Ο Βλαδίμηρος Πούτιν ετοιμάζεται νομίμως να στερήσει από την Τουρκία το 30% του εδάφους της;;;

Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών (Βαλκανίων και χωρών Κ.Α.Κ)

Ενώ η Τουρκία απειλεί συνεχώς την Ελλάδα στο Αιγαίο και διαρκώς απαιτεί από το ΝΑΤΟ να μην συμπεριληφθούν τα Δωδεκάνησα στις περιοχές δράσης του, ο Β.Πούτιν «ετοιμάζει πακέτο» για την Άγκυρα το οποίο θα προκαλέσει πάταγο, σύμφωνα με δημοσιεύματα.

Η Τουρκία που το τελευταίο διάστημα «πιέζει» κάτι παραπάνω από ασφυκτικά την περιοχή που συνορεύει με την Βόρειο Συρία, ζητώντας ακόμη και την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, τολμά να απειλήσει απευθείας την Μόσχα. Η ρωσική αντίδραση προετοιμάζεται επισταμένα εδώ και καιρό.

Σύμφωνα λοιπόν με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, ο «παμπόνηρος» Ρώσος Πρόεδρος αντιμετωπίζει με πολύ μεγάλη προσοχή την κατάσταση.

Για αυτό επιθυμώντας να «ενδυθεί το μανδύα της νομιμότητας», έδωσε προσωπική εντολή ώστε η Ρωσία να καταγγείλει τη Συνθήκη του Καρς, με αποτέλεσμα η Τουρκία να κινδυνεύει να χάσει έως και το 30% του εδάφους της.



Συνθήκη της Μόσχας ή Καρς (1921), πρόκειται για την ρωσο-τουρκική συνθήκη «φιλίας και αδελφοσύνης», η οποία υπεγράφη στις 16 Μαρτίου, 1921 στην Μόσχα μεταξύ της κυβέρνησης της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης του Κεμάλ και των Μποσλσεβίκων.

Σύμφωνα με τη συμφωνία αυτή, η τότε νεοσυσταθείσα ΕΣΣΔ θα αποσύρονταν εθελοντικά από την περιοχή Καρς, Αρνταχάν καθώς και από το Όρος Αραράτ υπέρ της Τουρκίας.

Την ίδια στιγμή, υπενθυμίζουμε, ο ελληνικός στρατός πολεμούσε την μάχη του Σαγγαρίου στην οποία δεν μπόρεσε να διασπάσει το μέτωπο των τουρκικών δυνάμεων, οι οποίες λάμβαναν συνεχώς όπλα και πυροβόλα από παντού.

Σύμφωνα με την συμφωνία αυτή, η Ρωσία θα την παρέτεινε γραπτώς κάθε 25 χρόνια. Τώρα, εν έτει 2016 είναι απλά το διάστημα για την υπογραφή και την ανανέωση της συμφωνίας αυτής, την οποία η Ρωσία θα αρνηθεί νόμιμα. Σε αυτήν την περίπτωση, η Τουρκία θα πρέπει να επιστρέψει το τεράστιο έδαφος που κατέχει...!!!

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι αυτά τα εδάφη ως μέρος της Τουρκίας εξακολουθούν να είναι έρημα, ειδικά μετά την Γενοκτονία των Αρμενίων από το 1853 -1923 και την γενοκτονία των Ποντίων.

Με αυτά ως δεδομένα, η Τουρκία ανέκαθεν θεωρούσε ότι υπάρχει η δυνατότητα επιστροφής των κατεχομένων εδαφών από την συμφωνία και μετά, και ως εκ τούτου δεν προσπάθησε να προσελκύσει επενδύσεις ενώ δεν υπάρχει καμία σύγχρονη υποδομή.

Πρόκειται για μία επιστροφή της περιοχή μας, στην περίοδο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και των άλυτων ζητημάτων που άφησε αυτός,τα οποία δεν λύθηκαν δυστυχώς, ούτε και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Η Τουρκία επιθυμεί την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας της περιόδου εκείνης, ενώ η Ρωσία θέλει την κάθοδο στο Αιγαίο και την Μεσόγειο.

Η ζώνες επιρροής της Γιάλτας του 1945 δεν υπάρχουν πια ελέω της δύσης και η κατάσταση ευρίσκεται και πάλι σε συνθήκες που ομοιάζουν με τις παραμονές του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.

Όλα αυτά συνηγορούν σε μια άνευ προηγουμένου τελική αναμέτρηση μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας για να λυθεί το ζήτημα μια για πάντα.