Του Κουβανού «εξόριστου» συγγραφέα και ιστορικού Servando Gonzalez (πρωτότυπος τίτλος άρθρου : «Αλλαγές στην Κούβα; Μην βιάζεστε», 15 Ιουνίου 2015 (Intelinet/ΚΟ)

Το εξώφυλλο του περιοδικού Time (που υπάγεται στο πανίσχυρο CFR – Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, έναν από τους σημαντικότερους οργανισμούς της παγκόσμιας ελίτ – επισήμως αμερικάνικο “think tank” – που διαμορφώνει τις καταστάσεις για την εγκαθίδρυση της νέας παγκόσμιας τάξης και της παγκόσμιας κυβέρνησης βλ. εδώ) της 6ης Απριλίου 2015, είχε μια φωτογραφία ενός ερειπωμένου σπιτιού στην Αβάνα, με το ερώτημα «Κούβα: Τι θα αλλάξει όταν φτάσουν οι Αμερικανοί;»

Και εγώ κάθομαι και σκέφτομαι: Τίποτα δεν θα αλλάξει στην Κούβα, επειδή η Κούβα του Κάστρο είναι πιο προηγμένη [στα στάνταρ της Νέας Τάξης Πραγμάτων - NWO] από ό,τι οι ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, οι Αμερικανοί έχουν πολλά να μάθουν από την Κούβα του Κάστρο. Δεν είναι να απορεί κανείς που ο David Rockefeller και άλλοι πρωτοκλασάτοι του CFR περιγράφουν την Κούβα του Κάστρο ως «παράδειγμα προς μίμηση»*.

Τι μπορεί να μάθουν οι Αμερικάνοι από την Κούβα του Κάστρο; Μεταξύ άλλων, μπορούν να μάθουν πώς καταστρέφεται η μεσαία τάξη. Για πολλές δεκαετίες, οι συνωμότες του CFR έχουν καταστρέψει την αμερικανική μεσαία τάξη. Λοιπόν, ο Κάστρο το έκανε στην Κούβα μέσα σε λίγα χρόνια.

Πριν πάρει ο Κάστρο την εξουσία στην Κούβα το 1959 με τη βοήθεια της… κυβέρνησης των ΗΠΑ, η Κούβα είχε μία από τις πιο αναπτυσσόμενες μεσαίες τάξεις – μόνο δεύτερη μετά τις ΗΠΑ. Σήμερα, υπάρχουν μόνο δύο κοινωνικές τάξεις στην Κούβα: αυτή των υπερ πλουσίων, μια μικρή ομάδα αποτελούμενη από τον Κάστρο, τους συγγενείς του και τους στενούς συνεργάτες, και εκείνη των υπερ φτωχών, που αποτελεί το 99 τοις εκατό του πληθυσμού που ζει με την πιο αξιοθρήνητη ηθική και υλική εξαθλίωση.

Ακόμη πιο σημαντικό, ο Κάστρο το πέτυχε αυτό χωρίς τη βοήθεια της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ένα αληθινό επίτευγμα.

Ο Κάστρο πολύ πιο εξελιγμένος στην NWO

Οι Αμερικανοί δεν θα μπορούσαν να δείξουν στους κομμουνιστές πώς καταστρέφεται ένα εξαιρετικό σύστημα ιατρικής περίθαλψης, ενώ ισχυρίζονται ότι το καταστροφικό νέο (σύστημα) είναι καλύτερο. Ούτε πώς καταστρέφεται ένα εξαιρετικό γεωργικό σύστημα που καλύπτει πάνω από το 90 τοις εκατό των αναγκών του πληθυσμού, ενώ κερδίζει το θαυμασμό των “προοδευτικών” του Berkeley, επειδή υποτίθεται ότι το νέο σύστημα είναι «φιλικό» προς το περιβάλλον; Ούτε πώς καταστρέφεται ένα εξαιρετικό σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης μετατρέποντάς το σε ένα εργαλείο ιδεολογικής κατήχησης; Μπορεί η Αμερική να διδάξει πώς μετατρέπεται μια χώρα όπου οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στην Λατινική Αμερική σε ένα έθνος απόρων;

Όχι! Οι Καστρινοί (Castroists, οι του Κάστρο), το έκαναν πολλά χρόνια πριν οι συνωμότες του CFR το κάνουν στην Αμερική.

Τι άλλο μπορούν να διδάξουν τον Κάστρο οι Αμερικανοί; Πώς δημιουργείται ένα εκτενές σύστημα φυλακών και πως φυλακίζεται ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού; Πώς δημιουργούνται στρατόπεδα επανεκπαίδευσης για τους αντιφρονούντες; Πώς εφαρμόζονται σύγχρονες τεχνικές βασανιστηρίων πολιτικών κρατουμένων, όπως η ρίψη νερού στον κρατούμενο; Ας γελάσω. Ο Κάστρο τα έχει κάνει όλα αυτά στην Κούβα σχεδόν από τότε που άρπαξε την εξουσία το 1959.

