Οι Έλληνες πολιτικοί είναι προδότες και πράκτορες ξένων συμφερόντων!

Δεν το λέμε εμείς αλλά … πρόεδρος Αρείου πάγου.

Στο βιβλίο του κ. Βασιλείου Νικόπουλου προέδρου Αρείου πάγου (2007-2009) με τον τίτλο «Αγαπημένο μου… Σύνταγμα ή αντισυνταγματικοί παραλογισμοί – Η αλήθεια για την σημερινή αντισυνταγματική κατάσταση της Ελλάδας» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ, τονίζεται ιδιαίτερα ότι: "η Κυβέρνηση λειτουργεί ως εντολοδόχος της τρόϊκας ενώ η Ιστορία δεν θα συγχωρήσει ποτέ το κατάπτυστο ΝΑΙ στους οικονομικούς εισβολείς”.

Επίσης σημειώνεται ότι πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, το Σύνταγμα έγινε κουρελόχαρτο.

Ο ανώτατος δικαστικός λειτουργός καταγγέλλει ότι έχει αυτοκαταλυθεί το κράτος ενώ είμαστε εδώ και τουλάχιστον 4 χρόνια υποτελείς στους δανειστές.

Πρόκειται για διαπιστώσεις ενός ανώτατου δικαστή, τις οποίες με ζηλευτό θάρρος και γενναιότητα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όταν άλλες γνωστές προσωπικότητες του δημόσιου βίου έχουν κρυφθεί.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΞΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ.

«Ο λαός δεν είναι “ο αφέντης του σπιτιού του”, στο οποίο κανένας δεν μπορεί να μπει χωρίς την άδειά του.

Ο λαός έχει τεθεί στην μπάντα.

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον το κυριαρχικό δικαίωμα, το οποίο έχει εξ ορισμού κάθε ανεξάρτητο κράτος, να διαχειρίζεται όπως αυτή θέλει τον όποιο εθνικό της πλούτο, αλλά ως υποτελής πλέον χώρα οφείλει να ακολουθεί τις εντολές των δανειστών της, οι οποίοι είναι οι οικονομικώς αλλά και πολιτικώς κυρίαρχοι αυτού του τόπου.

Η Ελλάδα έχει παραιτηθεί από την εθνική της κυριαρχία, αυτοκαταλύεται ως ανεξάρτητο κράτος και γίνεται υποτελής στους δανειστές της, αυτοκαταλύεται ένα κράτος χωρίς πόλεμο εν καιρώ ειρήνης.

Πρόκειται για πρωτοφανές ιστορικό γεγονός.Με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του ελληνικού, επέρχεται και η απώλεια της νομικής μας κυριαρχίας. Οι δανειακές συμβάσεις έπρεπε να είχαν γίνει από την αυξημένη πλειοψηφία των τριών πέμπτων του αριθμού των βουλευτών, δηλαδή από εκατόν ογδόντα βουλευτές.

Οι συμβάσεις αυτές είναι νομικώς ανυπόστατες και ως τέτοιες δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα. Την πραγματική εξουσία στην υποτελή πλέον αυτή χώρα ασκούν από κοινού το περίφημο ΔΝΤ, η αυτοαποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Οι τρεις αυτοί νέοι κατακτητές μας, προκειμένου να ασκούν αποτελεσματικότερα την κατοχική τους εξουσία στη χώρα μας, συνέστησαν την “τρόικα”, στην οποία λογοδοτεί η κυβέρνηση για την πιστή εφαρμογή των υποδειχθέντων και δέχεται τις παρατηρήσεις της και λαμβάνει νέες εντολές, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να ενεργήσει ως κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους,αλλά ενεργεί ως εντολοδόχος κυβέρνηση των δανειστών.

Η παρουσία της «τρόικας» στη χώρα μας είναι αντισυνταγματική και παράνομη και ως τέτοια θα έπρεπε να είχε εξαρχής αποκρουσθεί.

Δεν είναι δυνατόν η Ιστορία της Ελλάδας, που είναι γεμάτη από “ΟΧΙ” και αντιστάσεις κατά του οποιουδήποτε σφετεριστή της εθνικής μας κυριαρχίας, να συγχωρήσει το κατάπτυστο “ΝΑΙ”, το οποίο εν καιρώ ειρήνης είπε η ελληνική κυβέρνηση στους ειρηνικούς οικονομικούς εισβολείς.

Ο πόλεμος είναι η μεγαλύτερη απειλή για ένα κράτος. Και όμως, τούτη η χώρα δεν δίστασε ανά τους αιώνες να αντιστέκεται και να λέει “ΟΧΙ” και σε πολεμικούς κινδύνους ακόμα, οι οποίοι την απειλούσαν με αφανισμό. Ακόμη και οι ξένοι ομολογούν ότι η “τρόικα” της Ελλάδος είναι “οι άνδρες με τα μαύρα”, όπως έγραψε η γαλλική εφημερίδα “Le Monde”, που θυμίζουν στους Έλληνες παλιές κατοχικές μέρες. Η αλήθεια είναι πως η “τρόικα” είναι ο εφιάλτης της ελληνικής κυβέρνησης, ο μπαμπούλας που απειλεί κάθε τόσο με πτώχευση τη χώρα αν τολμήσει να της αντισταθεί.

Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο που να μη δανείζεται, καμία όμως χώρα στον κόσμο δεν έχει παραδώσει -άνευ όρων μάλιστα- την κυριαρχία της στους δανειστές, όπως έκανε η Ελλάδα.

Η κυβέρνηση όφειλε να υπερασπισθεί την εθνική μας κυριαρχία, να σεβασθεί το Σύνταγμα που την κατοχυρώνει και να το αντιτάξει στους εταίρους δανειστές μας ως ασπίδα του Έθνους κατά πάσης εκ μέρους τους απειλής.


Έφεραν έναν τόσο περήφανο και αξιοπρεπή λαό στο χείλος του κρημνού. Οδήγησαν τους Έλληνες στην απόγνωση και πολλούς και στην αυτοκτονία ακόμη.
Ποιος Έλληνας θα μπορούσε να φαντασθεί ότι μια δημοκρατική κυβέρνηση θα λεηλατούσε τα εισοδήματά του με αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις σε βάρος μόνο των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, που είναι αντίθετες με το Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει τη συνεισφορά στα δημόσια βάρη όλων των Ελλήνων χωρίς διακρίσεις, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

Και όλα αυτά και τόσα άλλα συνέβησαν στην Ελλάδα κατά την τετραετία 2010-2013 και θα εξακολουθούν δυστυχώς να συμβαίνουν τις οίδε μέχρι πότε, κατά παράβαση του Συντάγματος, το οποίο πρώτη φορά στην Ιστορία αυτού του τόπου γνώρισε τέτοια περιφρόνηση από το ίδιο το κράτος, που φάνηκε ανάξιο ενός τόσο δημοκρατικού και ανθρώπινου Συντάγματος».