Συνήθως όταν μιλάμε για το αστρικό επίπεδο λέμε ότι πρόκειται για έναν "άλλο κόσμο", παράλληλο με τον δικό μας. Ουσιαστικά όμως πρόκειται για μια πλευρά του κόσμου μας, την οποία οι περισσότεροι από εμάς δεν τη γνωρίζουν, ούτε καν υποψιάζονται πως υπάρχει. Θεωρώ πως είναι πιο σωστό να μη μιλάμε για έναν άλλο κόσμο, αλλά για μια άλλη διάστασή του, την οποία δεν τη συλλαμβάνουμε με τα δικά μας τα μέσα, τα μέσα του τρισδιάστατού κόσμου, που είναι οι πέντε αισθήσεις μας. Ας σημειώσουμε πως ζούμε σε μια τρισδιάστατη πραγματικότητα, και μόλις που αντιλαμβανόμαστε την τέταρτη διάσταση, τον μυστηριώδη χρόνο που κυλάει γραμμικά και μας φθείρει.
Η πραγματικότητα μας είναι το ίδιο αβέβαιη όσο και τα όνειρα μας, εφόσον δεν έχουμε καμία εγγύηση για το μέλλον ακόμη και για το αν θα ζήσουμε την επόμενη στιγμή. Κι όμως, επειδή είναι κάτι που μπορούμε να "πιάσουμε" με τις πέντε αισθήσεις μας, προσπαθούμε με κάθε τρόπο να την κάνουμε στερεή και περισσότερο υπαρκτή, κτίζοντας τον κόσμο μας και περιορίζοντας τον σε σπίτια, πόλεις, κράτη, φιλοσοφικά συστήματα, νόμους, θρησκείες... Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε ή τουλάχιστον που ζει ο σύγχρονος "Δυτικάνθρωπος".Φανταστείτε λοιπόν τώρα έναν παράλληλο κόσμο, "άϋλο" κι όμως φτιαγμένο από "άλλη ύλη", ας την πούμε ενεργειακή (που η κβαντική Φυσική μας φέρνει όλο και πιο κοντά της με κάποιες καινούργιες ανακαλύψεις).Σ’ αυτό τον άλλο κόσμο, που είναι το πρώτο επίπεδο της πέμπτης διάστασης (έτσι τουλάχιστον το ορίζουν οι δάσκαλοι εσωτερικών επιστήμων, το δεύτερο επίπεδο είναι το διανοητικό επίπεδο -mental level) υπάρχουν όλα αυτά που υπάρχουν και σε τρισδιάστατο κόσμο, και άλλα πολλά, γιατί εκεί ο χρόνος δεν "περνάει" αλλά υπάρχει μέσα σε ένα Αιώνιο Τώρα.Οι "δύο κόσμοι" λοιπόν, συνδέονται ανά πάσα στιγμή και συνυπάρχουν, αλλά πρέπει να είναι κανείς "αφυπνισμένος" για να μπορεί να έχει την επίγνωση αυτού του γεγονότος. Αλλιώς ο καθένας έχει την δυνατότητα να το ψάξει μέσα από τα όνειρα, γιατί όταν ονειρευόμαστε πολλές φορές κάνουμε αστρικά ταξίδια χωρίς να έχουμε επίγνωση πάνω σ’ αυτό ή να το πούμε καλύτερα, χωρίς να έχουμε "ξυπνήσει" μέσα στο όνειρο.
Το Αστρικό Ταξίδι είναι όταν η ψυχή απαλλάσσεται προσωρινά από το σώμα και «ταξιδεύει» ως ενέργεια. Κάθε φορά που το σώμα φτάνει σε κατάσταση REM (πολύ βαθύς ύπνος) η ψυχή απελευθερώνεται και ταξιδεύει. Αυτό συμβαίνει σε όλους μας, δεν είμαστε όμως όλοι ικανοί να το θυμηθούμε όταν ξυπνάμε. Άλλοι το θυμούνται σαν θολό όνειρο άλλοι όμως δεν το θυμούνται καθόλου. Η ψυχή συνδέεται με το σώμα με ένα είδος «ομφάλιου λώρου» τον οποίο συνήθως ονομάζουμε Άργυρος Χορδή. Αυτή η χορδή δεν έχει περιορισμό μήκους διότι πολύ απλά δεν είναι ύλη. Είναι όμως αυτό που διατηρεί το σώμα ζωντανό. Όταν η χορδή κόβεται, η ψυχή απελευθερώνεται οριστικά και το σώμα πεθαίνει. Κατά την διάρκεια του Αστρικού Ταξιδιού, η Άργυρος Χορδή είναι εκείνη που μεταφέρει τις εντυπώσεις της ψυχής στο σώμα και το ανάποδο. Όταν για κάποιο λόγο το σώμα κινδυνέψει ή η ψυχή (εμείς δηλαδή) φοβηθεί, αυτόματα η χορδή «τραβά» την ψυχή πίσω στο σώμα. Πιστεύω πως όλοι μας, έστω και μια μονάχα φορά στην ζωή μας, έχουμε ξυπνήσει πολύ απότομα από βαθύ ύπνο, για κάποιον ανεξήγητο λόγο (ίσως να είχε προηγηθεί κάποιος δυνατός και απότομος θόρυβος) ή με κάποιον ανεξήγητο