Το Απολλώνειο Πνεύμα,
«Είμαι το πνεύμα, το πανάρχαιο Απολλώνειο πνεύμα, που κατέβη πρώτο από τις χιονοσκέπαστες κορφές της ιστορίας, ο Άρρην λόγος, ο όρθιος Δωρικός σκοπός, ο μυθικός προαιώνιος Νόμος. Είμαι η αρχή της πνευματικής Ακτινοβολίας, της Ευρυθμίας, της Πειθαρχίας, της Απλότητας, της βασικής κάθε ψυχής και λαού Αυτονομίας. Είμαι η αρχή της τέλειας Μνήμης. Είμαι το «Γνώθι σ΄ αυτόν» και το «Μηδέν άγαν». Είμαι η Χρυσή Τομή, η Τετρακτύς και ο Ακμών. Είμαι το προμήνυμα του νέου χορού του καθαρμού, απάνω από το πτώμα του φιδιού που θρέψαν στην σπηλιά της γήινης ύλης σκοτεινοί ληθαργημένοι αιώνες.
Περιμένω πια την ποιο μεγάλη λύτρωσην μου. Θέλω να σαρώσω με μιαν υπέρτατη αντίστασην ό,τι μάταιον, κι ό,τι σάπιο από τη Γη. Μη μου κλείνετε πια τα στήθη σας, τη σκέψη σας και την ακοή σας. Ξεκινήστε. Εβγάτε να συναντηθούμε στην μεγάλη άπλα,(…) που είναι το Μέλος, το Μέτρο και ο Ρυθμός, που έχουν πλάσει ό,τι ανώτερο, γλυκύτερο και αδρότερο στο λαό Σας και στους Λαούς όλου του κόσμου. Είμαι ο ποταμός της φωτεινής αγιότητας, που Σας καλεί να ξαναβαφτιστείτε στα προαιώνια κρουσταλλένια νάματα Του.
Βοηθήστε με να Σας βοηθήσω. Δεν με ακούτε; Ο βρυχηθμός έχει πια ωριμάσει μες τους αιώνες. Μην αργείτε. Ελάτε, ελάτε: «Ως πότε πια θα σας κράζω».
Αυτό που ο εμπνευσμένος μας ποιητής εξέφρασε από τα βάθη της ιστορικής ελληνικής του Συνείδησης, κληροδοτεί σε μας το καθήκον της μεταλαμπάδευσης Του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, με τη θέσπισην της Δελφιάδας.
Σήμερα, που η Ανθρωπότητα βιώνει έναν δραματικόν εκφασισμόν της κοινωνίας, μιαν ειδεχθή καθημερινήν βία, μιαν αλόγιστήν και ληστρικήν εκμετάλλευσην Φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπων, η Ελλάδα καλείται να ξαναγίνει ο πιο φερέγγυος και αδιαφιλονίκητος σημαιοφόρος του Πνεύματος των Δελφών, των Ελληνικών Αξιών. Η ιδέα της αναγκαιότητας και επικαιρότητας των Ελληνικών Αξιών στη σύγχρονην Ανθρωπότητα, πρωτοτέθηκε, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, στην γενική συνέλευση της ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι το 1982.
