Δυο Γερμανίδες, μητέρα και κόρη, είναι πρωταγωνίστριες σε μια παράξενη, τουλάχιστον, ανθρώπινη ιστορία που διαδραματίζεται εδώ και 15 μήνες στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Οι δυο...γυναίκες ζουν όλο αυτό το διάστημα, χειμώνα-καλοκαίρι, στον χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου, κοντά σε παρακείμενο πρατήριο, εκτεθειμένες στις εκάστοτε καιρικές συνθήκες.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της HERMES, Αδάμο Ασπρή, η μακροχρόνια έκθεση των δυο γυναικών σε αυτές τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης δεν έχει να κάνει με την έλλειψη ενδιαφέροντος για αυτή την ανθρωπιστική περίπτωση. Αλλά με το γεγονός ότι οι δυο γυναίκες αρνούνται ανεξήγητα και πεισματικά κάθε παροχή βοήθειας για να επιστρέψουν στη Γερμανία και δυστυχώς δεν υπάρχει νόμος που να προβλέπει υποχρεωτική παροχή βοήθειας ή απέλαση Ευρωπαίων πολιτών από μια χώρα όταν αυτοί αρνούνται να συνεργαστούν και δεν έχουν παραπέσει σε παράπτωμα που να θεωρείται επαρκές για την απέλασή τους.

Οι δυο γυναίκες αρνήθηκαν μέχρι σήμερα την παροχή βοήθειας τόσο από τη HERMES όσο και από την Αστυνομία, αλλά και από τη γερμανική πρεσβεία, που τις παρακαλούσε να αποδεχθούν βοήθεια και εισιτήρια για να πάνε πίσω στη χώρα τους. Και όχι μόνο αρνούνται βοήθεια, αλλά δεν εξηγούν και σε κανένα το νόημα αυτής της συμπεριφοράς τους ή τον λόγο για τον οποίο επέλεξαν να ζουν σε αυτές τις συνθήκες στο αεροδρόμιο της Λάρνακας.

Σύμφωνα με μαρτυρίες προσωπικού του αεροδρομίου, φαίνεται πως με κάποιο τρόπο, πιθανόν με έμβασμα από το εξωτερικό, οι δυο γυναίκες εξασφαλίζουν κάποια χρήματα για τη βασική διατροφή τους. Όμως πολλές φορές εκδιώχθηκαν από χώρους υγιεινής του προσωπικού του αεροδρομίου, επειδή επιχείρησαν να κάνουν ντους. Κάθε πρωί όμως μπαίνουν στο αεροδρόμιο, όπου πλένονται σε χώρους υγιεινής των γυναικών. Μετά έρχονται και στρατοπεδεύουν στον χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου.

Τις αποσκευές τους τις έχουν εδώ και 15 μήνες πάνω σε χειράμαξα. Με αυτά κάποιες φορές, σύμφωνα πάντα με προσωπικό του αεροδρομίου, εισέρχονται στην αίθουσα αναχωρήσεων και δείχνουν βιαστικές σαν να θέλουν να προλάβουν την πτήση τους. Μετά από λίγο και αφού περιφέρονται στο απλανές της αίθουσας, πάνω-κάτω, εξέρχονται και πάνε στη γωνιά τους, στον χώρο στάθμευσης.

Τον χειμώνα, μας είπαν ακόμη υπάλληλοι του αεροδρομίου, όταν έβρεχε, «τρύπωναν» όσο διαρκούσε η βροχή εντός του αεροδρομίου και όταν σταματούσε, εξέρχονταν. Η όλη εικόνα των δυο γυναικών προκαλεί συχνά παράπονα από επισκέπτες στο αεροδρόμιο, που ζητούν να ενημερωθούν ή και την απομάκρυνσή τους. Χωρίς όμως αυτό να είναι νομικά εφικτό να γίνει.

Επιθυμούν να πάνε μόνο στο Ισραήλ

Σύμφωνα με τον Αδάμο Ασπρή, φαίνεται ότι οι δυο Γερμανίδες έφτασαν στο νησί μας από το Ισραήλ, στις 12 Αυγούστου 2014, μετά που απελάθηκαν επειδή έληξε η βίζα τους. Όταν το αεροπλάνο τους στάθμευσε στη Λάρνακα, αποβιβάστηκαν και δεν συνέχισαν προς Γερμανία. Και έκτοτε ο χώρος στάθμευσης του αεροδρομίου έγινε το σπίτι τους. Κοιμούνται σε υπνόσακους, πάνω στο τσιμεντένιο πεζοδρόμιο. H HERMES προτίθεται πάντως λίαν συντόμως να αποστείλει επιστολή στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας, με την οποία να ζητεί τη συνδρομή της για την αντιμετώπιση του ζητήματος που προκύπτει από την παρουσία των δυο Γερμανίδων στον χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου Λάρνακας.

Όπως μας εξήγησε πάντως ο αστυνομικός διευθυντής Λάρνακας, Φίλιππος Βρόντος, η απομάκρυνση των δυο γυναικών από τον χώρο του αεροδρομίου, χωρίς να είναι προκαθορισμένο πού θα πάνε, δεν θα είχε νόημα και ίσως να ήταν και επικίνδυνο από την πλευρά της ασφάλειάς τους. Επιπρόσθετα, τόνισε, δεν έχουν υποπέσει σε κάποια νομική αιτία που να αιτιολογούσε μια τέτοια ενέργεια από πλευράς Αστυνομίας.

Ανέφερε, τέλος, ότι όταν προ καιρού οι δυο γυναίκες προσεγγίσθηκαν με σκοπό να βοηθηθούν, ανέφεραν ότι μόνο στο Ισραήλ επιθυμούν να ταξιδέψουν, χώρα όμως από την οποία έχουν απελαθεί. Διαπιστώθηκε επίσης ότι μέσω τραπεζικού λογαριασμού έχουν κάποιο εισόδημα από τη χώρα τους, το οποίο τους επιτρέπει να συντηρούνται.