Ο Ελευθεροτεκτονισμός στην Ελλάδα, είναι εδώ και πολλές δεκαετίες ένα θέμα απαγορευμένο στον ελληνικό τύπο αλλά και στην ελληνική βιβλιογραφία. Ήταν θέμα απαγορευμένο για δύο, πιστεύω, λόγους:
Πρώτον, γιατί ο όρος Μασονία, ή αν προτιμάτε ο Τεκτονισμός,,ιστορικά ήταν ένα μυστικό κρυμμένο στα κατάβαθα των Τεκτονικών Στοών, εδώ και στο εξωτερικό.
Και δεύτερον, γιατί υπήρχε πάντα ένας περίεργος φόβος, διάχυτος παντού, σχετικά με τις επιδιωκόμενες επιδιώξεις, τις δραστηριότητες και δυνάμεις πού κρύβει αυτή ή οργάνωση.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η διείσδυση των μασόνων σε όλους τους καίριους τομείς του κρατικού μηχανισμού και γενικότερα της οικονομικής, επιστημονικής και κοινωνικής ζωής του τόπου γίνεται με μεθοδικότητα και με πρακτικό στόχο την τοποθέτηση ή τον έλεγχο ανθρώπων σε θέσεις «κλειδιά» από τις οποίες επηρεάζεται η λήψη αποφάσεων. Βλέπε το πρόσφατο παράδειγμα στην Ιταλία.
Από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ως τα υποκαταστήματα Τραπεζών και από τις δημόσιες επιχειρήσεις ως τις επαγγελματικές οργανώσεις, οι μασόνοι προσπαθούν να προωθούν μέλη τους σε καίριες θέσεις. Το αποκορύφωμα βέβαια της προσπάθειάς τους είναι ο έλεγχος της πολιτικής ζωής του τόπου και η διείσδυσή της στο Στρατό.
Χάρη στους επιδέξιους μηχανισμούς πολυάριθμα μέλη εισέρχονται στην οργάνωση όχι για κοινωφελείς σκοπούς αλλά από προσωπικά κίνητρα και ατομικά οφέλη. Εισέρχονται στη μασονία για να αναρριχηθούν στις δημόσιες υπηρεσίες και να ελέγχουν την κρατική εξουσία όπως και για να υποστηριχθούν με μυστικό τρόπο στις διάφορες επαγγελματικές απασχολήσεις τους. Στενή είναι η σχέση του ελευθεροτεκτονισμού με την κρατούσα μεγαλοαστική τάξη.
Ελευθεροτεκτονισμός
Στον Ελευθεροτεκτονισμό ή Τεκτονισμό, απευθύνονται εκείνοι που επιθυμούν να εγκαταλείψουν τον παρορμητικό, ανταγωνιστικό και επιθετικό τρόπο ζωής και να δώσουν χώρο στην σκέψη και την απελευθερωμένη από πάθη και ελαττώματα βούληση. Ελευθερία βούλησης για τον Τέκτονα και την Τεκτονίδα δεν είναι ανεξέλεγκτη δράση αλλά δράση και σκέψη ελεγχόμενη από τον έλεγχο επί των παθών και ελαττωμάτων, δηλαδή απ-ελευθερωμένη από ο,τιδήποτε μας μειώνει.
Ο Ελευθεροτεκτονισμός (γνωστός και ως Μασονία ή Τεκτονισμός) είναι ένα παγκόσμιο σύστημα αδελφοτήτων, που ξεκίνησε κατά τα τέλη του 16ου / αρχές του 17ου αιώνα και αριθμεί γύρω στα 5 εκατομμύρια μέλη. Οι επιμέρους αδελφότητες, των οποίων η σχέση και μεταξύ τους σύνδεση κυμαίνεται, έχουν ως κοινά στοιχεία κάποιες εθιμοτυπικές διαδικασίες (όπως τη χρήση ιεραρχίας και συγκεκριμένα σύμβολα) και την αναγκαιότητα κάθε μέλος να πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη ή Θεό.
Προσδιορίζεται, επίσης, ως το σώμα των διδασκαλιών και πρακτικών της μυστικής αδελφότητας των Ελεύθερων και Αποδεδειγμένων Τεκτόνων, ένα «ιδιότυπο σύστημα ηθικής κεκαλυμμένο δια αλληγοριών και εικονιζόμενο δια συμβόλων». Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή της αδελφότητας, αλλά είναι ευρύτερη η έννοια τους, είναι Μασονία και Τεκτονισμός.
Σύμφωνα με τη μυθολογία των Ελευθεροτεκτόνων, οι ρίζες της αδελφότητας τους ανάγονται στην εποχή της ανέγερσης του Ναού του Σολομώντος. Ουσιαστικά υφίσταται από τότε που ο άνθρωπος αναζητούσε απαντήσεις στα προαιώνια ερωτήματα "ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ, ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΡΧΟΜΑΙ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ".
Ο Ελευθεροτεκτονισμός στη σύγχρονη εποχή υφίσταται ως παγκόσμια αδελφότητα με περίπου 5 εκατομμύρια μέλη ανά την υφήλιο. Μέλη της αδελφότητας μπορούν να γίνουν άνδρες ενήλικοι, υπό την προϋπόθεση ότι πιστεύουν σε ένα Υπέρτατο Ον και την αθανασία της ψυχής.Ο Ελευθεροτεκτονισμός στις διάφορες μορφές του διατηρεί σταθερές τις θεμελιώδεις αξίες του και την πίστη στο Υπέρτατο Όν.
Η συντεχνία είναι οργανωμένη σε Μεγάλες Στοές -που σε κάποιες περιπτώσεις ονομάζονται και Μεγάλες Ανατολές-, με διοικητική αυτοτέλεια και επιμεριζόμενες σε Επαρχιακές Μεγάλες Στοές, η κάθε μία από τις οποίες με τη σειρά της χωρίζεται σε Σεπτές Στοές. Οι Μεγάλες Στοές αναγνωρίζουν η μία την άλλη ως Κανονικές ή μη και αντίστοιχα τα μέλη τους αναγνωρίζονται μεταξύ τους ως αποδεδεγμένα ή όχι. Τα παράλληλα Τεκτονικά Σώματα είναι ανεξάρτητα από τη Μεγάλη Στοά, αλλά μέλη τους γίνονται μόνο Διδάσκαλοι Ελευθεροτέκτονες.
Υπάρχουν, βεβαίως και Τεκτονικές Οργανώσεις οι οποίες έχουν διατηρήσει ακέραια την παραδοσιακότητα του αρχαίου Τεκτονισμού, λειτουργούν με αυθεντικά Τυπικά, και ενδιαφέρονται μόνον για την βελτίωση του ανθρώπου και διαμέσου αυτής για την βελτίωση της κοινωνίας. Αυτές οι Τεκτονικές οργανώσεις, συνήθως λειτουργούν αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, δεν εμπλέκονται σε διαμάχες αφού ασχολούνται μόνον με την ονομαζόμενη "λείανση του ακατέργαστου λίθου της ύπαρξής μας"
Ιστορία
Η πιο πιθανή και ρεαλιστική θεωρία είναι ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός ως αδελφότητα αντιπροσωπεύει την εξέλιξη των Επαγγελματικών Στοών (Operative Lodges) των αρχι-"τεκτόνων" του Μεσαίωνα. Σύμφωνα με ημερολόγια μεσαιωνικών κτισμάτων σκώτων λιθοξόων (stonemasons), ήδη από τα τέλη του 14ου αιώνα οι αρχιμάστοροι χτίστες αυτοί μαζεύονταν σε καλύβες, που ως χώροι συγκέντρωσης αποτελούσαν Στοές, για να τραφούν και να αναπαυτούν. Τον 15ο αιώνα τα αρχεία των ως άνω λιθοξόων αναφέρονται σε φατρίες κτιστών (masons). Στα τέλη του 15ου αιώνα η έννοια της Στοάς υπερέβη τον χώρο συγκέντρωσης και άρχισε να ορίζει την ομάδα λιθοξόων που μαζευόταν σε αυτόν τον χώρο για να ρυθμίζει τα της τέχνης της. Εν καιρώ, οι Στοές άρχισαν να αναπτύσσουν πρώιμες τελετές μύησης μαθητών και εισήγαγαν τη μυστική λέξη αναγνώρισης ως μέσο απόδειξης της ιδιότητας του μέλους Στοάς και ως διαπιστευτήριο της επαρκούς εκπαίδευσης στην τέχνη του λιθοξόου.
