Ελλάδα... χωρίς Ελληνες

Πριν από λίγο καιρό, κάποιος, δεν έχει σημασία ποιος, είχε καταθέσει την εξής πρόταση:

Πόσοι είναι οι άνεργοι; 1 εκατομμύριο εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ.

Πόσες ελληνικές επιχειρήσεις υπολογίζεται ότι είναι υγιείς, δεν είναι δηλαδή για φούντο και έχουν πολλά περιθώρια ανάπτυξης; Περίπου 250 χιλιάδες.

Αν κάθε μία από αυτές τις επιχειρήσεις προσλάβει αύριο έναν εργαζόμενο η ανεργία θα μειωθεί κατά 25%, δηλαδή από 24% που είναι σήμερα θα πέσει στο 18%. Αν προσλάβει 3 εργαζόμενους η ανεργία θα πέσει στο 6% αφού θα έχουν βρει δουλειά 750 χιλιάδες άνθρωποι. Χωρίς να επιβαρυνθεί το δημόσιο, αλλά με την επιβάρυνση αυτών των επιχειρήσεων με έναν ετήσιο μισθό πάνω κάτω γύρω στα 10 με 15 χιλιάρικα.

Η πρόταση σε κάποιους φαντάζει αφελής, είναι όμως μια προσπάθεια να καταδείξει κάποιος αυτό που λέμε «εθνική προσπάθεια». Ακούμε και διαβάζουμε συχνά ότι πρέπει να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα, να πέσει χρήμα από τους ξένους, να ανοίξουν θέσεις εργασίας. Μα γιατί να έρθουν να επενδύσουν οι ξένοι όταν δεν επενδύουν οι ίδιοι οι Έλληνες;

Που είναι άραγε οι πατριώτες επιχειρηματίες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές; Που έχουν χαθεί όλοι αυτοί που κρατούν ακόμη τον όποιο πλούτο στην Ελλάδα; Έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και περιμένουν την κατάρρευση προκειμένου να αγοράσουν κοψοχρονιά τα πάντα;

Είναι τόσο απάτριδες που δεν σκέφτονται τον τόπο τους παρά μόνο την τσέπη τους;

Εντάξει, η φορολογία είναι υψηλή, οι κυβερνήσεις είναι ανυπόληπτες, η χώρα αναξιόπιστη, υπάρχει γραφειοκρατία, διαφθορά.

Όμως, τι περιμένουν οι μεγάλες φαμίλιες της χώρας και οι μικρότερες που δεν έχουν πληγεί τόσο από την κρίση; Να λυθούν όλα ως δια μαγείας; Πότε θα βάλουν κι αυτοί το χεράκι τους;

Λέμε χρόνια να δημιουργηθούν «εθνικοί πρωταθλητές», δηλαδή μεγάλες ελληνικές εταιρείες που θα τραβήξουν το κάρο από τη λάσπη. Μα που είναι όλοι αυτοί για να το κάνουν πραγματικότητα; Τι περιμένουν; Το άθλιο πολιτικό σύστημα; Που είναι η αστική τάξη που θα έπρεπε να έχει βάλει πλάτη και οικονομικά και ιδεολογικά ώστε να μην καταρρεύσει η χώρα, να μη χαθεί ο Ελληνισμός πνιγμένος στα χρέη και στο μεταναστευτικό;

Μια ομάδα από 200-300 οικογένειες κάνει κουμάντο στην Ελλάδα και μερικές δεκάδες χιλιάδες άλλες οικογένειες επιχειρηματιών βρίσκονται πάνω από το νερό της κρίσης και των μνημονίων. Αντέχουν, δίνουν μάχες καθημερινά, αγωνιούν. Εδώ χρειάζεται το κάτι παραπάνω απ' όλους. Από τις πλούσιες φαμίλιες μέχρι τον τελευταίο επιχειρηματία που έχει βιώσιμη την επιχείρησή του και μπορεί να προσφέρει τον οβολό του για όλα όσα χρειάζεται η χώρα.

Είναι ντροπή π.χ. να πεθαίνουν άνθρωποι στα διαλυμένα νοσοκομεία και οι λεφτάδες να σκέφτονται μόνο πώς θα κάνουν λίφτινγκ στο Λονδίνο. Είναι ντροπή να πεινάνε εκατομμύρια παιδιά και αυτοί να ενδιαφέρονται αν το Γκστάαντ έχει χιόνι για να κάνουν σκι.

Είναι ξεφτίλα -για να έρθουμε στην επικαιρότητα- επιχειρηματίες των media να έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια κρυμμένα και να αφήνουν τους εργαζόμενούς τους χωρίς λεφτά τα Χριστούγεννα. Όποιος δεν έχει την πατρίδα μέσα του να πάει στο διάβολο. Όποιος έχει έστω μια ελάχιστη συναίσθηση του πατριωτικού καθήκοντος ας κάτσει να σκεφτεί τι θα χάσει αν η Ελλάδα χαθεί.