Επικίνδυνη αστάθεια και κύμα μισελληνισμού στα βόρεια σύνορά μας

Το εκλογικό αποτέλεσμα στη FYROM της περασμένης Κυριακής, επιτείνει την εσωτερική πολιτική αστάθεια στη γειτονική χώρα, αλλά και ευρύτερα, καθώς οι εθνομειονοτικές, αλυτρωτικές και μεγαλοιδεατικές πολιτικές, φαίνεται να αποκτούν ισχυρά κοινωνικά ερείσματα και τα κεντροδυτικά Βαλκάνια να μπαίνουν σε νέες περιπέτειες.

Το κατηγορούμενο για αυταρχισμό και διαφθορά από την αντιπολίτευση, κυβερνών κόμμα το VMRO-DPMNE του Εθνικιστή Νίκολα Γκρούεφσκι επικράτησε οριακά του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SDSM με 38,06% έναντι 36,69% και εξασφαλίζει 51 έναντι 49 έδρες στο 120μελές κοινοβούλιο. Προκειμένου ο Ν. Γκρουέφσκι να ηγηθεί του νέου κυβερνητικού σχήματος θα πρέπει να συνεργαστεί με το μεγαλύτερο κόμμα της αλβανικής μειονότητας, το Δημοκρατικό Κόμμα για την Ενσωμάτωση (DUI) του Αλί Αχμέτι που θα έχει 10 έδρες. Και τα δυο κόμματα VMRO-DPMNE μαζί με το αλβανικό DUI συγκεντρώνουν 61 έδρες, που είναι το όριο ακριβώς των βουλευτικών εδρών με το οποίο διαμορφώνεται κυβερνητική πλειοψηφία στο σύνολο των 120 εδρών του Σκοπιανού Κοινοβουλίου. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό του νεοσύστατου Εθνικιστικού αλβανικού κόμματος, το Dvizenje Besa, με ποσοστό 5,2% και 4 έδρες στο Κοινοβούλιο.

Το Dvizenje Besa είναι το πρώτο κόμμα, που στο πρόγραμμά του, αναφέρεται στη Μεγάλη Αλβανία και έχει και τον σχετικό χάρτη, που η Αλβανία έχει ενσωματώσει περίπου το 40% των εδαφών της FYROM, την νότια Σερβία, αλλά και την Ελληνική Θεσπρωτία! Η π. Γ.Δ. Μακεδονίας , έχει γνωρίσει ήδη έναν σκληρό εθνομειονοτικό πόλεμο, όπου οι αντάρτικες ομάδες των Αλβανών υπό τον Αλί Αχμέτι, συγκρούστηκαν με τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας την περίοδο 2000-1.

Στο επίπεδο των διμερών ελληνοσκοπιανών σχέσεων , κυριαρχεί η εκκρεμότητα της ονομασίας του γειτονικού κράτους. Είναι εξαιρετικής σημασίας το γεγονός ότι, και τα δυο μεγάλα κόμματα το κυβερνών VMRO-DPMNE του Νίκολα Γκρούεφσκι και το αντιπολιτευόμενο SDSM του Ζόραν Ζάεβ στα εκλογικά προγράμματα τους έχουν συμπεριλάβει συγκεκριμένες αναφορές στο θέμα της ονομασίας και στις σχέσεις με την Ελλάδα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι και τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν ταυτόσημες πολιτικές θέσεις σχετικά με την ονομασία , δεσμεύονται ότι δεν θα κάνουν καμία υποχώρηση σε ζητήματα που αφορούν το “μακεδονικό Έθνος” και την “μακεδονική γλώσσα” και επισημαίνουν, ότι η όποια λύση στο θέμα της ονομασίας, θα τεθεί σε δημοψήφισμα. Ασφαλώς πρόκειται για αρνητική εξέλιξη, διότι υπονομεύει την διαπραγματευτική προσπάθεια, που είναι σε εξέλιξη στα πλαίσια του ΟΗΕ.