Στα μέσα του 17ου αιώνα υπάρχουν σαφείς ενδείξεις της παρουσίας μυστικής οργάνωσης των Ελευθεροτεκτόνων με τρεις συμβολικούς βαθμούς στην Αγγλία. Το The Regius Manuscript είναι ένα ποίημα που χρονολογείται περί το 1390 και αποτελεί το παλαιότερο γνωστό Τεκτονικό Χειρόγραφο
Η πρώτη Τεκτονική Μεγάλη Στοά στην ιστορία, η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, ιδρύθηκε προς τιμή του Γεωργίου του A' (1660-1727), πρώτου προτεστάντη βασιλέα της Μεγάλης Βρετανίας, που ανέβηκε στον θρόνο την 1η Αυγούστου 1714. Επίσημα η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας ιδρύθηκε ως η «Μεγάλη Στοά του Λονδίνου και του Γουεστμίνστερ» την ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, 24 Ιουνίου 1717. Την ημέρα αυτή συγκεντρώθηκαν τέσσερις Στοές της Τέχνης στο Apple Tree Tavern του Λονδίνου και σχημάτισαν μία κανονική Μεγάλη Στοά.
Η νέα Μεγάλη Στοά ως βάση είχε την "αλληλεγγύη" και την "αγάπη" μεταξύ των Ελευθεροτεκτόνων μελών της και ως πεποίθηση την ελευθερία σκέψης πέρα από πολιτικές και θρησκευτικές διχόνοιες. Ο χαρακτήρας της Μεγάλη Στοά της Αγγλίας έπαψε να είναι αυστηρά επαγγελματικός και τα εργαλεία, που παλαιότερα χρησίμευαν για τις οικοδομικές εργασίες, πήραν τον ρόλο των συμβόλων για την εξαγωγή ηθικών συμπερασμάτων.
Οι τέσσερις προϋπάρχουσες Στοές συνέρχονταν ως εξής: Η πρώτη, σήμερα ονόματι "Antiquity No 2", στο Goose and Gridiron Ale-house στην πλατεία της εκκλησίας του Αγ. Παύλου, η δεύτερη στο Crown Ale-house, η τρίτη, σήμερα ονόματι "Lodge of Fortitude and Old Cumberland No 12", στο Apple Tree Tavern στο Κόβεντ Γκάρντεν και η τέταρτη, σήμερα ονόματι "Westminster Royal Somerset House and Inverness Lodge No 4", στο καπηλειό Rummer and Grapes. Η τελευταία ήταν Στοά θεωρητικών Τεκτόνων, ενώ οι τρεις πρώτες ήταν κατά κύριο λόγω επαγγελματικές Στοές Τεκτόνων.
Το 1723 ο James Anderson έγραψε και εξέδωσε τα Συντάγματα των Ελευθεροτεκτόνων για τη Χρήση των Στοών του Λονδίνου και του Γουεστμίνστερ. Στο έργο αυτό παρατέθηκαν οι κανόνες διακυβέρνησης της αδελφότητας και εξιστορήθηκε η "Ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού", σύμφωνα με την οποία η αδελφότητα καταγόταν από τις μεσαιωνικές φατρίες κτιστών, που προέρχονταν από αρχαίους Ρωμαίους και Έλληνες αρχιτέκτονες και μαθηματικούς. Οι τελευταίες είχαν με τη σειρά τους τις αρχαίες ρίζες τους στην βιβλική περιγραφή της ανέγερσης του Ναού του Σολωμόντα. Το έργο αυτό ανατυπώθηκε το 1734 στην Φιλαδέλφια των ΗΠΑ από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος εκείνο το έτος είχε εκλεγεί Μέγας Διδάσκαλος των Ελευθεροτεκτόνων της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ.
Παράλληλα, άρχισαν να οργανώνονται και κάποιες άλλες Μυστικές Εταιρείες, που ισχυρίζονταν πως προέρχονταν από τα Ιπποτικά Τάγματα. Αυτά από το 1721 άρχισαν να διαμορφώνουν ένα σύστημα που συνέπλεε με τον Ελευθεροτεκτονισμό. Αποτέλεσμα της διαδικασίας ήταν ο σχηματισμός του Σκωτικού Τύπου, ο οποίος άρχισε από το 1730 να εξαπλώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο Θυρεός της "Αρχαίας" Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας
Στις 17 Ιουλίου 1751 εκπρόσωποι πέντε Στοών, στο καπηλειό του Turk’s Head στο Σόχο του Λονδίνου, ιδρύουν την «Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας», ή αλλιώς ονομαζόμενη «Μεγάλη Στοά των Ελευθέρων και Αποδεκτών Τεκτόνων της Αγγλίας».
Ο νέος σχηματισμός αποτελούνταν κυρίως από Σκωτσέζους Ελεύθερους Τέκτονες, που ήταν δυσαρεστημένοι από τον τρόπο με τον οποίο οι Ελευθεροτέκτονες της Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας είχαν αλλάξει τον Ελευθεροτεκτονισμό. Για αυτό τους αποκαλούσαν μοντέρνους και τους κατηγορούσαν πως δεν ακολουθούσαν τα παλαιά έθιμα του Ελευθεροτεκτονισμού.
Στην ίδρυση της Αρχαίας Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας θα έπρεπε, όμως, να αναγνωρίσουμε και πολιτικά αίτια, εφόσον θεωρηθεί ως προέκταση της μη αποδοχής από μεγάλη μερίδα Σκωτσέζων της Πράξης Διευθέτησης του 1701 (η τελευταία απαγόρευε σε ρωμαιοκαθολικούς να ανέβουν στον θρόνο και καθιέρωνε τον οίκο του Ανοβέρου), των εκτεταμένων αντιδράσεων στα διάφορα μέτρα που θεσμοθετούσε από το 1704 το Αγγλικό Κοινοβούλιο, για να καταποντίσει την οικονομία της Σκωτίας και τέλος της διαφωνίας τους με την Πράξη της Ένωσης της Αγγλίας με τη Σκωτία, υπό την πολιτική οντότητα της Μεγάλης Βρετανίας το 1707.
Οι δύο αντίπαλες Μεγάλες Στοές για 63 χρόνια συνυπήρχαν δίχως να αναγνωρίζουν η μία την άλλη ως κανονική και δίχως να αναγνωρίζουν η μία τα μέλη της άλλης ως κανονικούς Ελεύθερους Τέκτονες.
Στη δεκαετία του 1750 παρατηρείται ένα χάος του Σκωτικού Δόγματος που είχε εν τω μεταξύ συγχωνευθεί με το Δόγμα της Βασιλικής Αψίδας (Royal Arch) με καθιέρωση τριών κυρίως συστημάτων: Των "Ροδοσταύρων" (1745), της "Τελειοποίησης" (1754) και της "Αυστηράς Τήρησης" (1762). Επικεφαλής του Δόγματος της Τελειοποίησης ανέλαβε ο Φρειδερίκος ο Μέγας της Πρωσσίας.
Ο Τζωρτζ Ουάσινγκτων με Τεκτονικό Περίζωμα.
Το 1813 ο πρίγκιπας Αύγουστος Φρειδερίκος (1773-1843), Δούκας του Σάσεξ και έκτος γιος του βασιλέα Γεωργίου του 3ου, έγινε Μέγας Διδάσκαλος της Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας και ο αδερφός του ο πρίγκιπας Εδουάρδος Αύγουστος (1767-1820), Δούκας του Κεντ και τέταρτος γιος του Βασιλέα Γεωργίου του 3ου, έγινε Μέγας Διδάσκαλος της Αρχαίας Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας. Την εποχή αυτή πραγματοποιήθηκαν τα πιο σοβαρά βήματα για την επανένωση. Σε διάστημα περίπου έξι εβδομάδων είχαν συνταχθεί και ψηφιστεί τα 21 "Άρθρα της Ένωσης" των δύο Μεγάλων Στοών, και στις 27 Δεκεμβρίου 1813, την ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή, η Premier Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και η Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας σχημάτισαν την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE).
Ο "Γνώμων και Διαβήτης" στο Εθνικό Τεκτονικό Μνημείο του Τζωρτζ Ουάσινγκτων.
Η Μεγάλη Στοά της Σκωτίας ιδρύθηκε το 1736 και η Μεγάλη Στοά της Ιρλανδίας το 1725. Τη δεκαετία του 1730 ο Ελευθεροτεκτονισμός διαδόθηκε στις βρετανικές αποικίες της Αμερικής. Μετά την ανεξαρτησία της Αμερικής, σε κάθε πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών σχηματίστηκε και μία ανεξάρτητη Μεγάλη Στοά. Διάφορες σκέψεις για ίδρυση μιας "Μεγάλης Στοάς των Ηνωμένων Πολιτειών", με τον Τζωρτζ Ουάσινγκτων να έχει τον ρόλο του πρώτου Μεγάλου Διδασκάλου, εγκαταλείφθηκαν πρόωραΣτις ΗΠΑ είναι γνωστό ότι 14 πρόεδροι ήταν τέκτονες.
Η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας (GOdF) ιδρύθηκε το 1728. Το 1877 η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας αφαίρεσε την προϋπόθεση τα μέλη της να πιστεύουν στο Υπέρτατο Ον, οπότε και οι περισσότερες Αγγλόφωνες Μεγάλες Στοές σταμάτησαν να την αναγνωρίζουν ως "κανονική" και διέκοψαν τις επίσημες σχέσεις τους μάζί της. Η Εθνική Μεγάλη Στοά της Γαλλίας (GLNF) είναι μέχρι σήμερα η μόνη Τεκτονική δύναμη στη Γαλλία που αναγνωρίζεται από την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλία (UGLE).
