Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος από την Αγιοτόκο Καππαδοκία (Μέρος Ά)

Γράφει ο Μανουήλ Αγγελος Γιαννόπουλος

Παρα πολλοι Ελληνες νομιζουν ότι ο Γιββων (Εντουαρντ Γκιμπον), είναι φιλέλληνας. Στο σημερινο αρθρο θα αναφερω γιατι δεν ισχυει κατι τετοιο. Ο Γιββων εγραψε σχετικα με τον Ηρακλειο ότι είναι ο πιο "ανώμαλος" χαρακτηρας της ιστοριας. Ο Ελληνας αυτοκρατορας συμφωνα με τον Γιββων είναι ένα παραδοξο, ένα ακατανοητο φαινομενο.

Όλα αυτά διοτι "ηταν" σε ολη του την ζωη ο Ελληνας Ηράκλειος, "δουλος" της αργιας, της ηδονης, της δεισιδαιμονιας, και αδιάφορος θεατης των δημοσιων συμφορων. Αυτό που μας λεει δηλαδή για τον Ηρακλειο , είναι ότι εκανε σεξουαλικες ανωμαλίες- οργια, και ότι "αδιαφορουσε", για τα δεινα του Ελληνικου λαου. Όμως "ξαφνικα", μεσα σε αυτην την αδρανεια και την παρακμη, ο Ηράκλειος ειχε μια αναλαμπή εξι ετων. Το ποσο μεγαλος είναι ο δολος του Γιββων, φαινεται από τον τροπο με τον οποιο εξυμνεί τον Ανδρονικο τον α Κομνηνο. Ο Ανδρόνικος ο α Κομνηνος αναφερει ο Γιββων ηταν από τους πιο ενδιαφεροντες χαρακτήρες του μεσαιωνα, για αυτό η ζωη του πρεπει να γινει βιβλιο. Για οσους δεν γνωριζουν ο Ανδρόνικος ο α Κομνηνος ηταν εξαδερφος του Μανουηλ του α Κομνηνου. Μανουηλ και Ανδρόνικος, μεγαλωσαν μαζι, από παιδια, μαζι στις στρατιωτικες ασκησεις και στους ερωτες. Όμως ο Ανδρόνικος αν και γενναιος πολεμιστης, ηταν περισσοτερο ενας περιπλανομενος τυχοδιώκτης, με μια ζωη γεματη ερωτικα οργια και ερωτικες περιπέτειες. Ενδεικτικο είναι ότι σε μια εκστρατεια εναντια στο κομματι του Αρμενικου λαου το οποιο δεν πολεμουσε διπλα στον Ελληνικο (ρωμαικο) στρατο, ο Μανουηλ εστειλε τον Ανδρονικο να τους αντιμετωπισει. Ο Ανδρόνικος ειχε παρει μαζι του στο βοηθητικο στράτευμα πορνες και χορευτριες. Το πρωι πολεμουσε γενναια, και το βραδυ ξενυχτουσε με τις πορνες και τις χορευτριες σε ασκοπα οργια και γλεντια.

Οι αντίπαλοι, οι οποιοι τα παρατηρησαν όλα αυτά, επιτεθηκαν μια βραδια και νικησαν το Ελληνικο στράτευμα το οποιο διασκεδαζε αναιτια και ανεύθυνα, οδηγώντας σε ηττα την Ελληνικη (ρωμαικη) αυτοκρατορια. Επισης τον Ανδρόνικο κατά την διαρκεια του πολυταραχου βιου του, τον ακολουθησαν, μερικες γυναικες ευγενικης καταγωγης, οι οποιες όχι μονον ελεγαν δημοσιως ότι είναι ερωμενες του, αλλα ταυτόχρονα δηλωναν δημοσιως, ότι είναι και παλλακιδες του. Μια εξ αυτων των γυναικων ηταν η Θεοδωρα η χηρα βασιλισσα του Βαλδουίνου του γ της Ιερουσαλήμ, με την οποια απεκτησε και δυο νοθα παιδια. Ακομη εκλεψε τις καρδιες, της πριγκίπισσας Φιλιππας η οποια ηταν αδερφη της Μαριας της Αντιοχειας, και της Ευδοκιας, που ηταν επισης ευγενικης καταγωγης. Όλη του την ζωη την περασε ο Ανδρόνικος, μεσα σε σεξουαλικα οργια, σκανδαλα και συνομωσίες, εναντιον του εξαδερφου του και νομιμου αυτοκρατορα του Μανουηλ του α Κομνηνου. Ερχεται λοιπον ο Γιββων και εξυμνεί τον Ανδρονικο για όλα αυτά τα οργια και τα αισχη, και για παρα πολύ ασχημες και κατάπτυστες πραξεις. Ταυοτοχρονα για τις ιδιες "πραξεις" έαν υποθεσουμε, ότι τις εκανε ο Ηράκλειος, τον κατηγορει ως έναν από τους χειροτερους αυτοκράτορες στην ιστορια. Ο Γιββων τα εγραψε όλα αυτά για δυο λογους.

