Ρατσισμός σε βάρος τον ορθόδοξων μαθητών με τα νέα προγράμματα

Στις 29 Φεβρουαρίου 2016 ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης στην εφημερίδα «Η Αυγή» είχε αναφέρει ότι οι μουσουλμάνοι μαθητές της Θράκης, που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της Περιφερειακής Διεύθυνσης Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, μπορούν να διδάσκονται το Κοράνιο «για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας» και αυτό βασίζεται, όπως τόνισε, «στον σεβασμό της θρησκευτικής πίστης όλων των πολιτών».

Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «η ελληνική Πολιτεία και διά του τρόπου αυτού, ο οποίος αφορά θετικά στις θρησκευτικές ελευθερίες, αποδεικνύει την αρωγή και την υποστήριξή της προς τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης». Με αυτόν τον πρόλογο ανακοίνωνε την εφαρμογή του Π.Δ. 119/113 (ΦΕΚ 153/Α΄/25-06-2013), σύμφωνα με το οποίο οι μουσουλμάνοι της Θράκης δικαιούνται να διδάσκονται αμιγώς τη δική τους πίστη μέσα από το Κοράνιο. Μάλιστα, με βάση το παραπάνω Π.Δ., το Κοράνιο διδάσκεται από τους ιερωμένους ιμάμηδες «ιεροδιδασκάλους κάθε μουφτείας» και ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι καθαρά ομολογιακός - μουσουλμανικός.

Ως προς τη συμβίωσή τους με τον «άλλο» με ειρήνη και φιλία, στα προγράμματα ή στα βιβλία των μουσουλμάνων μαθητών υπάρχουν μόνον ελάχιστες και απλές αναφορές στον χριστιανισμό. Στο νέο βιβλίο της πρώτης γυμνασίου λ.χ. «υπάρχει μία παιδική ζωγραφική που απεικονίζει δίπλα δίπλα ένα τέμενος και μία εκκλησία με μια λεζάντα που γράφει: “Η διαφορετικότητα της θρησκείας και της σκέψης δεν πρέπει να αποτρέπουν τη φιλία και την ειρήνη”. Ακόμη, υπάρχουν εικόνες από τα εξώφυλλα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, καθώς και η πρώτη σελίδα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Η ίδια εικόνα υπάρχει και στα νέα βιβλία Θρησκευτικών που κυκλοφορούν στην Τουρκία». (Α. Χατζόπουλος, Η θρησκευτική εκπαίδευση στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης, 2014).

Σημειώνεται ότι οι μουσουλμάνοι ιεροδιδάσκαλοι απολαμβάνουν από το υπουργείο Παιδείας προνόμια, σε αντίθεση με τους ορθόδοξους εκπαιδευτικούς της χώρας, όπως για παράδειγμα στον τρόπο της επιλογής τους. Ετσι, για μεν τους ορθόδοξους δασκάλους και καθηγητές ισχύουν οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ, όπως για όλους τους εκπαιδευτικούς, και μετά η πολύχρονη αναμονή τους για διορισμό.

Αντίθετα, η επιλογή και η πρόσληψη των ιεροδιδασκάλων του Κορανίου, σύμφωνα με το άρθρο 38 του παραπάνω Π.Δ., γίνεται χωρίς εξετάσεις και άμεσα από μία πενταμελή επιτροπή, η οποία απλώς εξετάζει τα προσόντα τους και αποτελείται από α) τον οικείο μουφτή, ως πρόεδρο, β) έναν υπάλληλο του υπουργείου Παιδείας, γ) ένα μέλος ΔΕΠ ειδικευμένο στις ισλαμικές σπουδές, δ) έναν έγκριτο μουσουλμάνο θεολόγο, ο οποίος ορίζεται από τον υπουργό Παιδείας και ε) έναν έγκριτο μουσουλμάνο θεολόγο, ο οποίος προτείνεται από τον οικείο μουφτή. Από τα πέντε μέλη της επιτροπής επιλογής, δηλαδή, τα τρία είναι μουσουλμάνοι.

Παρόμοια ευνοϊκή αντιμετώπιση σε όλα τα επίπεδα έχουν οι Εβραίοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί Ελληνες μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές και, φυσικά, ο χαρακτήρας της θρησκευτικής τους διδασκαλίας που είναι ομολογιακός. Είναι προφανές ότι δεν έχουμε αντίρρηση να εφαρμόζεται το δικαίωμα όλων αυτών των θρησκευτικών κοινοτήτων να διδάσκονται τα παιδιά τους στο σχολείο τη δική τους πίστη ή να απολαμβάνουν τα προνόμιά τους. Απαιτούμε όμως από το υπουργείο Παιδείας, ως ορθόδοξη θρησκευτική κοινότητα, να απολαμβάνουν και οι ορθόδοξοι μαθητές ίσα δικαιώματα, ως Ελληνες πολίτες, ως προς το θέμα που αφορά τη θρησκευτική τους αγωγή.