Λόγω των ανωτέρω, συχνά αναφέρεται πως ο Ελευθεροτεκτονισμός αποτελείται από δύο παράλληλα παρακλάδια που το ένα δεν αναγνωρίζει την "κανονικότητα" του άλλου: την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE) με όσες Μεγάλες Στοές έχουν καθεστώς αμοιβαίας αναγνώρισης με αυτήν, και τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας (GOdF) με όσες Μεγάλες Ανατολές συντάσσονται με την πολιτική της. Το 1945 ο Marco Egidio Allegri, ως Υπάτη Αρχή του Τύπου Μισραϊμ και του Τύπου Μέμφις, ένωσε αυτούς τους δύο Τύπους και δημιούργησε τον Αρχαίο και Αρχέγονο Ανατολικό Τύπο Μισραϊμ και Μέμφις, ο οποίος λειτουργεί με αμιγείς ανδρικές και αμιγείς γυναικείες Στοές με διαφορετικά ανά φύλο, Τυπικά.
Ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα
Ο Τεκτονισμός εισήλθε στον ελληνικό χώρο από τα Επτάνησα, την εποχή που ήταν υπό γαλλική και αγγλική κατοχή, και συγκεκριμένα από τις νήσους Κέρκυρα και Ζάκυνθο τις οποίες οι πολέμιοι της οργάνωσης αποκαλούν έως σήμερα «κερκόπορτες» του Μασονισμού.
Όπως ήταν φυσικό, ο λαός των νήσων αυτών δε συμμετείχε εκδηλώνοντας άλλοτε επιφύλαξη και άλλοτε φόβο με συνεπακόλουθες καταστάσεις. Οι εκδηλώσεις αυτές ήταν προϊόντα της άσχημης εικόνας που είχε δημιουργηθεί βλέποντας ν΄ αναμιγνύονται πρώτιστα γνωστά φιλόδοξα πρόσωπα των μικρών τους κοινωνιών με πολιτικές βλέψεις και οικονομικές διεκδικήσεις, μεταξύ των οποίων και επιφανείς Κερκυραίοι και Ζακυνθινοί, δημιουργώντας ιδιαίτερες φιλίες με τους «Φράγκους» (Ιταλο-Ενετούς), όταν οι ίδιοι οι κάτοικοι στέναζαν υπό τη δεσποτεία των κατακτητών. Μάλιστα συμπεριφέρονταν ως απελευθερωμένοι, επιδεικνύοντας καλοπέραση αυτοαποκαλούμενοι «Φραμασόνοι». Βέβαια μεγάλη επιρροή άσκησαν και οι Άγγλοι μέσω της δικής τους Στοάς, στην οποία μαθήτευσαν επίσης ντόπιες προσωπικότητες.
Το Ελευθεροτεκτονικό Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας, στην Αθήνα.
Στις μασονικές εκείνες επιρροές δύο δυνάμεις αντέδρασαν κυρίως, ο ελληνικός λαός, με τις παραπάνω επιφυλάξεις και η Εκκλησία, που με κάθε μέσον και περισσότερο δυναμικά, έφθανε και σε έκτροπα φανατισμού. Βέβαια τα ηχηρά ονόματα των πρώτων Ελλήνων συνεργατών, που είτε είχαν γεννηθεί και ανατραφεί στην τότε "πεφωτισμένη" Δύση, είτε είχαν διανύσει μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτήν, δημιούργησαν τον τεκτονικό θρύλο που στα μάτια των λαϊκών φάνταζε ως μέσο κοινωνικής καταξίωσης και οικονομικής δύναμης. Έτσι τα "τάγματα" αυτά όπως αποκαλείτο τότε κάθε είδους τέτοια οργάνωση, δε βρήκαν άμεση ανταπόκριση για να καρποφορήσουν.
Στη διάρκεια της Βασιλείας του Όθωνα δε φέρεται να υπήρξε καμία τέτοια οργάνωση στο νεοσύστατο κράτος. Περί το τέλος όμως της βασιλείας του, το 1855, φέρονται ήδη κάποιες Στοές να λειτουργούν ανεπίσημα υπό τη σκέπη της "Γκράντε Οριέντε" (Μεγάλης Ανατολής) της Ιταλίας, αποτελούμενες από Ελευθεροτέκτονες μυημένους στην Κέρκυρα και ασφαλώς στη Γαλλία και την Ιταλία.
Μετά τον ερχομό του Γεωργίου του Α΄ (1863) και την "αμαχητί" κατ' απαίτησή του ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, φέρονται ήδη το 1867 επτά τεκτονικές στοές να εργάζονται (ανεπίσημα) στην Αθήνα, τον Πειραιά, τη Χαλκίδα, την Πάτρα, τη Σύρο, τη Λαμία και το Άργος, εκτός εκείνων της Επτανήσου. Στις 16 Φεβρουαρίου του ιδίου έτους οι ελληνικές Στοές ζήτησαν την ανεξαρτησία τους από την "Γκράντε Οριέντε" της Ιταλίας. Αυτή τους δόθηκε δύο μήνες μετά, στις 10 Απριλίου 1867 και η νέα "Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας" άρχισε να οργανώνεται, κατ’ αρχήν τον Ιούλιο του 1872, εκλέγοντας τον Δημήτριο Ροδοκανάκη (1840-1902) ως Μέγα Διδάσκαλο και αμέσως μετά σχηματίζοντας το Ύπατο Μέγα Συμβούλιο του 33ου για την Ελλάδα. Βέβαια όλα αυτά μέχρι τότε χωρίς καμία επίσημη αναγνώριση από το Ελληνικό κράτος.
Το 1928 η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας κατάφερε να αναγνωριστεί ως ίδρυμα, ενώ το Ύπατο Μέγα Συμβούλιο σχημάτισε μία κοινωνία του Αστικού Κώδικα. Το 1936, με την αναθεώρηση του Τεκτονικού Συντάγματος της, η Μεγάλη Ανατολή μετονομάστηκε σε Μεγάλη Στοά της Ελλάδας.
Το 1976 ορισμένοι έλληνες Ελευθεροτέκτονες αποφάσισαν να εισαγάγουν τον Τύπο της Υόρκης(York Rite), ενώ έως τότε υπήρχε μόνον ο Σκωτικός Τύπος(Scottish Rite). Όταν η Μεγάλη Στοά της Ελλάδας ανακάλυψε πως το νέο σώμα δε θα δεχόταν τις δικές της παρεμβάσεις στη διοίκησή του, απείλησε με διαγραφή τα μέλη του. Αυτή η συμπεριφορά τελικά οδήγησε το Μάιο του 1986 στην ίδρυση της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας.
Το 1989, ξεκίνησε την λειτουργία του και στην Ελλάδα ο Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος Μισραϊμ και Μέμφις
Σήμερα ερευνητές υποστηρίζουν ότι «ο σιωνισμός άρπαξε και χρησιμοποίησε αμέσως σαν όπλο τη μασονία που εξυπηρετεί τη Μεγάλη Ιδέα των Εβραίων. Αυτήν που αναφέρεται στην παγκόσμια επικράτηση, όπως ορίζει το Ταλμούδ και επιδιώκει ο σιωνισμός».
Στην Ελλάδα η μασονία ήλθε το 1740. Αλλά επίσημα, με τη μορφή ιδρύματος, λειτουργεί στη χώρα μας από το 1928. Έχει στοές σε πολλές πόλεις με χιλιάδες μέλη.
Η μασονία είναι ένα «πρακτορείο» διοχέτευσης στο εσωτερικό κάθε χώρας ιδεών και απόψεων, που υπαγορεύονται απ’ έξω. Πιο σημαντική δραστηριότητα έχει σήμερα ο Παγκόσμιος Τεκτονικός Σύνδεσμος (L.U.F.) που οργανώνει διεθνή συνέδρια για την προώθηση των σκοπών της μασονίας.
Πέρα από τη LUF που εδρεύει στην Ελβετία και την έδρα της Διεθνούς της μασονίας, στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει ένα ακόμη ξένο μασονικό κέντρο.
Αυτό που διοχετεύει τη γραμμή κατευθείαν στην κορυφή της μασονίας της κάθε χώρας: Στο Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού. Πρόκειται για μια ερμητικά κλειστή οργάνωση που συγκροτείται από σαράντα μασόνους, επιλεγμένους με αυστηρά κριτήρια από κάθε χώρα.
Όλοι τους ανήκουν στο Ύπατο Συμβούλιο της χώρας τους και είναι οι άνθρωποι που διοχετεύουν αποφάσεις παρμένες στα άδυτα της στοάς του Λονδίνου, ρυθμιστικές συχνά της τύχης ολόκληρης της ανθρωπότητας. Με μέσο εκτέλεσης τους κορυφαίους της μασονίας που είναι προωθημένοι σε θέσεις-κλειδιά…
ΜΠΕΝΕ-ΜΠΕΡΙΤ: Η ΥΠΕΡ ΣΤΟΑ.
