ΑΝ ΠΟΤΕ ΜΑΘΑΝΕ ΠΟΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ...

Το ανταρτικό σώμα του Υπολοχαγού Νικόστρατου Καλομενόπουλου (Καπετάν Νίδας) με δύναμη 115 ανδρών, που βρισκόταν μέσα στο χωριό Δροσοπηγή της περιοχής Μοριχόβου, μετά από προδοσία, περικυκλώνεται και δέχεται επίθεση από τμήμα του τουρκικού στρατού, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 6 άνδρες και να αιχμαλωτιστούν άλλοι 45.

Ο Νικόλαος Καλομενόπουλος (καπετάν Νίδας) (1865-1952) κατάγονταν από την Σύρο και ήταν συμμετείχε ως Υπολοχαγός του ελληνικού στρατού στον Μακεδονικό Αγώνα. Με την έλευσή του το 1905 στη Δυτική Μακεδονία συλλαμβάνεται με πολλούς άνδρες του και φυλακίζεται στο Μοναστήρι. Αποδρά μετά από 3 χρόνια και διαφεύγει στην νότια Ελλάδα. Συμμετέχει στους Βαλκανικούς και τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο ως στρατιωτικός διοικητής του Αιγαίου. Πέθανε στην Αθήνα το 1952.

Το Μορίχοβο αποτελείαπό το παρελθόν την Ακρόπολη του σλαβόφωνου Ελληνισμού. Το μεγαλύτερο μέρος είναι αυτή τη στιγμή κατεχόμενο από τους γυφτοσκοπιανούς ενώ ένα μικρό τμήμα του στο νότο είναι εντός των ορίων των νομών Πέλλας και Φλωρίνης. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα οι Βούλγαροι πυρπόλησαν 100 χωριά με σκοπό να κάμψουν το φρόνημα των Ελλήνων κατοίκων. Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, τον Οκτώβριο του 1912, το εθελοντικό σώμα του Αντώνιου Ζώη απελευθέρωσε το Μορίχοβο από τους Τούρκους και ύψωσε την Ελληνική σημαία δηλώνοντας ότι το απελευθερώνει εν ονόματι του Βασιλέως Γεωργίου.

Τελικά μετά τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, η περιοχή πέρασε στο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων ως αντάλλαγμα για τα χωριά ανατολικά της Φλώρινας που είχαν καταλάβει οι Σέρβοι. Η ανταλλαγή κρίθηκε σκόπιμη για να εξορθολογιστεί η χάραξη της Ελληνοσερβικής μεθορίου. Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει πλατεία στα Λαδάδικα, με το όνομα "πλατεία Μοριχόβου".