Ρωτάμε λοιπόν τον κ. Φίλη: Γιατί ενεργεί αντισυνταγματικά, παράνομα, ρατσιστικά, υποτιμητικά και με διακρίσεις απέναντι στα ορθόδοξα παιδιά και τους επιβάλλει, με το νέο πρόγραμμα για το μάθημα των Θρησκευτικών, να διδάσκονται έναν αχταρμά ή πολτό θρησκειών;

Πώς είναι δυνατόν επίσης ο κ. Φίλης από τη μια μεριά να χαρακτηρίζει συκοφαντικά, υποτιμητικά και ρατσιστικά το έως τώρα μάθημα των Θρησκευτικών για τα σχολεία της χώρας ως ομολογιακό, κατηχητικό, ξεπερασμένο και να το απορρίπτει ως ακατάλληλο για τη διδασκαλία των ορθοδόξων μαθητών -αν και, ως γνωστόν, περιλαμβάνει αρκετές διδακτικές ενότητες για τις άλλες θρησκείες και ομολογίες-, όταν, από την άλλη μεριά, αναγνωρίζει και εγκρίνει, μετά επαίνων, το απολύτως αμιγώς ομολογιακό μουσουλμανικό ή ρωμαιοκαθολικό ή εβραϊκό πρόγραμμα για τα παιδιά των αντίστοιχων θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας;

Το ένα είναι ομολογιακό και τα άλλα δεν είναι; Στην πράξη δηλαδή τι γίνεται; Γιατί ο κ. Φίλης και η σοφή ομάδα του ΙΕΠ εφαρμόζουν το πολυθρησκειακό πρόγραμμά τους μόνον στους ορθόδοξους μαθητές και όχι σε όλους τους μαθητές, αφού, όπως αναφέρει ρητά το ίδιο το νέο πρόγραμμα, μία από τις καινοτομίες του είναι ότι απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές (ανεξάρτητα από την πίστη τους).

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας ρατσιστικής νοοτροπίας σε βάρος των ορθόδοξων παιδιών και της Ορθοδοξίας, πάρθηκε η απόφαση εφαρμογής ενός αλλόκοτου πολυθρησκειακού μοντέλου μέσω του οποίου φαίνεται πως φιλοδοξεί ο κ. Φίλης να προετοιμάσει το, κατά τις δηλώσεις του, ουδετερόθρησκο σχολείο, τύπου Γαλλίας, με συμπαραστάτες δυστυχώς τη μικρή ομάδα των θεολόγων του ΙΕΠ και του «Καιρού», που τον περιστοιχίζει και τον «συμβουλεύει». Αυτά όμως στην Ελλάδα δεν πρόκειται να περάσουν, αφού ευτυχώς δεν έχουμε δικτατορία του προλεταριάτου.

Το απύθμενο ιδεοληπτικό μένος του κ. Φίλη και των συν αυτώ εναντίον της ορθόδοξης διδασκαλίας, που εκφράζεται είτε με το περιεχόμενο του νέου προγράμματος είτε με τις δηλώσεις τους, που είναι πλήρεις από ψεύδη, συκοφαντίες, παρερμηνείες, ύβρεις και επιθέσεις εναντίον όλων εκείνων που αντιστέκονται, ακόμη και της Εκκλησίας, ελπίζουμε ότι θα λάβει, από τον ορθόδοξο ελληνικό λαό και τον εκκλησιαστικό και θεολογικό κόσμο, την απάντηση που του αξίζει.

Σε περίοδο δημοκρατίας τέτοιες καθεστωτικές, ολιγαρχικές, αυταρχικές και παραπλανητικές συμπεριφορές και δράσεις σαν αυτές που εκδηλώθηκαν με αφορμή την επιχείρηση επιβολής ενός εκτρώματος-προγράμματος Θρησκευτικών, στο όνομα μια δήθεν προόδου και αναβαθμίσεως του μαθήματος των Θρησκευτικών, δεν ευδοκίμησαν έως τώρα ούτε πρόκειται να ευδοκιμήσουν.

Ο μακαριότατος με λίγους αλλά σοφούς και περιεκτικούς λόγους απεικόνισε την αλήθεια για την ποιότητα των νέων προγραμμάτων: Είναι, όπως είπε, «απαράδεκτα, επικίνδυνα, δεν θα αποδώσουν καρπούς, αλλά μεγάλη ζημιά στην Παιδεία και γενικότερα στην κοινωνία μας». Παρ' όλα αυτά, οι ιθύνοντες αποφάσισαν, τελικά, να τα εφαρμόσουν. Εδώ είμαστε, συν Θεώ, ΠΑΡΟΝΤΕΣ και οι εξελίξεις είναι μπροστά μας…

* Καθηγητής Παιδαγωγικής - Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ
 Ορθόδοξη Αλήθεια-Aπό τονΗρακλή Ρεράκη