ΑΓΚΟΛΑ

Ένα άλλο πράγμα που οι Αμερικανοί μπορούν να μάθουν από την Κούβα του Κάστρο είναι πώς να χρησιμοποιούν το στρατό για να εισβάλουν σε άλλες χώρες για να προωθήσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιριών, με το πρόσχημα της εφαρμογής της δημοκρατίας, ενώ θα περνιούνται για «ήρωες» της Αριστεράς. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από αυτό της εισβολής της Κούβας στην Αγκόλα το 1975.

Λίγους μήνες μετά που τα στρατεύματα του Κάστρο ανέλαβαν τον έλεγχο της χώρας, η Αγκόλα έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ στην Αφρική. Η Chase Manhattan Bank, η Bankers Trust, η Citibank και η Morgan Guaranty, έδωσαν μεγάλα δάνεια στην Αγκόλα. Η General Motors, η General Tire, η Caterpillar, η Boeing, η IBM, η NCR, η Pfizer, η Xerox, και άλλες αμερικανικές εταιρείες άρχισαν επιχειρήσεις στη χώρα. Ενενήντα πέντε τοις εκατό του πετρελαίου της Αγκόλας εξήχθη σε δυτικές χώρες. Οι στρατιώτες του Κάστρο προστάτευαν τα διυλιστήρια στην Καμπίντα από «σαμποτέρ» και ο Κάστρο πληρωνόταν σε δολάρια για τις υπηρεσίες της Κούβας. Το ήμισυ της παραγωγής της Gulf Oil στην Αγκόλα κατέληξε στα διυλιστήρια των ΗΠΑ. Η κοινοπραξία De Beers έλεγχε τα αδαμαντωρυχεία. Είδατε «αντι-ιμπεριαλιστικές» και «αντι-αποικιοκρατικές» πολιτικές ο Κάστρο;

Αυτός είναι ένας τομέας στον οποίον οι Καστρινοί διακρίθηκαν και μπορούν να διδάξουν τους Αμερικανούς για το πώς να είναι κατά των μαύρων και παρ’ όλα αυτά να επαινούνται ως «κοινωνία χωρίς διακρίσεις» από τους «προοδευτικούς». Ακόμα κι αν σήμερα οι μαύροι αποτελούν σχεδόν το 60 τοις εκατό του πληθυσμού της Κούβας, για πολλά χρόνια, μόνο 15 μαύροι κατέχουν έδρες στην 150μελή Κεντρική Επιτροπή του “Κομμουνιστικού” Κόμματος του Κάστρο, και μόνο έξι από τα 24 μέλη του Πολιτικού Γραφείου του είναι μαύροι.

Φωτογραφίες μονάδων στρατού της Κούβας δείχνουν ότι σχεδόν το 90 τοις εκατό των στρατιωτών είναι μαύροι. Αλλά οι αξιωματικοί, ιδιαίτερα οι υψηλόβαθμοι ανώτεροι αξιωματικοί, είναι 95 τοις εκατό λευκοί. Προφανώς ο Κάστρο, όπως και οι ηγέτες πολλών ιμπεριαλιστικών εθνών, χρησιμοποιούν τις φυλετικές μειονότητες ως βορά στα κανόνια. Οι περισσότεροι από τους Κουβανούς στρατιώτες από τις αρκετές χιλιάδες που σκοτώθηκαν στην Αγκόλα ήταν μαύροι.

Και τι γίνεται με τον πλήρη έλεγχο του Τύπου και του διαδικτύου, την κλοπή ιδιοκτησιών από νόμιμους ιδιοκτήτες, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών στις ΗΠΑ, την χρήση επιχειρήσεων false flag, την δημιουργία ενός συστήματος φυλακών και στρατοπέδων συγκέντρωσης σε εθνικό επίπεδο, τους άκαμπτους νόμους ελέγχου των όπλων, την μετατροπή της χώρα σε ένα ολοκληρωτικό αστυνομικό κράτος, την εφαρμογή ενός εκτεταμένου συστήματος επιτήρησης που κατασκοπεύει τους πολίτες, την καταστροφή της οικογένειας ως κοινωνικής μονάδας και τη δημιουργία ενός φασιστικού καθεστώτος που μεταμφιέζεται ως κομμουνιστικό; Προφανώς, οι Αμερικανοί δεν μπορούν να βοηθήσουν τους Καστρινούς σε αυτούς τους τομείς στους οποίους τα έχουν καταφέρει πολύ καλύτερα από ό, τι οι Αμερικανοί.

