Οι Γερμανοί δεν έφυγαν ποτέ... Συνεπώς, γιατί πανηγυρίζουμε;

Κάποιοι πανηγυρίζουν την επέτειο της απελευθερώσεως της Αθήνας από τα Ναζιστικά στρατεύματα μετά από 1.264 ημέρες κατοχής. Ωστόσο, σε μία υπόδουλη χώρα δεν χωρούν πανηγυρισμοί. Οι Γερμανοί από το 1831 που οι "Έλληνες" δολοφόνησαν τον μοναδικό Έλληνα Κυβερνήτη τους, τον Ιωάννη Α. Καποδίστρια, έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στην χώρα μας και την έχουν σκλαβώσει.

Στο πέρασμα των ετών το μόνο που άλλαξε είναι ο τρόπος της κατοχής, καθώς η Ελλάδα μας δεν ελευθερώθηκε ποτέ από τον Γερμανικό (και όχι μόνο) ζυγό. Από τον καιρό του Βαυαρού πρίγκηπα Otto Friedrich Ludwig von Wittelsbach (του γνωστού Όθωνα) μέχρι την σημερινή εποχή της Angela Dorothea (Kasner) Merkel, του Wolfgang Schäuble, του Klaus P. Regling και του Martin Schulz δεν άλλαξε τίποτε σε ότι αφορά στην Γερμανική κατοχή επί της Ελλάδος.

Η μόνη περίοδος κατοχής που η Γερμανία δεν κράτησε τα προσχήματα και έδειξε το αληθινό της πρόσωπο ως κατακτήτρια της Ελλάδος ήταν κατά το διάστημα που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1941 με την εισβολή των Γερμανικών στρατευμάτων και τελείωσε τον Οκτώβριο του 1944 οπότε και αποχώρησαν ηττημένοι, για να επιστρέψουν (και πάλι) δια της οδού της "πολιτικής" και της "διπλωματίας"!

Η μεταπολεμική Γερμανία κατέκτησε εκ νέου την Πατρίδα μας όταν την οδήγησε -μέσω της επιρροής που ασκούσε (και εξακολουθεί να ασκεί) στην "δεξιά"- στην τότε ΕΟΚ ενώ αργότερα, όταν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ανήλθε ο Γερμανοτραφής διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου, την ενέταξε και στην ΟΝΕ δίνοντάς την την χαριστική βολή.

Σήμερα η Ελλάδα είναι ακόμα σκλαβωμένη στις πολιτικές επιδιώξεις της Γερμανίας, ενώ όλες οι πτέρυγες του Ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά και ο απλός λαός, φοβούνται και δεν θέλουν πια την ελευθερία και την ανάκτηση της Εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος.

Δυστυχώς, οι νεο-Έλληνες γεννήθηκαν σκλάβοι και υπόδουλοι της Δύσης και δεν έχουν μάθει να ζουν ελεύθεροι. Ονόμασαν τα δεσμά τους "προνόμιο να λέγομαι Ευρωπαίος" και αποκήρυξαν την Πίστη, την γλώσσα και την Ιστορία τους μόνο και μόνο για να μην χάσουν την "Ευρωπαϊκή" σκλαβιά τους. Ξέχασαν τους προγόνους τους και αποδέχθηκαν τους βάρβαρους προγόνους των Φράγκων και των Λατίνων. Αντάλλαξαν το Φως, που πάντοτε φώτιζε την Ελλάδα μέσα από την Ορθόδοξη Πίστη, με το λυχνάρι του σκοταδιστικού "διαφωτισμού", μιας επινόησης σκοτεινών εγκεφάλων και ραδιούργων Δυτικών πολιτικάντηδων.

Προσωπικά δεν νιώθω την παραμικρή διάθεση να πανηγυρίσω και να γιορτάσω. Τα στρατεύματα των ναζί μπορεί να αποχώρησαν σαν σήμερα πριν από 72 χρόνια, ωστόσο άφησαν πίσω τους διαδόχους, που δεν υπολείπονται σε τίποτε. Η ναζιστική νοοτροπία μεταλλάχθηκε ύπουλα σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως "Ευρωπαϊκή κουλτούρα", ενώ τα παραμύθια του "Ευρωπαϊκού οράματος" αποκοίμισαν για τα καλά τους νεο-Έλληνες, που κοιμούνται πια τον ύπνο του δικαίου βαδίζοντας ολοταχώς προς την καταστροφή.

Συνεπώς, γιατί πανηγυρίζουμε;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