Ο Mr Tsipras, ο ...ρομαντικός κυνηγός των GAY Φ. Κάστρο και η σιωπή της "LGBT" κοινότητας...

Γράφει ο Αντίοχος

«Σας ρωτώ: Μπορεί μια χώρα που έχει θυσιάσει τόσους ήρωες στον μακρύ δρόμο για τη λευτεριά, μια χώρα που για αυτήν έδωσαν τις ζωές τους τόσοι εκλεκτοί νέοι άνδρες και γυναίκες, να ανεχθεί τόση ασέβεια; Αυτή η συμπεριφορά τους είναι καθαρά υποπροϊόν του καπιταλισμού και προέρχεται από μια μικρή ομάδα που μοναδικός της σκοπός είναι να συμπαρασύρει τους υπολοίπους. Αλλά εμείς δεν θα τους επιτρέψουμε να εξαπλώνονται και να διαδίδουν τις συνήθειές τους. Σας υπόσχομαι πως θα έρθει η μέρα που θα δούμε τους δρόμους καθαρούς, σας το υπόσχομαι!».



Τα παραπάνω είναι λόγια του… ρομαντικού επαναστάτη (όπως τον παρουσιάζει το εγχώριο κομμουνισταριό…), κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο (Φιδέλ, που σημαίνει «πιστός» κι όχι Φιντέλ – αυτή είναι η σωστή προφορά του ονόματός του εις την ισπανική…), η δε «μικρή, ασεβής και ακάθαρτη» ομάδα ανθρώπων που απειλεί με εξαφάνιση είναι οι λεγόμενοι «ομοφυλόφιλοι» της Κούβας!

Και το ίνδαλμα των απανταχού της γης κομμουνιστών, δεν αρκέστηκε στα λόγια, αλλά προχώρησε και σε έργα.

Έτσι, τον Απρίλιο του 1960, ο έτερος… ρομαντικός κομαντάντε, Τσε Γκεβάρα, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του τομέα εκπαίδευσης των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αμέσως παρουσιάζει στο Φιδέλ Κάστρο ένα σχέδιο εξολόθρευσης των αντιφρονούντων, υπό τον τίτλο “Γενικό Σχέδιο Φυλακών”. Ο Φιδέλ συμφωνεί και λίγο καιρό αργότερα, ανοίγει στην Κούβα το πρώτο “στρατόπεδο αναμόρφωσης”, στη χερσόνησο του Guanaha.



Εν τω μεταξύ, ο “Τσε”, έχει φροντίσει να στείλει τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας Ραμίρο Βαλντές στον δήμαρχο της Σανγκάης, για να μάθει πως τα κατάφερε να απαλλάξει την πόλη του από τους «ομοφυλόφιλους». “Πολύ εύκολο. Χτυπάτε τους στο κεφάλι και πετάτε τους στο ποτάμι”, του απαντά ο Κινέζος σύντροφος. Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι η Κούβα δεν είχε… ποτάμια.

Έτσι, αναζητείται μια πιο… προσιτή λύση και ο Ραούλ Κάστρο, αδελφός του Φιδέλ, ζητάει… τεχνογνωσία από τους Βούλγαρους συντρόφους, για τις μεθόδους που αυτοί εφαρμόζουν ούτως ώστε “οι δρόμοι της Σόφιας να παραμένουν καθαροί”. “Εμείς έχουμε ανοίξει ένα ειδικό στρατόπεδο για τα αντικοινωνικά στοιχεία, σαν τους ομοφυλόφιλους, που η περίπτωσή τους μας ανησυχεί περισσότερο”, του απαντούν.

Ο… ρομαντικός, ζυγίζει τις δύο προτάσεις και υιοθετεί τον βουλγαρικό δρόμο για την εξαφάνιση των «ομοφυλοφίλων» και τους μαντρώνει στις «Umap», στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, για «να γίνουν άνδρες», σκληροί και ρωμαλέοι, προκειμένου να… οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό.

Πόσοι ήταν εκείνη την εποχή οι «ομοφυλόφιλοι» της Κούβας, που «αναμορφώθηκαν» στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας; Σύμφωνα με τον Άλεν Γκίνσμπεργκ, που επισκέφθηκε την Κούβα το ’65, οι έγκλειστοι «ομοφυλόφιλοι» ανέρχονται σε 45 χιλιάδες.



Και οι «αναμορφώσεις» αυτές συνεχίστηκαν μέχρι τα τελευταία χρόνια και σταμάτησαν όταν το καθεστώς έλαβε τα πρώτα μέτρα «φιλελευθεροποίησης» (εξαμερικανισμού…).

Μάλιστα, ο ίδιος ο… ρομαντικός Φιδέλ, ανέλαβε την ευθύνη για τις διώξεις των «ομοφυλοφίλων», δηλώνοντας σχετικά σε συνέντευξή του στην μεξικανική εφημερίδα La Jornada, το 2010:

«Εάν κάποιος είναι υπεύθυνος, αυτός είμαι εγώ».

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, περιμένουμε από την «lgbt κοινότητα» και τους gay ακτιβιστές του ΣΥΡΙΖΑ (που ως την ώρα σιωπούν ενοχα…) να… ξεφωνίσουν και να καταδικάσουν δημοσίως τον mister Tsipra για τις τιμές που απέδωσε στον «ρατσιστή» και «ομοφοβικό» σταλινίσκο της Καραϊβικής και να τον υποχρεώσουν σε -επίσης δημόσια- σκληρή… αυτοκριτική!

Αλλιώς, να βγάλουνε το σκασμό και να μην ξαναμιλήσουν άλλη φορά περί «ρατσισμού» και «ομοφοβίας»!