Οι περισσότεροι Αμερικανοί αγνοούν ότι πολλά πράγματα που βλέπουμε τώρα να υλοποιούνται στις ΗΠΑ έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία στην Κούβα του Κάστρο πριν από πολλά χρόνια. Ένα από αυτά είναι η πολιτική ορθότητα. Θυμάμαι ότι όταν κάποιος έλεγε κάτι αληθινό, αλλά επιζήμιο για το σύστημα, αντικρουόταν με τη φράση: “Μην το λες αυτό, γιατί δεν είναι πολιτικό”.

Ένα άλλο πράγμα που οι Καστρινοί είναι πρωτοπόροι είναι η εξωτερική ανάθεση θέσεων εργασίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι, αντί για την εξωτερική ανάθεση των θέσεων εργασίας σε χώρες με ημι-σκλάβους εργάτες, η Κούβα εξήγαγε τους ημι-σκλάβους Κουβανούς εργαζόμενους – κυρίως εργάτες και γιατρούς – σε άλλες χώρες. Όπως και οι εργάτες σκλάβοι που συναρμολογούν iPads και iPhones στην Κίνα, οι Κουβανοί εργαζόμενοι στο εξωτερικό δεν πληρώνονται απευθείας από τους εργοδότες τους, οι οποίοι πληρώνουν τους μισθούς τους σε δολάρια στην κουβανική κυβέρνηση. Στη συνέχεια, η κουβανική κυβέρνηση όχι μόνο πληρώνει τους εργαζόμενους με τα απαξιωμένα κουβανικά πέσος, αλλά παρακρατά επίσης περισσότερο από το 75 τοις εκατό των κερδών.

Επιπλέον, κάτι που οι Καστρινοί εφάρμοσαν και θα το δούμε σύντομα σε εφαρμογή στην Αμερική είναι μια αλλαγή στο νόμισμα – το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την κλοπή των χρημάτων του λαού. Άλλα πράγματα στα οποία οι Καστρινοί έχουν πρωτοπορήσει και θα έρθουν στην Αμερική πολύ σύντομα είναι η παρενόχληση των θηλυπρεπών ομοφυλόφιλων και η εισαγωγή τους σε στρατόπεδα επανεκπαίδευσης**, καθώς και άκαμπτοι νόμοι μετανάστευσης που αποτρέπουν τους ανθρώπους από το φύγουν από τη χώρα.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάτι στο οποίο η Αμερική υπερέχει, και το οποίο οι Καστρινοί πρέπει να αντιγράψουν: έχει ένα μόνο κόμμα που μεταμφιέζεται ως δύο διαφορετικά κόμματα, έτσι ώστε τα πρόβατα – ψηφοφόροι να ζουν με την ψευδαίσθηση ότι αν αλλάξει το κόμμα, όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Το συμπέρασμα είναι ότι, περισσότερο από το ότι η Κούβα αλλάζει στο να μοιάσει με αυτό που ήταν η Αμερική στη δεκαετία του ’50, η Αμερική θα συνεχίσει να αλλάζει για να γίνει ένα πιστό αντίγραφο της Νέας Gay Παγκόσμιας Τάξης που ο Κάστρο έχει εφαρμόσει με επιτυχία στην Κούβα.

Ο 9ος Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, o εβραϊκής καταγωγής Αυστραλός James Wolfensohn, (CFR), εξήρε τον Κάστρο για την “καλή δουλειά” που κάνει ως προς την κοινωνική ευημερία του λαού της Κούβας. Ο Wolfensohn επισήμανε την Κούβα ως πρότυπο προς μίμηση. Το 2000 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν τόνισε ότι το καθεστώς του Κάστρο έχει “δώσει το παράδειγμα από το οποίο μπορούμε όλοι να διδαχθούμε”. Το Φεβρουάριο του 2001, μια αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου του CFR – Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων με επικεφαλής τον David Rockefeller επισκέφθηκε την Κούβα και πραγματοποίησε μια μακρά συνάντηση με τον Κάστρο. Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος του CFR Peter Peterson εξήρε την παθιασμένη δέσμευση της κουβανικής ηγεσίας στην παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και υγείας στο λαό της..

Οι λομπίστες της gay ιδεολογίας στις ΗΠΑ υποστήριξαν ότι η υποχρεωτική δοκιμή για AIDS ήταν μια μορφή διακρίσεων κατά των ομοφυλοφίλων, παρόμοια με τις διακρίσεις που υφίσταντο οι μαύροι στον αμερικανικό Νότο. Παρόλα αυτά, ενώ οι Αμερικάνοι ομοφυλόφιλοι είχαν επίγνωση των υποχρεωτικών δοκιμών για AIDS στην Κούβα, ποτέ δεν επέκριναν την κυβέρνηση του Κάστρο για αυτό.