Ἡ συγχώνευσις OSS καὶ Gehlen Organization στὴν CIA καὶ οἱ ἄλλες ἀμερικανικὲς ἐπιχειρήσεις γιὰ νὰ μπλοκάρουν οἱ διώξεις τῶν ναζὶ ἐγκληματιῶν πολέμου καὶ νὰ ἐνσωματωθοῦν στὶς ὑπηρεσίες τῶν ΗΠΑ, ἣ στὶς ὑπηρεσίες διαφόρων δικτατοριῶν μαριονετῶν, ἦταν μέρος τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ ναζιστικοῦ σχεδίου Odessa, γιὰ τὴν ἀπόδραση ἀπὸ τὶς διώξεις γιὰ ἐγκλήματα πολέμου, τῶν ὑψηλοβάθμων ναζιστῶν καὶ τὴν ἐγκατάστασή τους σὲ διάφορες περιοχὲς τῆς ὑψηλίου, σὲ περίπτωση ἧττας τῆς Γερμανίας.

Ἔτσι οἱ ἀναγεννημένοι ναζὶ θὰ μποροῦσαν νὰ συνεχίσουν τὴν ἐπιδίωξη τῶν στόχων τῶν πολυεθνικῶν ἐπιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων τῶν IG Farben, Standard Oil, Krupp, General Motors, Ford, IT&T καὶ Dupont, ποὺ χρηματοδότησαν τὴν ἄνοδο καὶ τὸν ἐξοπλισμὸ τῶν ναζί.

Οἱ πλέον ἐπιφανεῖς ναζὶ ἐγκληματίες πολέμου, ποὺ ἀπέφυγαν τὴν κρεμάλα καὶ προσελήφθησαν στὶς ΗΠΑ, ἤταν οἱ Gehlen, Walter Rudolph, Walter Rauff (ἐφευρέτης τῶν θαλάμων ἀερίων), Walter Emil Schreiber, Otto Skorzeny, Emil Augsburg (σπεσιαλίστας στὶς μαζικὲς δολοφονίες πολωνοεβραίων καὶ λοιπῶν ἀνεπιθυμήτων), Joseph Mengele ἄλλως «Angel of Death», Erich Traub (σπεσιαλίστας στὸν βιολογικὸ πόλεμο), Werner von Braun (ἐφευρέτης τῶν πυραύλων V1 καὶ V2), Alois Brunner (δεξὶχέρι τοῦ Adolph Eichmann) μαζὺ μὲ τέσσερις ἀπὸ τοὺς πλησιεστέρους συνεργάτες τοῦ Eichmann, καὶ ὁ Klaus Barbie, ὁ ξακουστὸς «χασάπης τῆς Lyon».

Ὁ ἀμετανόητος ἀντισημίτης Allen Dulles, εἶναι καθοριστικὸς στὴν ἄμεση προστασία ἀπὸ τὶς διώξεις, τοῦ προσωπικοῦ του φίλου καὶ μαζικοὺ δολοφόνου τῶν SS, Jospeph Mengele καὶ τοῦ Guido Zimmer, πρωταγωνιστοῦ στὴν ἐκτόπιση καὶ ἐξόντωση τῶν ἰταλοεβραίων.

Μία προσφιλὴς ὁμάδα τῶν Amerinazis εἶναι οἱ «radiation experimenters», ποὺ θὰ μεταφέρουν τὰ ἀποτελέσματα τῶν μελετῶν τους στὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως, στὴν μελλοντικὴ CIA, για τὴν ἀνάπτυξη τεχνικῶν βασανιστηρίων καὶ ὅπλων ποὺ χρησιμοποιοῦν ἀκτινοβολία. Στὴν ὁμάδα αὐτὴν ἀνήκουν μεταξὺ ἄλλων οἱ Boris Rajewski, Gerhard Schubert, Hermann Daenzer, Wolfgang Luther, Dieter Strang καὶ Arthur Demnitz.

Τὴν κρεμάλα ἀποφεύγει, χάρις στὴν εὐγενικὴ παρέμβαση τῶν ΗΠΑ καὶ ὁ Dr. Hubertus Strughold, ποὺ εἶχε διεξάγει ἐντυπωσιακὰ καὶ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου πειράματα, σὲ «φιλοξενουμένους» τοῦ Dachau, ὑποβάλλοντας τὰ θύματά του σὲ μείωση τῆς ἀτμοσφαιρικῆς πιέσεως, μέχρι ποὺ τὰ σώματά τους νὰ ἐκραγοῦν.

Στὴν νέα τοῦ πατρίδα ὁ Strughold θὰ ἐπαναπροσδιορίση τὴν ταὐτότητά του, ὡς ὁ πατέρας τῆς ἀμερικανικῆς διαστημικῆς ἰατρικῆς.

Ἐπίσης ὁ πολυσχιδὴς Strughold διεξάγει καὶ κάποια σαδιστικὰ πειραματάκια στὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως, μὲ χάπια ποὺ βοηθοῦν τὸ μυαλὸ νὰ πάρῃ διαφορετικὲς στροφὲς ἀπὸ τὸ κανονικό, ὄχι ἀπαραίτητα πρὸς τὴν θετικὴ κατεύθυνση.

Συμπτωματικά, ἡ CIA, ἔχοντας ἐνδιαφέρον νὰ ἐντρυφήσῃ στὴν ναζιστικὴ ἐπιστήμη, θὰ χρησιμοποιήση τὰ συμπερέσματα ἀπὸ τὰ πειράματα τοῦ Strughold, στὰ πειράματα μὲ παραισθησιογόνα, ὁροὺς ἀληθείας καὶ ἐλέγχου τοῦ νοῦ, συμπεριλαμβανομένου τοῦ προγράμματος «lone assassins» (ὅπου κάποιος, κάποιαν ἡμέρα καὶ χωρὶς κάποιον λόγο, συμπτωματικά, δολοφονεῖ κάποιον ἄγνωστο, τὸν Kennedy, ἂς ποῦμε), σὲ χιλιάδες ἀνενημέρωτους Ἀμερικανοὺς καὶ Καναδούς, στο project MKUltra.