Είναι η στοά των στοών, αφού έχοντας ως εκπροσώπους διαλεχτά στελέχη της μέσα σχεδόν σε κάθε στοά των μασόνων και στη Μεγάλη στοά, ελέγχει και κατευθύνει τους πάντες και τα πάντα, δίνει κατευθύνσεις, παίρνοντας η ίδια κατεύθυνση και γραμμή για τα ελληνικά ζητήματα κατευθείαν από την Ουάσιγκτον! Η «Μπενέ-Μπερίτ» δεν είναι μόνο μια οργάνωση με δομή μασονική. Είναι κάτι περισσότερο: Υπέρ-οργάνωση με διαλεχτούς εκπροσώπους που ελέγχουν και τις Στοές των μασόνων!
Ο ελληνικός τεκτονισμός διαθέτει δυο κεντρικά όργανα: Τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδας ή Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας και το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού της Ελλάδας του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού Δόγματος που εδρεύουν στην Αθήνα (Αχαρνών 19) και τις 141 Στοές στην Αθήνα, τα επαρχιακά κέντρα, από τις οποίες πολλές ευρίσκονται «εν ύπνω»…
Οι στοές αυτές κρύβουν συνήθως το πραγματικό πρόσωπό τους στην Ελλάδα και εμφανίζονται δημόσια με προσωπείο «νομικών προσώπων». Πίσω από το Τεκτονικόν Ίδρυμα κρύβεται και δρα η Μεγάλη στοά της Ελλάδος. Και πίσω από το σωματείο Τεκτονική Ένωσις κρύβεται και δρα το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού. Πίσω από το προσωπείο κοινωνικών και φιλανθρωπικών σωματείων δρουν οι τεκτονικές στοές.
Η μασονία κρατά μυστική τη μορφή της οργάνωσης, τη διδασκαλία και τη δράση της. Το μυστηριώδες Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού στην Ελλάδα, εκτελεί τις αποφάσεις της Διεθνούς της μασονίας. Αποφάσεις που εκπορεύονται από ξένα «κέντρα» και ρυθμίζουν θέματα καίριας σημασίας για τον τόπο μας.
Με 300 περίπου ενεργά μέλη σήμερα η στοά «Μπενέ-Μπερίτ» στην Αθήνα, έχει σαν γνωρίσματά ότι τα μέλη της είναι μόνο Ισραηλίτες και συγχρόνως Έλληνες υπήκοοι. Είναι παρακλάδι της Κεντρικής στοάς που εδρεύει στις ΗΠΑ. Παίρνει «γραμμή» κατευθείαν από την Ουάσιγκτον. Διαθέτει δικά της δικαστήρια που εκδίδουν αποφάσεις για τα μέλη της. Διαθέτει δικό της δίκτυο πληροφοριών και υποχρεώνει τα μέλη της να συλλέγουν «πάσας τας προς την στοάν χρησίμους πληροφορίας».
Πληροφορίες που έχουν κατάληξη το Κέντρο, την Ουάσιγκτον.
Με έδρα της ένα κτίριο στην περιοχή της Πλατείας Συντάγματος, η Στοά «Μπενέ-Μπερίτ» παρουσιάζει εξαιρετική δραστηριότητα που έχει σαν στόχο της:
α) Την εξυπηρέτηση «των ευγενών ηθικών καθηκόντων του Ισραηλιτικού Λαού...».
β) Τη συνεργασία με άλλα ομοειδή σωματεία.
γ) Την «εξύψωσιν και ανάπτυξιν των διανοητικών και ηθικών προτερημάτων της ισραηλιτικής φυλής...
δ) Να κάνει διαλέξεις με αντικείμενο «την γνώσιν του Εβραϊσμού..» και ε) Να καταστρώνει «σχέδια υπέρ της διανοητικής εξυψώσεως των Ισραηλιτών εν γένει»!
Οργανωτική Δομή
Οι Μεγάλες Στοές και οι Μεγάλες Ανατολές είναι ανεξάρτητα και κυρίαρχα σώματα που κυβερνούν το Τεκτονισμό σε μία ορισμένη επικράτεια ή αλλιώς “δικαιοδοσία”. Δεν υπάρχει κάποιο παγκόσμιο Τεκτονικό σώμα που να προΐσταται των Μεγάλων Στοών και των Μεγάλων Ανατολών, ή που να τους υπαγορεύει τον τρόπο λήψης των αποφάσεών τους, ή που να τους επιβάλλει μία κοινή πολιτική. Ο μόνος σύνδεσμος μεταξύ των επί μέρους δικαιοδοσιών είναι η αμοιβαία αναγνώριση.
Κανονικότητα
Καθένα από τα δύο παράλληλα παρακλάδια του Ελευθεροτεκτονισμού, αποδέχεται μόνο τις Μεγάλες Στοές που ανήκουν σε αυτό ως «κανονικές». Μπορεί οι περισσότερες Μεγάλες Στοές να ανήκουν στο παρακλάδι που συμπλέει με την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και οι περισσότερες Μεγάλες Ανατολές να ανήκουν στο παρακλάδι που συμπλέει με τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας, πάντως η διάκριση μεταξύ Στοάς ή Ανατολής δεν αποτελεί από μόνη της κριτήριο κανονικότητας. Επιπροσθέτως, ως μη κανονικές θεωρούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και όσες οργανώσεις ιδρύονται από μόνες τους και αυτοχαρακτηρίζονται ως Τεκτονικές, δίχως όμως να αναγνωρίζονται από κάποιο από τα δύο παρακλάδια. Τέλος, ως μη κανονικές χαρακτηρίζονται και οι Στοές που δέχονται ως μέλη τους ταυτόχρονα και άνδρες και γυναίκες, οι αποκαλούμενες "μεικτές".
Τεκτονική Στοά
Η Τεκτονική Στοά αποτελεί τον «πυρήνα» της οργάνωσης του Ελευθεροτεκτονισμού. Κάθε νέα Στοά πρέπει να υπόκειται σε μία κανονική Μεγάλη Στοά ή Μεγάλη Ανατολή. Η Στοά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες της Μεγάλης Στοάς στην οποία υπόκειται όσον αφορά την εφαρμογή των Συνταγμάτων, όμως κατά τα άλλα είναι ανεξάρτητη διοικητική μονάδα. Μία Στοά πρέπει να έχει Τακτικές και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι τεκτονικές εργασίες των μελών της, και πρέπει να συνέρχεται μόνο στην έδρα της (εκτός εκτάκτων περιπτώσεων). Αρμοδιότητα της Στοάς είναι η μύηση και προαγωγή των μελών της, η εγκατάσταση του Σεβασμίου Διδασκάλου και των Αξιωματικών της, η απόκτηση και διατήρηση των κοσμημάτων και κειμηλίων της, η ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στις οικογένειες μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνει και διάφορα άλλα θέματα σε επίπεδο βάσης (μη περιοριστικά).
Η Στοά είναι η μόνη Αρχή που μπορεί να μυήσει κάποιον στον Ελευθεροτεκτονισμό και όταν γίνεται κάτι τέτοιο ο νέος Ελευθεροτέκτων αποκαλεί αυτή την Στοά ως «μητρική» του, ισοβίως. Ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτων έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποια Στοά υποκείμενη στη Μεγάλη Στοά του επιθυμεί. Επίσης, μπορεί να επισκεφθεί και οποιαδήποτε άλλη Στοά επιθυμεί, αρκεί αυτή να υπόκειται σε κάποια Μεγάλη Στοά που να είναι αμοιβαία αναγνωριζόμενη με τη δική του. Εκτός της συνδρομής του και της συμμετοχής του στη «μητρική» του Στοά, ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτων μπορεί καταβάλλοντας επιπλέον συνδρομή να είναι μέλος και άλλων Στοών, που όμως πρέπει να υπόκεινται στην ίδια Μεγάλη Στοά με τη δική του.-
Συνηθίζεται ο όρος «Στοά» να αναφέρεται στο χώρο που συνεδριάζουν οι Ελευθεροτέκτονες, όμως ο όρος πιο πολύ αναφέρεται στους ίδιους τους Ελευθεροτέκτονες που συνεδριάζουν. Έτσι «Στοά» στην πραγματικότητα είναι οι συνεδριάζοντες Ελευθεροτέκτονες. Οι Στοές, ως κτίρια, αναφέρονται ανά περιπτώσεις ως «Ναοί». Διαφορετικές Στοές συνεδριαζόντων Τεκτόνων, μπορεί να χρησιμοποιούν σε διαφορετικές στιγμές ή ημέρες τον ίδιο χώρο της Στοάς.
Οι πρώτες Στοές συνεδρίαζαν όπου μπορούσαν και πολλές φορές οι Τεκτονικές εργασίες γίνονταν σε καπηλειά. Οι περισσότερες Στοές απαρτίζονται από Ελευθεροτέκτονες που ζουν σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Σε κάποιες Στοές η συμμετοχή απαιτεί πλήρωση ιδιαίτερων κριτηρίων, που έχουν κυρίως σχέση με το κοινωνικό υπόβαθρο ή την καταγωγή. Επίσης υπάρχουν «Ερευνητικές Στοές», οι οποίες κάνουν μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ελευθεροτέκτονες και ασχολούνται με τη Φιλοσοφία του Ελευθεροτεκτονισμού και την Ιστορία του.
