Γιατί λέμε «νερό» το ὕδωρ...;
Το ρήμα «νάω» σημαίνει «κυλάω».
Από αυτό προκύπτουν οι λέξεις «νᾶμα» (πηγή, τρεχούμενο νερό, ρυάκι) και οι «Ναϊάδες» νύμφες, οι νύμφες των υδάτων.
Προκύπτει όμως και το επίθετο «νηρόν» / «νεαρόν» (κυρίως στα Βυζαντινά χρόνια) που σημαίνει «αυτό που κυλάει».
Την φράση, λοιπόν, «νεαρόν ὕδωρ» την χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά.
Και με την πάροδο του χρόνου επεκράτησε μόνο η λέξη «νερό»! (νηρόν / νεαρόν/ νερόν ὕδωρ -> νερό).