Η Ελλάδα πάγωσε, μαθαίνοντας ότι δύο νέα παιδιά έπεσαν θύματα ενός αδίστακτου δολοφόνου. Ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής. Προσωπικά μου είναι παντελώς αδιάφορο. Διαφωνώ κάθετα και οριζόντια με αυτή την ναζιστική οργάνωση, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι κάποιοι άφρονες σκοτώνουν συμπολίτες μας για... ιδεολογικούς λόγους. Το αίμα δεν έχει ταυτότητα.
Ταυτόχρονα απορρίπτω με οργή την προσπάθεια κάποιων που έχουν ως μόνο τους επάγγελμα το αριστερό τους παρελθόν, που προσπάθησαν να περάσουν από την πρώτη στιγμή την γραμμή ότι επρόκειτο για προβοκάτσια. Τέτοια βεβαιότητα; Τόση βλακεία; Διότι η βεβαιότητα δείχνει πλήρη γνώση όλων των συνθηκών...
Αυτή την φορά δεν είδαμε δηλώσεις και εκδηλώσεις καταδίκης του γεγονότος από τους συμπαθείς καλλιτέχνες και από τον πνευματικό κόσμο της χώρας. Που είστε αγαπητοί; Τι έγινε; Τα παιδιά αυτά δεν είχαν μάνες; Δεν είχαν ψυχή; Τόση μικρότητα;
Η Ελλάδα κινδυνεύει να βουτηχτεί για άλλη μία φορά στο αίμα. Ο διχασμός είναι το εθνικό μας άθλημα. Κι όσες φορές το δοκιμάσαμε στο παρελθόν το μετανιώσαμε πικρά. Αλλά ο χρόνος δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Έτσι και γίνει το κακό, έγινε. Έπειτα από χρόνια βγαίνουν κάποιοι γραφιάδες και λένε πόσο κρίμα ήταν και πόσο καλύτερα θα ήσαν τα πράγματα αν δεν είχαμε παρασυρθεί στην δίνη της αιματοβαμμένης και αδελφοκτόνου πάλης. Τα γράμματα αυτά, όμως, οι λέξεις που χρησιμοποιούνται μοιάζουν με καρφιά. Σαν να βιαζόμαστε να κάνουμε μνημόσυνο στο παρελθόν μας, σαν να θέλουμε να το κλείσουμε στο φέρετρο και να το θάψουμε βαθιά μέσα στη γη...
Δεν υπάρχουν άκρα, ούρλιαζαν με βεβαιότητα στις οθόνες της τηλεόρασης διάφοροι σταλινικοί. Υπάρχουν άκρα, κύριοι και τα βλέπουμε μπροστά μας. Το ερώτημα είναι ποιός τα ενεργοποίησε και ποιός έχει συμφέρον από τη δράση τους. Ποιός θέλει να δει την Ελλάδα βουτηγμένη στο αίμα...
Η κατάσταση στην κοινωνία είναι τεταμένη. Μία σπίθα είναι αρκετή σε αυτές τις περιπτώσεις για να τιναχτεί στον αέρα η μπαρουταποθήκη. Ποιός έχει συμφέρον να μας δει να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας;
Μην ψάξετε να βρείτε την απάντηση σε σενάρια συνωμοσίας. Ότι κάποιοι έχουν εξυφάνει ένα σκοτεινό σενάριο σε βάρος της χώρας μας. Όχι ότι τέτοια σενάρια δεν υπάρχουν. Κάθε άλλο! Σας πληροφορούμε ότι η δουλειά των σεναριογράφων είναι ακριβώς αυτή, να γράφουν σενάρια. Ακόμη κι όταν τα σενάρια αυτά μοιάζουν να είναι τελείως παρανοϊκά...
Ωστόσο, ας μην παγιδευτούμε στις σκοτεινές και συνήθως αδιέξοδες στοές του υπόκοσμου της πολιτικής δράσης και των μυστικών υπηρεσιών. Κι ας σκεφτούμε το εξής: Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ο εμφύλιος μετά τον πόλεμο; Την απάντηση την ξέρουμε καλά. Χρειαζότανε μόνο να υπάρχουν περισσότερες φωνές λογικής.
Το τι σενάρια έχουν γράψει κάποιοι, το τι ονειρεύονται για την χώρα μας κάποιοι τρίτοι και πόσο μας μισούνε οι εχθροί μας, αυτά όλα θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα αν εμείς εξακολουθήσουμε και έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης. Αν αυτό τον έλεγχο δεν τον παραδώσουμε στα δύο άκρα. Αν επικρατήσει η λογική.
Θανάσης Μαυρίδης