Τυπικό, συμβολισμός και ηθική
Οι Ελευθεροτέκτονες χρησιμοποιούν κάποιο τυπικό εργασιών κατά τις συναντήσεις τους. Δεν υπάρχει ένα μοναδικό τυπικό και κάθε μεγάλη Στοά είναι ελεύθερη να ακολουθεί το δικό της. Εντούτοις, υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στα διάφορα τυπικά εργασιών που χρησιμοποιούν οι Μεγάλες Στοές. Για παράδειγμα, όλα τα Ελευθεροτεκτονικά τυπικά εργασιών κάνουν χρήση του αρχιτεκτονικού συμβολισμού των εργαλείων των «πρακτικών» λιθοξόων του μεσαίωνα.
Οι Ελευθεροτέκτονες, ως «θεωρητικοί» τέκτονες (που χτίζουν, δηλαδή, με τη φιλοσοφική έννοια και όχι την κυριολεκτική), χρησιμοποιούν αυτόν τον συμβολισμό για να διδάξουν ηθικά μαθήματα των αρχών της «Αδελφικής Αγάπης, Αρωγής και Αλήθειας», ή όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στη Μεγάλη ανατολή της Γαλλίας «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα».
Δύο από τα κύρια σύμβολα που βρίσκονται πάντα σε μια Στοά είναι ο «Γνώμονας» και ο «Διαβήτης». Τα δύο αυτά σύμβολα χρησιμοποιούνται από τον Ελευθεροτεκτονισμό για την εξαγωγή ηθικών συμπερασμάτων.
Τα ηθικά συμπεράσματα εξάγονται μέσω των αλληγοριών του Ελευθεροτεκτονικού τυπικού. Καθώς ο Ελευθεροτέκτονας εξελίσσεται δια μέσου «βαθμών», κερδίζει γνώση και κατανόηση του εαυτού του, της σχέσης του με τους άλλους και του δεσμού του με το Υπέρτατο Ον (όπως ο καθένας το αντιλαμβάνεται).
Ενώ η διερεύνηση και ανάπτυξη των φιλοσοφικών απόψεων και πεποιθήσεων του Ελευθεροτεκτονισμού είναι έργο των ειδικών Ερευνητικών και Καθοδηγητικών Στοών, παρόλα αυτά μεμονωμένοι Ελευθεροτέκτονες συχνά εκδίδουν μελέτες για αυτές. Κάθε Ελευθεροτέκτονας μπορεί να στοχάζεται για τα σύμβολα και τον σκοπό του Ελευθεροτεκτονισμόυ και μάλιστα ως κάποιο βαθμό αναμένεται από αυτόν, καθώς εξελίσσεται δια μέσου των «βαθμών», να ερευνά το νόημα του Ελευθεροτεκτονισμού.
Μύηση στον Ελευθεροτεκτονισμό. 18ος αιώνας
Η «Βίβλος του Ιερού Νόμου» πάντα εκτίθεται σε μια ανοικτή Στοά. Σε κάποιες από τις Στοές της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας, αντί της «Βίβλου» χρησιμοποιούνται τα Ελευθεροτεκτονικά «Συντάγματα». Επιπλέον, ο κάθε υποψήφιος επιλέγει, ανάλογα με τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ενώπιον ποιού «Ιερού Κώδικα» θα ορκιστεί να τηρεί τις υποχρεώσεις του. Σε Στοές που απαρτίζονται από μέλη διαφόρων θρησκειών είναι συνηθισμένο να εκτίθενται άνω του ενός «Ιεροί Κώδικές».
Στον Ελευθεροτεκτονισμό το Υπέρτατο Ον αναφέρεται ως «Μέγας Γεωμέτρης του Σύμπαντος» ή "Υπέρτατος Κτίστης των Κόσμων", για να γίνει σαφές πως η αναφορά είναι γενική και όχι συνδεδεμένη με κάποια συγκεκριμένη θρησκευτική αντίληψη για τον Θεό.
Βαθμοί
Οι τρεις βαθμοί της «Συμβολικής Στοάς» του Ελευθεροτεκτονισμού είναι:
«Μαθητής», ο βαθμός του νεοεισελθόντα Ελευθεροτέκτονα,
«Εταίρος», ο βαθμός του διελθόντα Ελευθεροτέκτονα, και
«Διδάσκαλος», ο βαθμός του εγερθέντα Ελευθεροτέκτονα.
Οι βαθμοί αντιπροσωπεύουν φάσεις προσωπικής πνευματικής ανάπτυξης. Οι αλληγορικές έννοιες του Ελευθεροτεκτονισμού προσλαμβάνονται διαφορετικά από κάθε Ελευθεροτέκτονα, ανάλογα με το επίπεδό του, αλλά πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος στο οποίο εργάζεται. Η κοινή συμβολική διάρθρωση και τα κοινά «Αρχέτυπα», ανά την υφήλιο, παρέχουν στον κάθε Ελευθεροτέκτονα τα μέσα για να δώσει τις δικές του απαντήσεις στα φιλοσοφικά ερωτήματα της ζωής.
Συνάντηση Ελευθέρων Τεκτόνων στην Βιέννη (1786 περίπου)
Ο Τεκτονισμός διακρίνεται σε "συμβολικό" όπου οι βαθμοί είναι "Μαθητής", "Εταίρος" και "Διδάσκαλος" .
Πέραν αυτών υπάρχουν οι λεγόμενοι "Φιλοσοφικοί" βαθμοί, και σε μερικές Οργανώσεις (Μισραϊμ-Μέμφις) υπάρχουν και "Ιλλουμινιστικοί" βαθμοί. Ετσι υπάρχει ο Σκωτικός Τύπος με 33 βαθμούς που αποδίδονται σε 11 μυήσεις, ο Τύπος Μισραϊμ-Μέμφις με 95 βαθμούς, επίσης αποδιδόμενους σε 11 μυήσεις, ο Τύπος της Υόρκης με 3 ομάδες βαθμών, ο Αδωνιραμικός με 11, ο Τύπος του SWEDEMBORG με 3 σειρές βαθμών, ο Εθνικός Ισπανικός Τύπος, ο Γαλλικός παραδοσιακός Τύπος, ο Αναθεωρημένος Σκωτικός κ.ο.κ. Πέραν αυτών υπάρχει και μία σειρά πολύ υψηλών βαθμών, τα ονομαζόμενα Arcana Arcanorum, τα οποία λειτουργούν μόνον σε πολύ λίγες Οργανώσεις στον κόσμο (π.χ.Μισραϊμ-Μέμφις), και επιφυλάσσονται για πολύ υψηλόβαθμούς Τέκτονες, που διακρίνονται για το ήθος και την άμεμπτη συμπεριφορά τους.
Διαδικασία εισόδου στον Ελευθεροτεκτονισμό
Για να εισχωρήσει κάποιος στον Ελευθεροτεκτονισμό πρέπει να αποταθεί αυτοβούλως σε κάποιο ήδη μέλος, που θα τον συστήσει και θα τον προτείνει και να κάνει από μόνος του αίτηση εισδοχής στη Στοά της κοινότητάς του. Πιο σπάνια είναι στις μέρες μας η περίπτωση όπου αυτός που επιθυμεί να εισέλθει στον Ελευθεροτεκτονισμό πρέπει να το ζητήσει τρεις φορές και όχι μόνο μία.
Κάποιες Στοές είναι πιο δεκτικές σε νέα μέλη ενώ άλλες περισσότερο επιλεκτικές. Ασχέτως με τον τρόπο που μια Στοά δέχεται υποψηφίους, ένας υποψήφιος για να γίνει δεκτός ως μέλος της και να μυηθεί από αυτή στον Ελευθεροτεκτονισμό, πρέπει να υπερψηφισθεί από τα μέλη της ενόσω αυτή είναι «ανοιχτή», δηλαδή ενόσω η Στοά εργάζεται. Το εάν ο υποψήφιος γίνεται αποδεκτός με σχετική ή απόλυτη πλειοψηφία, διαφέρει ανά περίπτωση και εξαρτάται από τον εσωτερικό κανονισμό της εκάστοτε Στοάς.
Ελευθεροτεκτονισμός και «Νέα Παγκόσμια Τάξη»
Το γεγονός ότι Τέκτονες υπήρξαν άνθρωποι εντελώς διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων αποδεικνύει με τον πλέον περίτρανο τρόπο, ότι ο Τεκτονισμός δεν έχει συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Π.χ. ο Σπύρος Νάγος, επιφανής Τέκτων, ήταν από τους πρωτεργάτες έκδοσης του "Ριζοσπάστη" και από τους πρώτους ενεργούς και ένθερμους διεκδικητές εργατικών δικαιωμάτων. Από την άλλη ο Ι.Μεταξάς υπήρξε Τέκτων, και ήταν εντελώς αντίθετης πολιτικής κατεύθυνσης.
