Μια μαύρη σκιά έχει πέσει πάνω από την πατρίδα μας. Μια ακόμα νύχτα βασιλεύει. Τούτη την ώρα δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύεις, τι επάγγελμα ασκείς, σε τι οικονομική κατάσταση βρίσκεσαι. Την ώρα που κάποιοι, αδιακρίτως, δολοφονούν νέα παιδιά ή εξωθούν πολίτες στην αυτοκτονία, δεν έχει καμία σημασία ποιος ή τι είσαι, παρά μόνο αν είσαι Έλληνας πολίτης, πατριώτης, άνθρωπος. Δεν έχει καμία σημασία τι δέχεσαι απ’ όσα ακούς, απ’ όσα σου λένε. Σημασία έχει να αποδεχτείς ότι η πατρίδα μας, όπως και τόσες άλλες φορές στην Ιστορία της, έχει κληθεί να σηκώσει στις πλάτες της το βάρος ενός αδυσώπητου πολέμου – υπόγειου αυτή τη φορά, ενός οικονομικού πολέμου, ενός αόρατου, κι ως σήμερα, ανίκητου εχθρού. Κι όπως τόσες φορές στην Ιστορία μας, οι Έλληνες έχουμε κληθεί να σηκώσουμε στις πλάτες μας ένα βάρος που μοιάζει ασήκωτο, ένα φορτίο αβάσταγο. Ως τα τώρα, τη μοίρα μας την αντικρίσαμε με χαμόγελο, με αισιοδοξία, με ελπίδα. Δώσαμε τις μάχες μας ως λαός και τις κερδίσαμε! Πρώτα στην ψυχή, μετά στο πεδίο της μάχης! Ήρθε η ώρα, για μία ακόμα φορά, να παλέψουμε! Όχι με σφαίρες, μα με ιδέες και ιδανικά παρόμοια! Με επιχειρήματα, με σοβαρές θέσεις. Ήρθε η ώρα να πάψουμε να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τα εγκλήματα που γίνονται εις βάρος μας, να πάψουμε να θεωρούμε την οικονομία ως τον πρωταρχικό και σπουδαιότερο τομέα του ανθρώπινου πολιτισμού.
Στην ιστορία μας, αρνηθήκαμε να υποταχτούμε σε λαούς πολύ ισχυρότερούς μας. Δώσαμε μάχες, διότι αρνηθήκαμε να νικηθούμε στην ψυχή! Είπαμε τα «ΌΧΙ» που έπρεπε! Ήρθε η ώρα, για τη δική μας γενιά, να πούμε τα δικά μας ΌΧΙ, να αρνηθούμε τις νέες συνθήκες υποταγής! Να αρνηθούμε τα νέα «πστεύω» που μας πουλάνε για πανάκεια και για νέα θρησκεία!
Αρνούμαστε να δεχτούμε τις εύκολες και απλοϊκές πολιτικές θεωρίες, που το μοναδικό πράγμα που επιδιώκουν είναι η απόλυτη διαίρεση του λαού μας. Αρνούμαστε να παραδοθούμε τόσο εύκολα στους ανόητους και αμετροεπείς αυτού του τόπου που φλυαρούν ακατάπαυστα για μια δημοκρατία που ούτε σέβονται, ούτε αποδέχονται στ' αλήθεια! Αρνούμαστε να μπούμε στη λογική της βίαιης ανταπόδοσης, όταν χρέος μας είναι να καταδικάσουμε τους πραγματικούς ενόχους, αυτούς που τους βολεύει ο διχασμός και οι εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις! Αρνούμαστε να υποχωρήσουμε τρομαγμένοι, υποταγμένοι, με την ουρά στα σκέλια, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι αποφάσισαν να κηρύξουν άτυπα το νόμο του καουμπόι - εκτελεστή! Αρνούμαστε να παραμείνουμε παθητικοί θεατές και ακροατές των πιο ξεπουλημένων επικοινωνιακών μηχανισμών που έχει γνωρίσει ποτέ αυτός ο τόπος! Αρνούμαστε να παραμείνουμε απαθείς, αδρανείς απέναντι στην πιο επιθετική μορφή οικονομικού ολοκληρωτισμού που έχει γνωρίσει ποτέ αυτός ο τόπος!
Από την ώρα που ξεκινάς να πολεμάς για τη λευτεριά, είσαι κιόλας λεύτερος, έγραψε ο Καζαντζάκης. Σήμερα για τη λευτεριά δεν πολεμάς με σφαίρες, πολεμάς με ιδεολογία, πολεμάς με ιδανικά και αξίες που κάποιοι μας έπεισαν ότι έχουν πλέον σβήσει! Πολεμάς αυτούς που σε θέλουν οικονομικά υποταγμένο και εξαθλιωμένο, υπόδουλο και αδιάφορο πολιτικά! Πολεμάς πάλι για το μέλλον των παιδιών σου, για τη λευτεριά της πατρίδας σου! Όχι με σφαίρες, μα με ιδέες!
Στο αίμα που κάποιοι θέλουν να χυθεί, εμείς οφείλουμε να φωνάζουμε: Όχι άλλο αίμα ελληνικό, όχι άλλες θυσίες στο βωμό μιας οικονομικής δουλείας!
Το χρέος μας είναι πάντα να φυλάμε Θερμοπύλες. Και σ’ όσους στη ζωή τους όρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες, ξέρουν τι θα πει να αγωνίζεσαι! Κι αν σήμερα δεν πολεμάμε με το ξίφος, μα με όπλο την πένα και τη φωνή, δεν είναι ο αγώνας πιο άδοξος, ούτε ο σκοπός λιγότερο σημαντικός! Διότι, στην τελική, ένας είναι ο αγώνας: πάντα αμύνεσαι περί πάτρης!
Δημήτρης Γκίκας,
Φιλόλογος, υπ. Διδάκτωρ Πολιτικής Φιλοσοφίας
Διευθυντής Επικοινωνίας Εθνικού Μετώπου