Ο πρωτος ηταν να μειωσει με ψεύδη τον δευτερο κορυφαιο Ελληνα ολων των εποχων, που κατεκτησε την Εωσφορικη περσικη αυτοκρατορια. Ο δευτερος λογος ηταν ότι ακομη και μετα από την μεγαλυτερη ηττα ολων των εποχων (Νινευή 12 /12/ 627, μ.Χ.) για εκεινους, οι εωσφοριστες "νεοταξιτες" ηθελαν να εχουν ετεροχρονισμένα οφελος, και να παρουσιασουν στις μελλοντικες γενιες των Ελλήνων τον δευτερο κορυφαιο Ελληνα ολων των εποχων ( Ηράκλειος), ως το μεγαλυτερο προτυπο σεξουαλικών ανωμαλιών, οργιων και ανηθικότητας. Μεσα από την επιτυχια του Ελληνα Ηρακλειου, ο οποιος αποτελει παγκοσμιο πρότυπο γενναιοτητος, στρατηγικης, πιστεως και ηθικης, οι προαιωνιοι εχθροι του Ελληνισμού θελησαν να περασουν στις επερχόμενες γενιες των Ελληνων το διαχρονικα καταστροφικο πρότυπο ζωης για την Ελλαδα και την ανθρωποτητα που δεν είναι άλλο από την σεξουαλικη διαφθορα, τα οργια, τα ασκοπα και αχρηστα γλεντια και την αδιαφορια για τα δεινα των συνανθρωπων μας.

Σε περιπτωση που ειχε κανει ο Ηράκλειος όλα αυτά τα αισχη, τοτε θα ειχε κατακτηθεί η Ελλαδα από τους Περσες και του Γερμανους (γοτθους, ουννους, βανδαλους κλπ) από την εποχη του Ηρακλειου. Ακομη και ενας ανθρωπος με τέτοιες ικανότητες όπως ο Ηράκλειος ο οποιος ξεπερασε σε αρκετους τομεις τον μεγα Αλεξανδρο, σε περιπτωση που εκανε όλα αυτά που τον κατηγορει ο Γιββων, είναι αδυνατον να επανελεθει μετα από τοσα χρονια οργιων, σεξουαλικών ανωμαλιων, διασκεδασεων κλπ. Ειδικα οι καταστασεις τις οποιες αντιμετωπισε η Ελληνικη (ρωμαικη) αυτοκρατορια με την εισβολή των Περσων και την κατακτηση του μισου Ελληνικου (ρωμαικου) κρατους, απαιτουσε πληρη διαυγεια, γενναιοτητα, αντιληψη και ηθικη. Για να αντιμετωπιστουν οι περσες χρειαζοταν ενας αυτοκράτορας σε πληρη ετοιμότητα, σε πληρη ακμη όπως αποδειχτηκε ότι ηταν ο Ηράκλειος. Ιστορικα και διαχρονικα αποδεδειγμενο, ότι ανθρωποι, οι οποιοι εχουν παρα πολύ μεγαλες ικανότητες μετα από τοσα χρονια σεξουαλικών ανωμαλιών και διαφθορας, οργιων κλπ, είναι τελειως αδυνατον να αντιμετωπισουν τοσο κρίσιμες και επικίνδυνες καταστασεις.

Το βασικοτερο εμποδιο, ώστε να αντιμετωπισθουν οι Περσες ηταν το χρεωκοπημενο Ελληνικο (ρωμαικο) κρατος. Στον αντιποδα οι Περσες βρισκοταν σε πληρη ακμη. Την επιθετικοτητα τους, ενισχυσε, η απαραδεκτη ενεργεια των προηγουμενων αλλοδαπών αυτοκρατορων της Ελληνικης (ρωμαικης) αυτοκρατοριας, και ειδικα του Ιουστινιανού, οι οποιοι με τις διωξεις που εκαναν σε οσους κατοικους της αυτοκρατοριας, δεν ηταν Χριστιανοι τους ανάγκασαν να καταφυγουν στην περσικη αυτοκρατορια, για να γλυτωσουν.