Πολλές θεωρίες έχουν συνδέσει τον Ελευθεροτεκτονισμό με τη «Νέα Παγκόσμια Τάξη», και δηλώνουν πως ο Ελευθεροτεκτονισμός ως οργάνωση είτε τείνει στην παγκόσμια κυριαρχία ή ήδη μυστικά έχει τον έλεγχο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής. Ιστορικά ο Ελευθεροτεκτονισμός προσέλκυσε τις επικρίσεις και τις διώξεις της πολιτικά ακροδεξιάς (π.χ. της Ναζιστικής Γερμανίας) και της ακροαριστεράς (π.χ. των πρώην Κομουνιστικών καθεστώτων στην ανατολική Ευρώπη).
Σε κάποιες χώρες ο αντιτεκτονισμός είναι συχνά συνδεδεμένος με τον αντισημιτισμό και τον αντισιωνισμό. Για παράδειγμα, το 1980 ο Σαντάμ Χουσεΐν άλλαξε τον Ιρακινό ποινικό κώδικα καθιστώντας κακούργημα την «προαγωγή και επευφημία Σιωνιστικών αρχών, συμπεριλαμβανομένου του Ελευθεροτεκτονισμού, ή όποιων συνδέονται με Σιωνιστικές οργανώσεις.»
Το 1799 ο Ελευθεροτεκτονισμός στην Αγγλία σχεδόν σταμάτησε, λόγω Κοινοβουλευτικής αναγγελίας. Ως επακόλουθο της Γαλλικής Επανάστασης, η «Νομοθετική Πράξη περί Παρανόμων Εταιρειών» του 1799 απαγόρευε κάθε συγκέντρωση ομάδων που απαιτούσαν τα μέλη τους να αναλάβουν με όρκο κάποια υποχρέωση.
Οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι αμφοτέρων των «Μοντέρνων» και των «Αρχαίων» Ελευθεροτεκτόνων, εξήγησαν στον Πρωθυπουργό Γουίλιαμ Πιτ (William Pitt) που δεν ήταν Ελευθεροτέκτων, πως η αδελφότητα υποστήριζε τον νόμο και την νομίμως εκλεγμένη εξουσία και ότι συμμετείχε ενεργά σε φιλανθρωπικές εργασίες. Ως αποτέλεσμα ο Ελευθεροτεκτονισμός εξαιρέθηκε από τους όρους αυτής της Νομοθετικής Πράξεως. Η «Νομοθετική Πράξη περί Παρανόμων Εταιρειών» καταργήθηκε από το Κοινοβούλιο το 1967
Το 1826 ο Ελευθεροτεκτονισμός στις Ηνωμένες Πολιτείες αντίκρισε πολιτική πίεση μετά την εξαφάνιση του Γουίλιαμ Μόργκαν (William Morgan). Η «Υπόθεση Μόργκαν» τροφοδότησε ένα αντιτεκτονικό κίνημα, που μεσουράνησε κατά τον σχηματισμό ενός βραχύβιου αντιτεκτονικού κόμματος, το οποίο έθεσε υποψηφίους για τις Προεδρικές εκλογές του 1828 και του 1832.
Ακόμη και στις σύγχρονες δημοκρατίες ο Ελευθεροτεκτονισμός εξακολουθεί ενίοτε να κατηγορείται ότι είναι ένα δίκτυο στο οποίο άτομα απασχολούνται με τη ρουσφετολογία, χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις τους στην αδελφότητα για πολιτική επιρροή και επιχειρηματικές συναλλαγές. Ο Ελευθεροτεκτονισμός επισήμως και ρητώς διαψεύδει αυτούς τους ισχυρισμούς.
Illuminati: Ο Ελευθεροτεκτονισμός στα χέρια του σιωνισμού.
Στις 6 Φεβρουαρίου του 1748, γεννιέται στο Ingolstadt της Βαυαρίας ο Adam Weishaupt. Ο πατέρας του, Johann Georg Weishaupt, πέθανε όταν ο Adam ήταν μόλις πέντε ετών και την κηδεμονία του μικρού ανέλαβε ο νονός του, Βαρόνος Johann Adam Freiherr von Ickstatt, υπέρμαχος του κινήματος του Διαφωτισμού. Από μικρός κιόλας ο Weishaupt έλαβε μια πολύπλευρη εκπαίδευση: μαθήτευσε σε συντηρητικό Ιησουΐτικο σχολείο, ενώ ταυτόχρονα είχε ελεύθερη πρόσβαση στην τεράστια βιβλιοθήκη του Ickstatt. Οι εμπειρίες του δίπλα στους Ιησουΐτες και το φιλελεύθερο πνεύμα του αναδόχου του, διαμόρφωσαν το χαρακτήρα του με μοναδικό τρόπο και έθεσαν τις βάσεις για την μετέπειτα ιδεολογία του.
Το 1768 ο Weishaupt αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Ingolstadt, έχοντας στα χέρια του το Πτυχίο της Νομικής Επιστήμης. Δίδαξε Νομικά για δύο χρόνια και το 1772, σε ηλικία μόλις 24 ετών, έγινε καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησε. Φυσικά, η ταχύτατη εξέλιξη του δε σταμάτησε εκεί: το 1775, στα 27 του, εξελέγη κοσμήτορας της σχολής Δικαίου του Πανεπιστημίου.
Στο σημείο αυτό ο Weishaupt είχε αποποιηθεί για τα καλά την ιδεολογία των Ιησουϊτών, κοντά στους οποίους μαθήτευσε, και στρεφόταν ανοιχτά εναντίον της εκκλησιαστικής απληστίας και ματαιοδοξίας. Οι Ιησουΐτες από την πλευρά τους, δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι την άνοδο ενός νεαρού στα ανώτατα κλιμάκια της Πανεπιστημιακής κοινότητας, πόσο μάλλον όταν εκείνος εκτόξευε δριμύτατες κατηγορίες εναντίον τους. Οι φιλελεύθερες απόψεις του Weishaupt, εμπνευσμένες από τα έργα των Γάλλων διαφωτιστών που είχε διαβάσει εκατοντάδες φορές στη βιβλιοθήκη του νονού του, τους ενοχλούσαν ιδιαίτερα και αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Κάπως έτσι ξεκίνησε μια λυσσαλέα προσπάθεια από πλευράς των Ιησουϊτών να υπονομεύσουν την κοινωνική θέση και το εκπαιδευτικό έργο του Weishaupt.
Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής υπήρξε η έντονη αντίδραση του Weishaupt, που θεώρησε πως οι Ιησουΐτες έπληγαν ευθέως την ελευθερία του λόγου του. Εκείνος όμως, αντί να αναλωθεί σε μια διαμάχη από την οποία δύσκολα θα έβγαινε νικητής, συνέλαβε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που θα μπορούσε όχι μόνο να τον φέρει σε θέση ισχύος, αλλά και να αλλάξει τον κόσμο για πάντα: να ιδρύσει μια μυστική οργάνωση που σταδιακά θα αποκτούσε δύναμη και θα στρεφόταν ενάντια στο δεσποτισμό και τη μισαλλοδοξία της εκκλησίας.
Το κίνημα ιδρύθηκε την 1η Μαίου του 1776 στο Ingolstadt (στην Άνω Βαυαρία) ως το Τάγμα των Illuminati, με αρχικά ιδρυτικά μέλη πέντε άτομα με ηγετική φιγούρα τον πρώην Ιησουίτη Adam Weishaupt (ψευδώνυμο Σπάρτακος), ο οποίος αποτέλεσε τον πρώτο καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Ingolstadt. Τα ονόματα των υπολοίπων δεν μας είναι όλα γνωστά, εκτός από εκείνα του Anton von Massenhausen και του Max Edler von Merz , φοιτητές του Weishaupt στο Πανεπιστήμιο.
Στα μέλη των Illuminati συγκαταλέγονταν ελεύθεροι ανεξάρτητοι διανοούμενοι στο πνεύμα του ριζοσπαστικού διαφωτισμού οι οποίοι μετατρέπονταν σε μέλη του Τάγματος έπειτα από επιλογές ανάμεσα σε άτομα τεκτονικών-μασονικών στοών.
Τα μέλη των Illuminati έπρεπε απαραιτήτως να ορκιστούν σε όρκο μυστικότητας και πλήρους υπακοής στους ανωτέρους τους. Τα μέλη διαχωρίζονταν σε τρείς κύριες τάξεις και κάθε μία από αυτές αποτελούνταν από αρκετές βαθμίδες.
Αρχικά ο Weishaupt σχεδίαζε να ονομάσει το κίνημα ως “Perfectibilists”. Το τάγμα ονομαζόταν επίσης και ως οι Πεφωτισμένοι της Βαυαρίας. Αρκετοί διανοούμενοι και προοδευτικοί πολιτικοί συγκαταλέγονταν στα μέλη του Τάγματος συμπεριλαμβανομένων των Ferdinand του Brunswick και του διπλωμάτη Xavier von Zwack, δεύτερο ανώτερο στέλεχος στην ιεραρχία του Τάγματος.