φόβο ή ανακαλύπτοντας πως το σώμα μας βρίσκεται σε κάποιου είδους κίνδυνο, είτε αυτός είναι το ότι κοντεύουμε να πνιγούμε με τα σκεπάσματα, είτε κοντεύουμε να πέσουμε από το κρεβάτι κλπ. ακόμα και μια πιθανή κράμπα ή -για να το πάμε πιο μακριά- ένας σεισμός ή κάτι παρόμοιο. Αμέσως ανακαλύπτουμε πως η καρδιά μας χτυπά πολύ δυνατά και πολύ γρήγορα, ίσως μάλιστα να μας προκαλεί και πόνο στο στήθος, το σώμα μας αρνείται να κινηθεί για λίγο (σαν να έχει παραλύσει) και χρειαζόμαστε μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να καταφέρουμε να μιλήσουμε.Αυτό συμβαίνει διότι η ψυχή, λόγο κινδύνου του σώματος, επέστρεψε βίαια στο σώμα, και όχι ομαλά όπως συμβαίνει συνήθως, με αποτέλεσμα το σώμα να υποστεί ένα είδους «σοκ». Κατά κανόνα όμως, η ψυχή ταξιδεύει όταν το σώμα κοιμάται βαθιά, χωρίς προβλήματα, και επιστρέφει ομαλά όταν το σώμα έχει ξεκουραστεί αρκετά και σιγά-σιγά «βγαίνει» από την κατάσταση REM.
Έτσι, η μνήμες του ταξιδιού περνούν στο υποσυνείδητο και ξεχνιούνται τελείως ή έχουμε μια αμυδρή μνήμη του σαν θολό όνειρο. Πολλά φιλοσοφικά συστήματα και θρησκείες υποστηρίζουν πως πνεύμα-ψυχή και σώμα υπάρχουν χωριστά και ότι η ψυχή εξακολουθεί να υφίσταται και μετά το σωματικό θάνατο. Αλλά τι συμβαίνει με το πνεύμα όσο διαρκεί η ζωή; Είναι δυνατόν να ταξιδέψει έξω από το σώμα και να επιστρέψει; Μπορεί ένα κομμάτι του εαυτού μας να υπερβεί τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου και να επισκεφθεί άλλες διαστάσεις;Προσπαθώντας να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα οι άνθρωποι δημιουργήσαμε τον όρο "αστρικό ταξίδι" ή "αστρική προβολή". Έτσι έχει καθιερωθεί να ονομάζεται το "ταξίδεψα" σε άλλες διαστάσεις ή τόπους χρησιμοποιώντας ένα "πνευματικό ένδυμα", το αστρικό σώμα. Οι υποστηρικτές των αστρικών ταξιδιών λένε ότι αυτά συνιστούν απλώς μια διαφορετική πραγματικότητα απ’ ότι έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε και ότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν επαληθευθεί με στοιχεία.Από την άλλη μεριά, οι επικριτές των αστρικών ταξιδιών υποστηρίζουν ότι αυτό που ονομάζουμε αστρικό ταξίδι είναι αποτέλεσμα παραισθήσεων, φαντασιώσεων, παρενεργειών φαρμάκων και ναρκωτικών ουσιών, αποτέλεσμα καταστάσεων υπό πίεση και ότι δεν διαθέτουμε καμία σοβαρή επιστημονική απόδειξη. Εδώ θα πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό μεταξύ εκουσίων και ακουσίων μορφών αστρικών ταξιδιών. Έτσι οι κοντά στον θάνατο εμπειρίες (Ν.D.E) είναι οι περισσότερο γνωστές μορφές ακουσίων αστρικών ταξιδιών, εν αντιθέσει με τις εκούσιες μορφές όπου η έξοδος από το σώμα επιδιώκεται με την χρήση διαφόρων τεχνικών.Δεν γνωρίζουμε αν η διαδικασία και τα αστρικά ταξίδια που περιγράφονται από πολλούς είναι αληθινά, αλλά για αυτό που είμαστε πεπεισμένοι είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που φυσικά ή ύστερα από εκπαίδευση μπορούν να προβάλουν τις ψυχικές - τηλεπαθητικές δυνατότητες τους πέρα από τον γνωστό κόσμο των πέντε αισθήσεων, να επισκεφθούν άλλα μέρη, διαστάσεις και κόσμους, χωρίς να απαιτείται η παρουσία του φυσικού σώματος.Για να περάσουμε όμως σε ευρύτερες και λεπτότερες δυνατότητες αντίληψης απαιτείται καθαρότητα του νου και αυτογνωσία αλλιώς θα κινδυνεύουμε πάντα να πέσουμε θύματα των επιτηδείων αλλά κυρίως των φαντασιώσεων μας.