Και ακόμη, αυτές οι μαξιμαλιστικές θέσεις, όταν στη χώρα υπάρχει εσωτερική πολιτική αστάθεια, είναι που τροφοδοτούν τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ο πρόεδρος της FYROM Γκ. Ιβανοφ, απάντησε με απαξιωτικό και προσβλητικό τρόπο στις επισημάνσεις του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, που έκανε κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, για το θέμα της ονομασίας, αποδίδοντας στην γειτονική χώρα προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας.

Ο μεγαλοιδεατισμός του εθνικιστή ηγέτη της Αλβανίας Ε. Ράμα, τέμνεται με τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών πολιτικών κομμάτων, και σε συνδυασμό με την αγαστή συνεργασία Τιράνων, Σκοπίων και Άγκυρας, δημιουργούν ένα ισχυρό κύμα αναθεωρητισμού και μισελληνισμού και στα βόρεια σύνορά μας.

Επειδή όμως η σκοπιανή προπαγάνδα έχει εισχωρήσει σε σημαντικά κέντρα εξουσίας και έχει επηρεάσει ακόμη και τις απόψεις κάποιων ελλήνων πολιτικών και συστημικών διανοουμένων, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι: Το θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, συνίσταται στην προώθηση αλυτρωτικών και εδαφικών βλέψεων εκ μέρους της γειτονικής χώρας σε βάρος της Ελλάδας, με κύριο όχημα την πλαστογράφηση της ιστορίας και την οικειοποίηση της εθνικής, ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Το όνομα είναι ο ιμάντας μεταφοράς αλυτρωτικών αξιώσεων των Σκοπιανών εθνικιστών, που φτάνουν, ακόμη και μέχρι τη Θεσσαλονίκη!

Το 1995, η Ελλάδα και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας συνομολόγησαν μια Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία επέβαλε έναν δεσμευτικό «κώδικα συμπεριφοράς».

Στην πράξη όμως, αποδεικνύεται ότι, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παραβιάζει συστηματικά το γράμμα και το πνεύμα της Συμφωνίας . Το Σκοπιανό κράτος προβάλει μεγαλοϊδεατικές εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας, μέσω της απεικόνισης σε χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, βιβλία ιστορίας κλπ. ελληνικών εδαφών στην εδαφική επικράτεια μιας «μεγάλης» Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4 και 7.1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Επίσης το Σκοπιανό κράτος ενισχύει αλυτρωτικές διεκδικήσεις και υποδαυλίζει εθνικιστικά αισθήματα εντός της ελληνικής επικράτειας, κατά παράβαση του άρθρου 6.2 της προειρημένης συμφωνίας.

Από την πλευρά της η Ελλάδα έχει προβεί σε σημαντικές υποχωρήσεις από πάγιες θέσεις της «ούτε το όνομα Μακεδονία, ούτε παράγωγά του», και αποδέχεται σύνθετη ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού.

Η Ελλάδα παραμένει σταθερή στην πολιτική της και πασχίζει για την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας στο ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει μια σαφή θέση: Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή.

Σχετικά με τη συμπεριφορά της Ε.Ε., επισημαίνουμε ότι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2008, με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του, αποφάσισε ότι η λύση του ζητήματος του ονόματος κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό αποτελεί θεμελιώδη αναγκαιότητα προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα στην ενταξιακή πορεία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας προς την ΕΕ. Τον Δεκέμβριο 2012, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του αποφάσισε ότι η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας εξαρτάται από την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, την προώθηση και τον σεβασμό των σχέσεων καλής γειτονίας και την επίλυση του ονοματολογικού, στο πλαίσιο των υπό τον ΟΗΕ διαπραγματεύσεων.

Τέλος οι ελληνικές Κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν καταστήσει σαφές στα Σκόπια, ότι η ένταξη της π. Γ.Δ. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., περιέχει την υποχρεωτική δέσμευση για την Σκοπιανή ηγεσία, που είναι η οριστική διευθέτηση της εκκρεμότητας του ονόματος, μέσω διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του ΟΗΕ.

ΑΡΘΡΟ του Χρήστου Καπούτση