Η πρώτη διαφωνία ανάμεσα στα μέλη της οργάνωσης συνίστατο στο ποιο θα έπρεπε να είναι το όνομα της. Προτάθηκαν τουλάχιστον τρία ονόματα, ανάμεσα στα οποία και τα Perfectibilists («Τελειοθήρες», δηλαδή αυτοί που αναζητούν την Τελειότητα) και Bees («Μέλισσες). Ίσως φαίνεται παράξενο στον αναγνώστη το ότι η λέξη «Μέλισσες» προτάθηκε ως ονομασία της οργάνωσης, αλλά υπάρχει μια απόλυτα λογική εξήγηση για αυτό. Η κυψέλη των μελισσών ήταν ανέκαθεν ένα σημαντικότατο σύμβολο για μια άλλη μυστική οργάνωση, τους Ελευθεροτέκτονες και υποδηλώνει την εργατικότητα και την συνεργασία μεταξύ των μελών της.
Τελικά, ο ίδιος ο Weishaupt επέλεξε το όνομα Illuminati. Τον λόγο για αυτή του την επιλογή μας δίνει ο βιβλιοθηκονόμος του Αμερικανικού Κογκρέσου, James Billington, στο βιβλίο του Fire In the Minds of Men (1980), όπου αναφέρει πως ο Weishaupt εμπνεύστηκε από «την εικόνα του Ήλιου που ακτινοβολεί». Για αυτόν ακριβώς το λόγο στα γράμματα μεταξύ των μελών της, η οργάνωση χρησιμοποιούσε έναν κύκλο με μια τελεία στο κέντρο ως σύμβολο
Η αρχική επιδίωξη των Illuminati, ήταν βεβαίως η εξάπλωση τους σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Ο κύριος στόχος τους όμως και ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε η οργάνωση ήταν η αποδυνάμωση της εκκλησίας, που είχε τεράστια επιρροή στο λαό και η κατάλυση της Βαυαρικής μοναρχίας, η οποία θα αντικαθίστατο από μια φιλελεύθερη, δημοκρατική κυβέρνηση, στην οποία βεβαίως θα συμμετείχαν και οι ίδιοι.
Φυσικά, ο Weishaupt και οι υπόλοιποι τέσσερις που βρέθηκαν σε κείνο το δωμάτιο την 1η Μαΐου του 1776, γνώριζαν ότι η επιβίωση δε θα ήταν καθόλου εύκολη. Για αυτόν ακριβώς το λόγο προέβησαν στη λήψη μιας σειράς «μέτρων ασφαλείας». Αρχικά , καθιέρωσαν τουλάχιστον έναν κρυπτογραφικό Κώδικα που θα τους επέτρεπε να επικοινωνούν με σχετική ασφάλεια. Ο Κώδικας αυτός συνίστατο από αντικατάσταση των 24 γραμμάτων του Λατινικού αλφαβήτου με αριθμούς, σύμφωνα με ένα προκαθορισμένο «κλειδί». Για παράδειγμα, το γράμμα Α συμβολίζετο με τον αριθμό 12, το γράμμα Β με το 11 κ.ο.κ. Σύμφωνα μάλιστα με τον ερευνητή και συγγραφέα Arkon Daraul (ψευδώνυμο) , οι Illuminati χρησιμοποιούσαν δύο ακόμα κρυπτογραφικά αλφάβητα.
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, τα κρυπτογραφήματα δεν αρκούσαν για να διασφαλίσουν τις επικοινωνίες των μελών των Πεφωτισμένων. Η απόλυτη μυστικότητα ήταν επιβεβλημένη κι έτσι προφανώς κανένα μέλος δε μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του όνομα σε μια επιστολή. Έτσι, ο Weishaupt καθιέρωσε ένα ψευδώνυμο για κάθε μέλος της οργάνωσης, νέο ή παλιό. Όλα τα ψευδώνυμα προέρχονταν από ιστορικά και μυθολογικά πρόσωπα, κυρίως από την Αρχαία Ελλάδα και την Αρχαία Ρώμη.
Για τον εαυτό του, ο Weishaupt επέλεξε το «Σπάρτακος», το όνομα του μονομάχου που προκάλεσε τη μεγάλη εξέγερση των σκλάβων κατά της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το 73 π.Χ. Η επιλογή του συγκεκριμένου ψευδωνύμου μόνο τυχαία δε μπορεί να ήταν και είναι πιθανό ο Weishaupt να ήλπιζε πως θα καταφέρει να στρέψει το λαό κατά της μοναρχίας και της εκκλησίας ακριβώς όπως έκανε ο Σπάρτακος. Τα δύο άλλα μέλη του αρχικού πυρήνα έλαβαν τα ονόματα Αίαντας (Massenhausen) και Τιβέριος (Merz), ο πρώτος από τον μυθικό Σαλαμίνιο ήρωα και ο δεύτερος από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο Καίσαρα Αύγουστο. Αναφέρω ενδεικτικά και ορισμένα από τα ψευδώνυμα που χρησιμοποίησε η οργάνωση για κάποια από τα μεταγενέστερα μέλη της: Σόλων, Αννίβας, Ταμερλάνος, Πυθαγόρας, Ερμής, Διομήδης, Έκτορας κτλ.
Πέρα από τη χρήση ψευδωνύμων, η οργάνωση χρησιμοποιούσε επίσης και αλλαγμένα τοπωνύμια, ώστε να μη γίνονται κατανοητά τα σχέδια της. Έτσι, στις επιστολές τους, η Βαυαρία γινόταν «Αχαΐα», η Γαλλία «Ιλλυρία», το Μόναχο «Αθήνα» κ.ο.κ. Μάλιστα, η μυστικοπάθεια των Πεφωτισμένων ήταν τέτοια που εφηύραν μέχρι και δικό τους ημερολόγιο!
Η Οργάνωση Εξαπλώνεται
Η εξάπλωση της οργάνωσης στη συντηρητική Βαυαρία του 18ου αιώνα, δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν να εισχωρήσουν στις τάξεις μιας νέας οργάνωσης, με τόσο ριζοσπαστικούς στόχους. Ο Weishaupt αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα με δύο τρόπους: αρχικά, εφευρίσκει μια «γενεαλογία», που ανάγει τη δημιουργία της οργάνωσης στην Περσία του 5ου αιώνα (!) και επιπλέον, δεν αποκαλύπτει σε κανένα νέο μέλος τους πραγματικούς στόχους της.
Αντ’αυτού, τα νέα μέλη διδάσκονται ότι η οργάνωση αντιπροσώπευε τα υψηλότερα ιδανικά της Χριστιανικής διδασκαλίας και ότι στόχος της ήταν η αποκατάσταση της ελευθερίας και της ισότητας μεταξύ των ανθρώπων. Φυσικά, οι ανώτεροι στην ιεραρχία γνώριζαν την αλήθεια…
Παρ’όλα αυτά, η ανταπόκριση του λαού δεν ήταν η αναμενόμενη και το 1777 ο Weishaupt γίνεται μέλος Μασονικής στοάς στο Μόναχο, αναζητώντας νέα μέλη στις τάξεις των Μασόνων. Την τριετία 1777-1780, περίπου εξήντα άτομα γίνονται μέλη των Πεφωτισμένων, αλλά οι εσωτερικές διαμάχες αρχίζουν να μαστίζουν την οργάνωση, κυρίως λόγω της έλλειψης χρηματικών πόρων.
Το 1780 η κατάσταση αλλάζει όταν προσχωρεί στις τάξεις της οργάνωσης ο -πρώην Μασόνος και αλχημιστής- Βαρόνος Franz Friedrich Knigge. Οι εμπειρίες του κοντά σε Μασόνους και Ροδόσταυρους τον καθιστούν πολύτιμο στους Illuminati, που βιώνουν μια περίοδο εσωτερικής κρίσης.
Ο Knigge ανέρχεται γρήγορα στην κορυφή της ιεραρχίας της οργάνωσης και εξελίσσεται σε δεξί χέρι του Weishaupt. Το 1781, μετά από δικές του παραινέσεις, η δομή και οι τελετουργίες των Illuminati αλλάζουν σύμφωνα με τα πρότυπα του Τεκτονισμού και η οργάνωση αναπτύσσεται ταχύτατα. Μέχρι το 1784, αριθμούσε πάνω από 2.000 μέλη σε περισσότερες από επτά χώρες, μεταξύ των οποίων και οι Goethe και Herder.