Οι εκατονταδες χιλιαδες Ελληνες που εφυγαν για να σωθουν, διδαξαν στους Περσες πολιτισμο, τεχνες, βιοτεχνια, αλλα και πολεμικες τακτικες. Ολα αυτά θα τα βρει μπροστα του μισο αιωνα αργοτερα ο πρωτος Ελληνας αυτοκρατορας που ανεβηκε στον Ρωμαικο θρονο, ο Ηράκλειος. Την ωρα ακριβως που η Ελλαδα θα κληθει να αντιμετωπισει την πιο θανασιμη απειλη στην ιστορια της (Περσικη αυτοκρατορια, δυναστεια των Σασσανιδών), θα βρεθει χωρις καθολου, στρατο, χωρις καθολου χρηματα. Σημαντικότατο ρολο σε αυτην την οικονομικη καταστροφή επαιξαν, οι ασκοποι επεκτατικοι πολεμοι του Ιουστινιανού. Δεν υπηρχε ουτε ένα χρυσο νομισμα, μεσα στα αυτοκρατορικα ταμεια. Εντούτοις δικαιως εκλεισε ο Ιουστινιανος της φιλοσοφικες σχολες, διοτι οι τελευταίοι νεοπλατωνικοί Ιάμβλιχος και Πρόκλος δεν ήσαν τόσον φιλόσοφοι όσον ιερείς μιας εωσφωρικής και ανυπάρκτου θρησκείας» (Άρνολντ Τόυμπη Σπουδή της Ιστορίας, μετ. Ν. Παπαρρόδου, Αθήναι 1962,σελ.457). Το χειροτερο όμως ηταν ότι οι φιλοσοφικες σχολές των Αθηνών είχαν μεταβληθεί σε κέντρα άσκησης μαυρης μαγείας, γεγονός που οδήγησε τελικά στο κλείσιμό τους το 529μ.Χ. από τον Ιουστινιανό.

Η ενεργεια, του Ιουστινιανού, να κλεισει τα κεντρα μαυρης μαγειας του εωσφορικου δωδεκαθεου ήταν μεν πολύ σωστή, όμως σε καμια περιπτωση δεν επρεπε να τους απομακρυνει από την Ελλαδα. Στους χρόνους που κατέρρεε η ειδωλολατρία, η μαγεία και η δεισιδαιμονία είχαν λάβει αφάνταστες διαστάσεις. Όπως μας πληροφορούν συγγραφείς της εποχής, π.χ. ο Λουκιανός, η μαγεία είχε καταλάβει πρωτεύουσα θέση στις λαϊκές μάζες. «Μάγοι υπό ποικίλα ονόματα, ως φαρμακομάντεις, ιατρομάντεις, βωμολόχοι, αγύρται κλπ, έχοντας ως βοηθούς γραίας βωμολόχους, περιμακτρίας, τελεστρατίας, τυμπανιστρίας κ.α. περιήρχοντο τας πόλεις, υποσχόμενοι ζωή, υγεία, πλούτο, ευτεκνία, κάλλος και οποιοδηποτε αγαθό» (Θ.Η.Ε.,τομ.8,449). Ο καθηγητής Ν. Λούβαρις τόνισε πως στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητος «μάγοι πολυάριθμοι και ποικιλώνυμοι, αγύρται, απολακταί, βωμολόχοι, ιατρομάντεις, καθαρτές, φαρμακομάντεις, κλπ, συνοδευόμενοι υπό γυναικών μαγισσών ή βοηθών και αφορμώμενοι εκ Θεσσαλίας κυρίως, ήτις εθεωρείτο η κατ’ εξοχήν κοιτίς των, περιέτρεχον τας πόλεις και εξηπάτουν τους απλοϊκούς ανθρώπους.

Από ολους τους προαναφερομενους, εξαιρείται, ένα μικρο μερος, βαση των παγκοσμιων μαθηματικων σταθερων, μετρον αριστον και μηδεν αγαν.

Το Β' μέρος αύριο στις 9 το πρωί στο ιστολόγιο μας