Στην Ελλάδα της κρίσης τα 6 Μετάλλια γίνονται βάλσαμο στην εθνική μας κατάθλιψη!

Η Ελλάδα των μεταλλίων και η Ελλάδα των “τενεκέδων”.Η πτωχευμένη Ελλάδα πανηγυρίζει για τα έξι μετάλλια που κέρδισαν παιδιά της στο Ρίο.Παιδιά που προπονήθηκαν σε γιαπιά κι αλάνες χωρίς καμία βοήθεια.

Τα ονόματά τους τα μάθαμε όταν θριάμβευσαν.Και τρέχουμε τώρα να τους στείλουμε αγήματα για να βγουν φωτογραφία μαζί τους υπουργοί και πολιτικοί…Οι υπεύθυνοι Αθλητισμού και Πολιτισμού των κομμάτων σπεύδουν να βγάζουν συγχαρητήριες ανακοινώσεις τσεκάροντας και τα ονόματα των αθλητών,γιατί μάλλον κι αυτοί τώρα τους έμαθαν…

Η Ελλάδα των μεταλλίων και η Ελλάδα των “τενεκέδων” που επειδή είναι τελείως άδειοι κάνουν πολύ θόρυβο όπως σέρνονται στο έδαφος.Αλλά από ουσία τίποτα…Και για να είμαστε δίκαιοι στην …τενεκεδούπολη δεν κατοικούν μόνο πολιτικοί.Κατοίκουν και δήθεν “πνευματικοί άνθρωποι”,πολλοί δημοσιογράφοι και “διαμορφωτές κοινής γνώμης”,εκπρόσωποι της “επιχειρηματικότητας”, “συνδικαλιστές”,όλοι όσοι άμεσα ή έμμεσα παίζουν μικρό ή μεγάλο ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.

Οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών είναι τονωτικές ενέσεις ηθικού,απαραίτητες για την εθνική κατάθλιψη που έχει πλήξει όλους μας.Σταγόνες χαράς και αυτοπεποίθησης στον ωκεανό της θλίψης και της απογοήτευσης που μας έχουν ρίξει τα τελευταία χρόνια…Ελπίδα ότι τελικά μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα ακόμη και έχοντας στο κεφάλι μας τους “τενεκέδες” που κάνουν θόρυβο…Πίστη ότι κάτω από τις στάχτες υπάρχουν ακόμη ζωντανοί οργανισμοί έτοιμοι να θεριέψουν.

Η τελειότητα του Πετρούνια,η ευστοχία της Κορακάκη,η συνεργασία και η ναυτοσύνη των Μάντη και Καγιαλή,η επική  μάχη μέχρι εξαντλήσεως του Γιαννιώτη,η απογείωση της Στεφανίδη είναι η Ελλάδα που σε κάνει να πιστέψεις ξανά ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο αρκεί να το πιστέψεις και να κινηθείς για να το πετύχεις.

Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες όλων αυτών των παιδιών αλλά και όσων πήγαν στο Ρίο κάτω από αντίξοες συνθήκες και δεν θα γυρίσουν με μετάλλιο,είναι απλά μια ακόμη απόδειξη ότι η χώρα έχει και δυναμικό και δυνάμεις να ξανασταθεί όρθια και δυνατή.Χωρίς να ελπίζει σε “σωτήρες”, “προστάτες” και “νταβατζήδες”…