Τον Φεβρουάριο του 1784 συγκλήθηκε στη Βαϊμάρη για το σκοπό αυτό ένα διαιτητικό δικαστήριο με το όνομα «κογκρέσο». Προς έκπληξη του Knigge η κρίση του συμβουλίου στο οποίο συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Goethe, ο J. G. Herder και ο Herzog Ernst von Sachsen-Gotha ήταν ότι έπρεπε να δημιουργηθεί ένας νέος Άρειος Πάγος. Αυτό έμοιαζε ένας ανεκτός συμβιβασμός. Αλλά, όπως ήταν αναμενόμενο, ο ιδρυτής της οργάνωσης συνέχισε να ασκεί μεγάλη επιρροή ακόμη και χωρίς να έχει την επίσημη προεδρία στον Άρειο Πάγο, γεγονός το οποίο αποτέλεσε μια μεγάλη ήττα για τον Knigge. Αφού συμφωνήθηκε η σιωπή και η επιστροφή όλων των εγγράφων, την πρώτη Ιουλίου ο Knigge εγκατέλειψε την Οργάνωση. Στον καιρό που ακολούθησε αποποιήθηκε την επιθυμία να διορθώσει τον κόσμο μέσω μυστικών κοινωνιών. Από την μεριά του ο Weishaupt παρέδωσε τη διεύθυνση της Οργάνωσης στον Johann Martin, κόμη της Stolberg-Roßla.
Το 1785 και ενώ πληροφορίες για την οργάνωση είχαν φθάσει εως την αυλή του Βαυαρού μονάρχη, ο Weishaupt παραιτείται από τη θέση του κοσμήτορα στο Πανεπιστήμιο του Ingolstadt. Γνώριζε ότι το τέλος ήταν κοντά κι έτσι αυτοεξορίσθηκε από τη Βαυαρία, βρίσκοντας καταφύγιο στη κεντρική Γερμανία. Το μόνο που γνωρίζουμε για την εκεί δραστηριότητα του είναι ότι συγγράφει βιβλία (ορισμένα μάλιστα για τους Illuminati) μέχρι το θάνατο του, το 1830..
Στο μεταξύ, στη Βαυαρία τα μέλη της οργάνωσης διώκονται, μετά από σειρά διαταγμάτων των αρχών κατά των μυστικών εταιρειών.
Τον Απρίλιο του 1785 ο κόμης Stolberg-Roßla ανακήρυξε επισήμως την αναστολή λειτουργίας της οργάνωσης – μετά από προσωρινές καταργήσεις. Ο Bode εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να διατηρήσει την ένωση στη ζωή και προσπάθησε να την αναβιώσει με τη βοήθεια των οργανώσεων Iglesia minerval de Weimar και Orden de los amigos invisibles, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την προσπάθειά του το 1790 εξαιτίας του αυστηρού κλίματος εναντίον των πεφωτισμένων κατά τα έτη της αναγέννησης. Οι ερευνητές σε γενικές γραμμές συμφωνούν ότι η αποδόμηση της οργάνωσης των πεφωτισμένων ήταν πλήρης.
Στις 16 Αυγούστου 1787 δημοσιεύτηκε ένα τρίτο και αυστηρότερο δημοσίευμα απαγόρευσης, με ποινή θανάτου, της στρατολόγησης μελών για τους Μασόνους και τους Πεφωτισμένους. Αυτά τα δημοσιεύματα εξαπέλυσαν μία πρώτη υστερία κατά των πεφωτισμένων, ειδικότερα υπήρχαν υποψίες για διαταραχές στις μυστικές ριζοσπαστικές ενώσεις των πεφωτισμένων. Ένα δεύτερο κύμα, σαφώς πιο ενεργειακό, ξέσπασε κατά τη Γαλλική Επανάσταση, οπόταν ο φόβος για τους Ιακωβίνους συγχωνεύθηκε με αυτόν για τους Πεφωτισμένους.
Υπό αυτήν την ψυχική κατάσταση ο Υπουργός του Βαυαρικού κράτους Maximilian von Montgelas, ο οποίος με τη σειρά του είχε υπάρξει πεφωτισμένος, απαγόρευσε όλες τις μυστικές οργανώσεις με την άνοδό του στην εξουσία το 1799 και ξανά το 1804. Το πόσο έντονη ήταν η δημόσια έξαρση στα χρόνια περί την Γαλλική Επανάσταση για τις μυστηριώδεις και ανησυχητικές μυστικές ή πρωτοπόρες ενώσεις, διαφαίνεται σε διαφορετικά λογοτεχνικά έργα της εποχής, από το Der Geisterseher του Σίλερ μέχρι το Der Groß-Cophta του Γκαίτε και τις ανησυχητικές κοινωνίες του Los años de aprendizaje de Wilhelm Meister, περνώντας στον Jean Pauls Die unsichtbare Loge (1793). Σήμερα το μόνο που θυμίζει στο Ίνγκολστατ την οργάνωση είναι μία αναμνηστική πλακέτα στο κτίριο όπου βρισκόταν η σάλα συγκεντρώσεων των πεφωτισμένων. Το κτίριο αυτό βρίσκεται στον αριθμό 23 της οδού Theresien, προηγουμένως Am Weinmarkt 298.
Σήμερα, υφίστανται Ιλλουμινιστικοί βαθμοί στον Αρχαίο και Αρχέγονο Ανατολικό Τύπο Misraim-Memphis, ως συνέπεια της εφαρμογής των αυθεντικών Τυπικών των δύο Τύπων τα οποία τους περιελάμβαναν.
Ελέγχουν Πραγματικά τον Κόσμο;
Από όλα τα προαναφερθέντα γίνεται εύκολα κατανοητό το ότι οι Illuminati ήταν μια από τις πιο βραχύβιες μυστικές οργανώσεις της Ιστορίας, με ζωή μόλις εννέα ετών (1776-1785). Μετά το 1785 η δράση τους έγινε γνωστή οπότε υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: είτε διαλύθηκαν, είτε συνέχισαν να δρουν έχοντας διαφορετικό όνομα. Τι πιθανότητες υπάρχουν όμως να συνέβη το δεύτερο;
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμιά ιστορική απόδειξη για το ότι η οργάνωση συνέχισε να υπάρχει μετά το 1800...
Απο την άλλη, η Ιερουσαλήμ κατέχεται και πάλι ύστερα από 20 αιώνες από τους Εβραίους. Το χρήμα του κόσμου και ο υλικός πλούτος βρίσκονται σε εβραϊκά χέρια, όπως επίσης και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Σε όλες τις χώρες υπάρχουν ηγεσίες άμεσα ή έμμεσα δικές τους.
Ολόκληρος ο ΟΗΕ καθώς και το Συμβούλιο Ασφαλείας αδυνατούν να επιβληθούν και οι αποφάσεις τους βρίσκονται στον κάλαθο των αχρήστων του Τελ Αβίβ! Στην επίτευξη όλων αυτών μεγάλη ήταν και είναι η συμβολή της μασονίας. Το μάτι του Ισραήλ σε κάθε χώρα!
Πίσω λοιπόν, από την δραστηριότητα στις Μασονικές στοές, με ανθρώπους στις θέσεις-κλειδιά της πολιτικής, της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής και της Άμυνας. Πίσω από τις «φιλοσοφικές συζητήσεις» στα σκοτεινά «εργαστήρια». Πίσω από «αθώα» καταστατικά που παίρνουν τυπικό έλεγχο της Δικαιοσύνης.
Πίσω από «Φιλανθρωπικά Ιδρύματα», «Ύπατα Συμβούλια», από «Ξιφοφόρους», «Άρχοντες», «Κραταιούς», «Ροδόσταυρους» και άλλους «αξιωματούχους» της μασονίας, με πλήρη άγνοια των περισσοτέρων μασόνων για το τι ρόλο παίζουν οι στοές τους, ποιο σκοπό εξυπηρετεί η μυστικότητα και η ίδια η ύπαρξή τους, κινείται ένα αόρατο δίχτυ που εξυπηρετεί τέλεια τους σκοπούς ξένων κέντρων αποφάσεων και Μυστικών Υπηρεσιών, όπως η αμερικάνικη CIA και η ισραηλινή «Μοσάντ».
Από τα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, πολλές διδασκαλίες για το ρόλο και τον προορισμό του Ισραήλ διδάσκονται στις Στοές των μασόνων. Το σύνθημα και έμβλημα της μασονίας «Ελευθερία-Ισότης-Αδερφότης» αναφέρεται και στα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών. Το σύνθημα «Ελευθερία-Ισότης-Αδερφότης» των Ελλήνων Μασόνων είναι το ίδιο που για πρώτη φορά ειπώθηκε, γράφτηκε και καθιερώθηκε, στα πρακτικά του 1ου Διεθνούς Σιωνιστικού Συνεδρίου, στη Βασιλεία της Ελβετίας. Είναι αυτό που «ψιθυρίζουν» τα μέλη της «Μοσάντ» που είναι δραστηριοποιημένα και στη «Μπένε-Μπέριτ». Είναι η «ταμπέλα» για τη CIA και τους πράκτορές της.
Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι ένα δυνατό όπλο στα χέρια του σιωνισμού. Ο σιωνισμός έχοντας σκοπό του την ίδρυση μιας παγκόσμιας εξουσίας του Ισραήλ, με έδρα τα Ιεροσόλυμα, επιδιώκει την αποδιοργάνωση όλων των επιμέρους εξουσιών των άλλων λαών και την εξάλειψη όλων των εμποδίων...
