Χιλιάδες άνθρωποι πνίγονται στην Μεσόγειο, εκατομμύρια οικογένειες εκτοπίστηκαν, ξεριζώθηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς, για να προχωρήσουν οι σχεδιασμοί της Νέας Τάξεως...



Ούτε μία απόφαση της ΕΕ υπέρ των πραγματικών θυμάτων της Νέας Τάξεως, αλλά υποχρέωση όλων των χωρών μελών της η νομιμοποίηση της παιδεραστίας, που κρύβεται πίσω από την ομοφυλοφιλία.

Γιατί η Άντα Ψαρρά υπερασπίστηκε την ομοφυλοφιλία σε μια υπόθεση παιδεραστίας;



Με την παιδεραστία είμαστε αμείλικτοι, και πρέπει να είμαστε.

Καμμία τέτοια πράξη δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ανεξαρτήτως συνθηκών, σεξουαλικού προσανατολισμού ή αιτίας.

Με τον σάλο που ξέσπασε όμως για την υπόθεση του ομοφυλοφιλικού κυκλώματος παιδεραστίας, στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται ο Νίκος Γεωργιάδης, ο οποίος ήδη παραιτήθηκε μετά το δημοσίευμα του HOT DOC, είδαμε κάποιες αντιδράσεις που γέννησαν ερωτηματικά. Σοβαρά ερωτηματικά.

Η κυριότερη εξ’ αυτών, ήταν η αντίδραση της Άντας Ψαρρά από την efsyn.

Η Άντα Ψαρρά, σπεύδοντας να υπερασπίσει την ομοφυλοφυλία στην υπόθεση Γεωργιάδη, υπερασπίστηκε και την παιδοφιλία, γράφοντας σε άρθρο της:

«Ο Ν. Γεωργιάδης, οι ερωτικές του προτιμήσεις και το παρελθόν του αφορούν στον ίδιο και στους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται.»

Αργότερα προσπαθώντας να το μαζέψει, επέστρεψε με δεύτερο άρθρο-συνέχεια, όπου έγραψε:

«Όσο για εκείνους που πιάνονται από την αναφορά μου σε «ερωτικές προτιμήσεις», κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι αυτή αφορούσε στην ομοφυλοφιλία και όχι βέβαια στην παιδεραστία…»

Το πρόβλημα είναι, ότι κανείς δεν κατηγόρησε τον Γεωργιάδη απλά επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Για ποιό λόγο λοιπόν η κυρία αυτή υπερασπίστηκε την ομοφυλοφιλία σε μια υπόθεση παιδεραστίας;

Πριν χρόνια, όταν αποκαλύφθηκε στην Γερμανία η συμμαχία ομοφυλοφίλων-παιδοφίλων την δεκαετία του ’80, ούτε ένας δημοσιογράφος θα τολμούσε να γράψει κάτι τέτοιο. Όποιος το έκανε, πιθανόν να χαρακτηριζόταν παιδόφιλος και ο ίδιος. Τότε όμως, δεν είχε επιβληθεί ακόμα στην ολότητά του κάτι που επιβάλλεται σήμερα: Η πολιτική ορθότητα.

Στον ”γενναίο” λοιπόν νέο κόσμο που οδεύουμε, η αντίδραση αυτή της Άντας Ψαρρά μας δείχνει και κάτι άλλο: ότι εάν ένας παιδεραστής είναι και ομοφυλόφιλος και το πούμε ανοιχτά, αυτό αποτελεί ”διάκριση”.

Και να φανταστείτε, ότι κανένα μέσο που μετέδωσε την είδηση για τον Γεωργιάδη δεν ανέφερε καν την λέξη ομοφυλοφιλία (οκ, εκτός από το Off The Record). Η πρώτη που την ανέφερε, ήταν η ίδια η Άντα Ψαρρά. Πράγμα που δείχνει την απεριόριστη βιασύνη της να ”συμμορφώσει” όποιον πάει να πετάξει έστω και μία υπόνοια κατά της ομοφυλοφιλίας, ασχέτως αν έπεσε στην ίδια της την παγίδα.

Πολύ φοβάμαι ότι στο όνομα της «ισότητας» ίσως να φτάσουμε σε αυτό το σημείο.

Πολύ φοβάμαι ότι ίσως να φτάσουμε σε σημεία υπερασπίσεως του «η αγάπη είναι ίση» όπως με το σκάνδαλο των δύο ομοφυλόφιλων μπαμπάδων στην Αυστραλία οι οποίοι βίαζαν το υιοθετημένο παιδί τους από τριών ετών και το πουλούσαν σε παιδοφιλικά κυκλώματα στην Ευρώπη, και για τους οποίους όλοι έλεγαν ότι είναι «υποδειγματικοί» φοβούμενοι την δύναμη της πολιτικής ορθότητας.

Οι νόμοι όμως περί «ρατσισμού» και «εγκλημάτων μίσους», βοηθούν τα μέγιστα σ’ αυτή την οδό.

Sorry Άντα, προδόθηκες.

Και για να έχεις τόση βιασύνη εσύ, φαντάζομαι τι αγώνα κάνει η ίδια η ομοφυλοφυλική κοινότητα για να κουκουλώσει παρόμοια παιδεραστικά σκάνδαλα.

Χρήστος Μελίδης