Η επιδρομή του Δράμαλη

Άνοιξη του 1822.

Ο Σουλτάνος δίνει εντολή στον Δράμαλη να συγκροτήσει μια μεγάλη στρατιά ικανή να καταπνίξει την Επανάσταση και να επανακαταλάβει τη Τριπολιτσά.

Ο Δράμαλης δημιουργεί ένα εκστρατευτικό σώμα περίπου 30.000 ατόμων εκ των οποίων οι 25.000 αποτελούσαν μάχιμες μονάδες.

Αφού πέρασε τη Ρούμελη χωρίς καμία ουσιαστική αντίσταση, φτάνει στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται ο Ισθμός της Κορίνθου και στρατοπεδεύει με σκοπό να ξεκουραστούν οι στρατιώτες του και να χαράξει τη στρατηγική του για τη μετέπειτα δράση του.



Οι επιτελείς του, προτείνουν να δημιουργηθεί το κύριο στρατόπεδο των Τούρκων στη Κόρινθο, αφού εκεί θα ήταν πολύ εύκολος ο ανεφοδιασμός του μεγάλου στρατεύματος που είχε κινητοποιηθεί.

Ο Δράμαλης εξέφρασε την άποψη ότι ένα ασκέρι 30.000 ανθρώπων δύσκολα θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν οι Έλληνες κάτι το οποίο θα τους προκαλούσε και πανικό.
Έτσι, θεωρούσε, ότι θα έμπαινε στη Τριπολιτσά ατουφέκιστος.

Ασφαλώς η γνώμη του Δράμαλη ήταν αυτή που υπερίσχυσε και η πορεία της στρατιάς του προς το Νότο του Μωριά ξεκινά.

Την ίδια στιγμή οι Έλληνες ήταν διχασμένοι, μη γνωρίζοντας αν η φήμη για κάποιον Δράμαλη που έρχεται με τεράστιο στρατό είναι αληθινή ή όχι.

Η πολιτική εξουσία είχε αρχίσει να πολεμά τους στρατιωτικούς και ιδιαιτέρως τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

Ιδιαιτέρως ο Ιωάννης Κωλέττης ήταν εκείνος που πρωτοστάτησε στον πόλεμο κατά του Γέρου του Μωριά.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι πριν την έλευση του Δράμαλη, ο Κωλέττης προσκαλεί τον Κολοκοτρώνη στη Κόρινθο όπου ήταν η έδρα της κυβερνήσεως, αλλά του απηγόρευσαν να μπει στην πόλη με τη συνοδεία του που αριθμούσε 80 άνδρες, επιτρέποντας μόνο σε 5 συνοδούς του να ακολουθήσουν τον Γέρο του Μωριά.

Ο Κολοκοτρώνης εξαγριωμένος φεύγει από τη Κόρινθο και φτάνει στο Άργος με 2.000 άνδρες και όπως έλεγε ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουν οι λογαριασμοί του με τους πολιτικούς.

Ο ερχομός του Δράμαλη έδωσε προσωρινό τέλος σε αυτή τη διαμάχη.

Αρχές Ιουλίου του 1822 φτάνει η επιβεβαίωση της φήμης για τη τρομακτική στρατιά που πλησίαζε ήρθε σε ένα γράμμα του Οδυσσέα Ανδρούτσου προς τον Κολοκοτρώνη: “Σας στέλνω τον Δράμαλη με 30.000 Τούρκους να ομονοήσετε και κάμετέ τους ότι μπορείτε”.

Οι Κυβερνητικοί καταφεύγουν σε Υδρέικα πλοία και εκδίδουν προκυρήξεις κατηγορώντας τον Κολοκοτρώνη, ενώ ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης προσπαθεί να ανασυγκρωτήσει τον διαλυμένο στρατό.

Ο Δράμαλης μπαίνει στη Κόρινθο και αρχίζει τις θηριωδίες εναντίον των Ελλήνων, οι οποίοι τρομαγμένοι φεύγουν από τα σπίτια τους.

Ασφαλώς κανείς δεν είχε την επιθυμία να αντιμετωπίσει τον Δράμαλη, κανείς εκτός από τον Κολοκτρώνη ο οποίος αρχίζει την άμυνά του εφαρμόζοντας το σχέδιο της “καμμένης Γης”, ώστε ο τεράστιος στρατός των Τούρκων να αντιμετωπίσει προβλήματα με τη τροφοδοσία του, ενώ ταυτόχρονα ρίχνει σίδερα στα πηγάδια ώστε το νερό να μην είναι πλέον πόσιμο.

Στη συνέχεια καθυστερεί τον Δράμαλη στο Κάστρο του Άργους, αφού η πολιορκία και διήρκησε 12 ολόκληρες ημέρες και στο τέλος οι λιγοστοί άνδρες που είχαν κλειστεί σε αυτό έφυγαν τη νύχτα της 12ης ημέρας.

Η κατάσταση του τουρκικού στρατεύματος πλέον είναι πολύ δύσκολη και ο Κολοκοτρώνης το ήξερε.

Αν και ο Δράμαλης κυκλοφόρησε τη φήμη ότι θα συνεχίσει τη πορεία του προς τη Τριπολιτσά, ο Γέρος του Μωριά κατάλαβε τη μπλόφα του αντιπάλου του και ετοιμάστηκε για την αποφασιστική μάχη όπου έμελλε να είναι και η καταστροφή του Δράμαλη, τη Μάχη των Δερβενακίων...