Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και φυσικά οι πολίτες έχουν μείνει άφωνοι από τις ανακαλύψεις στην Αμφίπολη όμως όλα δείχνουν πλέον ότι το μνημείο στο σύνολό του ουσιαστικά είναι ακόμη κρυμμένο, δεν έχει αποκαλυφθεί παρά ένα μικρό μόνο τμήμα του … μεγαλείου που περιμένει στα έγκατα του λόφου Καστά της Αμφίπολης.
Όλα δείχνουν ότι ενώ οι αρχαιολόγοι έχουν φτάσει στα 23 μέτρα βάθος τώρα μόλις έφτασαν στην είσοδο του κυρίως ταφικού μνημείου.
Όπως είναι γνωστό από άλλες ανασκαφές για να μπει κανείς στον χώρο που φιλοξενούνται οι νεκροί ενός μακεδονικού τύπου τάφου θα πρέπει να περάσει μια βαριά μαρμάρινη θύρα. Αυτή που βρέθηκε και πιστοποιεί πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι πρόκειται για ταφικό μνημείο.
Το γεγονός ότι αυτή η θύρα βρίσκεται σε τεράστιο βάθος πιστοποιεί το λογικό συμπέρασμα που εξάγεται από το μέγεθος του τύμβου, ότι δηλαδή μιλάμε για ένα τεράστιο μνημείο.
Κάπου εδώ και σε συνδυασμό με τις ενδείξεις ότι από το σημείο της τρίτης πύλης και ύστερα το μνημείο γίνεται υπόσκαφο φέρνει στο νου τις γεωλογικές έρευνες που έγιναν το 1998.
Στο σημείο όπου εντοπίστηκε η θύρα οι γεωλογική έρευνα δείχνει ένα μεγάλο «κενό», αυτό που φαίνεται στη δεύτερη εικόνα πιο κάτω με το μαύρο χρώμα.
Είναι μια ένδειξη ότι στο σημείο υπάρχει πιθανότατα μια τεράστια κατασκευή, ίσως κάποιο σύμπλεγμα, ίσως λένε κάποιοι δεν πρόκειται για έναν μόνο τάφο, αλλά για έναν χώρο που οδηγεί σαν προθάλαμος σε περισσότερους από έναν ταφικούς θαλάμους.
Η ίδια γεωλογική έρευνα δείχνει με τη σήμανση «Η» στην πρώτη φωτογραφία πιο πάνω μια σειρά από λίθινες κατασκευές. Κατασκευές που μοιάζουν να «γεμίζουν» τον τύμβο δικαιολογώντας και το μέγεθος της περιβόλου που αγγίζει το μισό χιλιόμετρο. Έτσι εκτός του ότι οι αρχαιολόγοι έχουν ενδείξεις ότι κρύβονται πολλά πίσω από τη θύρα που εντοπίστηκε, έχουν ταυτόχρονα και ενδείξεις και για άλλες κατασκευές σε άλλα σημεία εντός της περιβόλου.
Εδώ έρχονται να προστεθούν και οι ενδείξεις ότι υπάρχει και άλλος χώρος εισόδου που οδηγεί στο ίδιο σημείο. Μια ακόμη δηλαδή είσοδος ανάλογη με αυτή των Σφιγγών και των Καρυάτιδων που έχει εντοπιστεί, μια δεύτερη είσοδος που επέτρεπε την πρόσβαση από άλλο σημείο στο ίδιο σύμπλεγμα. Η είσοδος αυτή όμως δεν έχει εντοπιστεί.
Ο αείμνηστος Λαζαρίδης που έκανε στο χώρο τις πρώτες ανασκαφές είχε αναπτύξει και μια θεωρία πως το μνημείο είχε και είσοδο από τον χώρο όπου βρισκόταν η βάση του λέοντα, ότι υπήρχε δηλαδή μια μυστική δίοδος από την κορυφή του λόφου.
Όλα αυτά βέβαια είναι ακόμη σε επίπεδο θεωρίας, μένει να αποδειχθούν από την αρχαιολογική έρευνα, όμως όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η ανασκαφική ομάδα έχει τεράστιο δρόμο ακόμη να διανύσει. Αφού υποστυλωθούν επαρκώς τα σημεία που ήδη έχουν αποκαλυφθεί θα πρέπει να περάσουν στον τέταρτο χώρο, αυτόν πίσω από τη θύρα που βρέθηκε στην πύλη πίσω απ” τις Καρυάτιδες, τον χώρο που όλα δείχνουν ότι ξεκινάει το κυρίως μέρος του τάφου…
Ο χειμώνας όμως έρχεται και συνήθως οι ανασκαφές σταματούν ή επιβραδύνονται κατά πολύ, ίσως δηλαδή χρειαστεί να περάσουν μήνες μέχρι να μπορέσουν να συνεχίσουν. Η συγκεκριμένη ανασκαφή βέβαια έχει πολλές ιδιαιτερότητες και με τον τρόπο που γίνεται σε εσωτερικό χώρο ίσως σταθεί δυνατό να συνεχιστεί, ωστόσο και πάλι από τη στιγμή που μιλάμε για έναν χώρο πολυεπίπεδο και με ενδείξεις για διάσπαρτες κατασκευές σε ολόκληρο τον λόφο φαίνεται ότι ο δρόμος είναι ακόμη πολύ μακρύς.