Τρομοκρατικές και βίαιες επιθέσεις με θρησκευτικά κίνητρα κατά Χριστιανών έρχονται σχεδόν καθημερινά στο φως της δημοσιότητας. Η λεγόμενη Δύση, ΗΠΑ και ΕΕ, φαίνεται να βρίσκεται σε μια κατάσταση ηθελημένης άρνησης ή ανοχής ή και υπόθαλψης αυτών των τρομοκρατικών ενεργειών. Η ελληνική δε κυβέρνηση ουδέποτε καυτηρίασε ή καταδίκασε τρομοκρατικές ενέργειες των κανιβάλων ισλαμιστών που έχουν διαπραχθεί εναντίον Χριστιανών τα τελευταία 4 χρόνια στον συμμοριτοπόλεμο της Συρίας ή και αλλού.
Τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον Χριστιανών στην Νιγηρία, στην Συρία, στο Πακιστάν, στην Ινδία, στο Σουδάν, στην Αίγυπτο και σε πολλές άλλες χώρες δεν στιγματίζονται από τις δυτικές κυβερνήσεις, ενώ πολλές φορές οι ειδήσεις του πόνου και της συμφοράς που πλήττουν Χριστιανούς ελαχιστοποιούνται ή δεν αναφέρονται από τα σιωνιστικά ΜΜΕ. Οι πολιτικοί ιθύνοντες της ΕΕ και των ΗΠΑ φαίνεται να πάσχουν από θρησκευτικό αναλφαβητισμό όταν προβάλλονται ειδήσεις θρησκευτικού μίσους εναντίον Χριστιανών, π.χ. στην Συρία ή και γενικότερα στον κόσμο.
Ιδιαιτέρως εντυπωσιακός είναι ο στρουθοκαμηλισμός των ορθοδόξων (;) το θρήσκευμα πολιτικάντηδων που κυβερνούν την χώρα μας, οι οποίοι ουδέποτε ύψωσαν το ανάστημά τους για να καταδικάσουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τους κανιβαλισμούς, εναντίων ομοθρήσκων μας στην Συρία. Η δουλικότητα των πολιτικάντηδων έναντι των σιωνιστών πατρόνων τους ξεπερνά στην προκειμένη περίπτωση την ανικανότητα και την ιδιοτέλειά τους.
Το άρθρο 18 της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προβλέπει ότι «ο καθένας έχει το δικαίωμα σκέψης, συνείδησης και θρησκείας και αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνει την ελευθερία, κατά μόνας ή σε κοινωνία με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά να πιστεύει στην θρησκεία του». Ποιος δυτικός ηγέτης ενδιαφέρθηκε για την εφαρμογή του άρθρου 18 στην Συρία ή κάπου αλλού που διώκονται και σφαγιάζονται Χριστιανοί για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις; Οι ίδιοι αυτοί ηγέτες που μισθοδοτούν τους ισλαμιστές τρομοκράτες κόπτονται όμως για τα θρησκευτικά δικαιώματα των λαθρομεταναστών στην χώρα μας και ζητούν ανέγερση τεμένους στην Αθήνα, την ίδια ώρα που γκρεμίζονται εκκλησίες στην Συρία και η εκδήλωση χριστιανικής πίστης στην Σαουδική Αραβία ισοδυναμεί με καταδίκη εις θάνατον.
Για τα μαρτύρια, τους κανιβαλισμούς που έχουν υποστεί οι Χριστιανοί της Συρίας έχουμε πολλάκις αναφερθεί στην ιστοσελίδα μας. Οι Χριστιανοί είναι η πλέον διωκόμενη θρησκευτική ομάδα σε όλο τον κόσμο. Στην Συρία πριν την επέμβαση των μισθοφόρων των Αμερικανοσιωνιστών και το ξέσπασμα του συμμοριτοπόλεμου τον Μάρτιο του 2011 οι Χριστιανοί αντιπροσώπευαν το 10% του πληθυσμού. Σήμερα αντιπροσωπεύουν το 5%, ενώ έχουν καταστραφεί 47 εκκλησίες και σχεδόν όλα τα ορθόδοξα μνημεία με ιστορία χιλιετίας.
Η χριστιανική Δύση αποδεικνύεται τελείως αναποτελεσματική στην καταπολέμηση της θρησκευτικής βίας εναντίον των Χριστιανών. Εξ άλλου πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού αυτοί που διαπράττουν τις φρικαλεότητες είναι μισθοφόροι και σύμμαχοι της Δύσης και βέβαια σύμμαχοι της πρόθυμης ελληνικής μνημονιακής κυβέρνησης των Σαμαροβενιζέλων. Οι διαρκώς πρόθυμοι των Αθηνών που συμπεριφέρονται ως διαρκείς δούλοι του άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ αγνοούν όμως ότι οι δουλοκτήτες δεν νιώθουν καμία ευγνωμοσύνη προς τους δούλους.
Η συμπόρευση της προδοτικής κυβέρνησης των Αθηνών με τους σφαγιαστές των Χριστιανών στην Συρία και αλλού, πέραν της ηθικής και πολιτισμικής σημασίας και υπόστασης καταστρέφει συμμαχίες με την Ρωσία, την Συρία και το Ιράν. Συμμαχίες που στο μέλλον θα μας είναι περισσότερο απαραίτητες από ποτέ, καθώς η κυριαρχία, αν όχι η ίδια μας η επιβίωση, τελεί υπό την θανάσιμη απειλή των Αμερικανοσιωνιστών.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι σύμμαχος με αυτούς που σφάζουν Χριστιανούς, με αυτούς που αιματοκύλισαν τόσες φορές την Μέση Ανατολή, με αυτούς που είναι ένοχοι αμέτρητων πραξικοπημάτων, δολοφονιών και εισβολών, με αυτούς που θέλουν να δώσουν την κυριαρχία του Αιγαίου στους Τούρκους και της Ανατολικής Μεσογείου στους Ισραηλίτες.
Γ. Λιναρδής