Ὅταν οἱ Γάλλοι ἀνακαλύπτουν ὅτι οἱ ΗΠΑ ἔχουν διασώσει καὶ προσλάβει τὸν Barbie, μαζικὸ δολοφόνο παιδιῶν τῶν ἑβραίων, συμπτωματικὰ ἀναλαμβάνει δράση ὁ Kissinger, ποὺ ἐξαφανίζει τὸν Barbie, μαζὺ μὲ τὸν «ἰατρό» στὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως, Joseph Mengele, μέσῳ τῆς «ratline» τοῦ Βατικανοῦ, ὅπου οἱ Κροάτες ναζὶ κληρικοί, λειτουργοῦν περίπου ὡς γραφεῖο ταξειδίων, εἰδικευμένο στὴν Νότιο Ἀμερική, γιὰ τοὺς ναζὶ ἐγκληματίες πολέμου.

Στὴν Νότιο Ἀμερική, Barbie καὶ Mengele, θὰ ἐργασθοῦν στὰ σχέδια τῆς CIA, μὲ τεχνικὲς συμβουλὲς καὶ κάθε εἴδους ἄλλη βοήθεια στὰ τάγματα θανάτου, τῶν δικτατοριῶν ποὺ ἔχουν ἐγκαταστήσει οἱ ΗΠΑ. Ἀνάλογη εἶναι ἡ ἀπασχόλησις στὶς ὑπηρεσίες πληροφοριῶν καὶ τάγματα θανάτου, τῶν φιλικῶν στὶς ΗΠΑ δικτατοριῶν, σὲ Νότιο Ἀμερικὴ καὶ Μέση Ἀνατολή.

Μὲ τὸ τέλος τοῦ πολέμου στὴν Εὐρώπη, ἐξαφανίζονται περισσότερα ἀπὸ $ 2 δισεκατομμύρια σὲ ῥάβδους χρυσοῦ ἀπὸ τὴν Reichsbank καὶ ὅτι συζητᾶται εὐρύτατα, ἦταν ὅτι μὲ τὰ χρήματα αὐτά, συμπτωματικά, καλύφθηκαν οἱ δαπάνες ἐγκαταστάσεως καὶ λοιπὰ ἔξοδα διαβιώσεως τῶν ναζὶ στὰ νέα τους πόστα.

Μέχρι τὴν ἀποκάλυψη ἀρχείων, σύμφωνα μὲ τὴν Freedom of Information Act, ποὺ ἐπιβεβαίωσαν τὰ σχετικὰ μὲ τὴν Operation Paperclip, οἱ κυβερνήσεις τῶν ΗΠΑ δὲν σταμάτησαν νὰ ψεύδονται, γιὰ τὸν ῥόλο τους στὴν φυγάδευση τῶν ναζὶ ἐγκληματιῶν καὶ τὴν πρόσληψή τους σὲ διάφορες ὑπηρεσίες τῆς χώρας.

Γιὰ περισσότερο ἀπὸ μισὸ αἰῶνα, τὰ ΜΜΕ τῶν ΗΠΑ, ἐπίμονα θὰ ἀποφύγουν νὰ ἐξετάσουν τὰ σχετικὰ μὲ τὴν στρατολόγηση χιλιάδων ναζὶ ἐγκληματιῶν πολέμου καὶ τὴν ἐνσωμάτωσή τους στὶς κυβερνητικὲς ὑπηρεσίες.

Οἱ ὁποῖοι ἀνεξάρτητοι δημοσιογράφοι καὶ τὰ ἐκτὸς ΗΠΑ ΜΜΕ, ποὺ ἀναφέρουν τὰ πραγματικὰ γεγονότα, ἀντιμετωπίζονται ὡς συνωμοσιολόγοι.

Μία ἀκριβὴς ἔρευνα ἐπάνω στὴν Operation Paperclip, ποὺ ἐξέδωσε τὸ 1992 ἡ συγγραφέας Linda Hunt, θὰ ἁγνοηθῆ ἐντελῶς ἀπὸ τὰ ἀμερικανικὰ ΜΜΕ.

Μέχρι τὸ 2004, ἑξήντα χρόνια μετὰ τὸ συμβάν, ὑπάρχουν ἀκόμη ἑκατομμύρια ἔγγραφα τοῦ OSS καὶ τῆς CIA, σχετικὰ μὲ τὴν ἐνσωμάτωση τῶν ναζὶ στην ἀμερικανικὴ κυβέρνηση, στὴν CIA, στὴν NASA, στὸν στρατό, στὰ ΜΜΕ καὶ στὶς ἀκαδημίες, ποὺ παραμένουν ἀπόῤῤητα.

Εἶναι λοιπόν, αὐταπόδεικτο, ὅτι τὰ ντοκουμέντα περιέχουν ἀλήθειες σχετικὰ μὲ τὸν ῥόλο τῶν ΗΠΑ στὴν φυγάδευση τῶν ναζὶ καὶ τὴν περαιτέρω χρησιμοποίησή τους, πολὺ πιὸ ἀνατριχιαστικὲς ἀπὸ ὅ,τι ἔχει ἤδη ἀποκαλυφθεῖ.



Πολυζωΐδης Θανάσης
πολυτονισμὸς Φιλονόη