ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΟΥΛΙΑΣ

Ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου υπήρξαν οι πρώτοι αγωνιστές του Κυπριακού Αγώνα που καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν από τους άγγλους δυνάστες.

Οι δύο αγωνιστές αποτέλεσαν τους πρωτομάρτυρες του αντιαποικιοκρατικού Κυπριακού Αγώνα δίνοντας τη ζωή τους για την απελευθέρωση και Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.

Ο Καραολής ήταν 22 ετών. Προερχόταν από τα μεσαία στρώματα της κυπριακής κοινωνίας. Κατείχε υψηλό επίπεδο μόρφωσης για τα δεδομένα της εποχής (απόφοιτος της Αγγλικής Σχολής), προσόν το οποίο του εγγυάτο ευοίωνες προοπτικές για την επαγγελματική του σταδιοδρομία στον δημόσιο τομέα. Ηταν μέλος των πρώτων εκτελεστικών ομάδων της ΕΟΚΑ που συστάθηκαν στη Λευκωσία, έχοντας ως αποστολή την εξουδετέρωση μελών της Αστυνομίας ή πληροφοριοδοτών τους.

Ο Ανδρέας Δημητρίου ήταν 21 ετών και ήταν επίσης στρατολογημένος στην ΕΟΚΑ. Έκανε αισθητή την παρουσία του στους κόλπους της οργάνωσης λόγω της συμβολής του στην αρπαγή οπλισμού από τις στρατιωτικές αποθήκες Αμμοχώστου όπου εργαζόταν. Συνελήφθη όταν τον Νοέμβριο του 1955 πυροβόλησε εναντίον ενός Βρετανού που θεωρείτο μέλος των μυστικών υπηρεσιών. Παρόλο που το θύμα δεν σκοτώθηκε, ο Δημητρίου καταδικάστηκε σε θάνατο σύμφωνα με τις διατάξεις που μόλις είχαν εισαχθεί στο νομοθετικό πλαίσιο της Κατάστασης Ανάγκης και που προνοούσαν την επιβολή της θανατικής καταδίκης ακόμη και για όσους οπλοφορούσαν.

Στις 28 Αυγούστου 1955, σκότωσαν τον αστυνομικό Ηρόδοτο Πουλλή, την ώρα που παρακολουθούσε μια συγκέντρωση του ΑΚΕΛ. Ο Παναγιώτου διέφυγε, ενώ ο Καραολής συνελήφθη σε ενέδρα από τις αγγλικές δυνάμεις και φυλακίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας. Στις 28 Οκτωβρίου καταδικάσθηκε σε θάνατο, παρότι η σφαίρα που σκότωσε τον ελληνοκύπριο αστυνομικό προέρχοταν από το όπλο του Παναγιώτου. Οι Αγγλοι δεν του συγχώρησαν ότι κατά τη διάρκεια της ανάκρισης δεν είχε αποκαλύψει τους συναγωνιστές του.

Και οι δύο βασανίζονται άγρια από τους ειδικευμένους βασανιστές της πολιτισμένης Αγγλίας. Δεν μιλούν.

Το δικαστήριο τους καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες σε θάνατο δι΄ απαγχονισμού. Ο Δημητρίου ακούει την ποινή του και σχολιάζει: «Λυπάμαι που δεν θα δω την Κύπρο μας ελεύθερη. Όμως δεν με φοβίζει ο θάνατος, γιατί η ζωή είναι περιττή μέσα στη σκλαβιά. Γεια σας».

Όλες οι αιτήσεις χάριτος απορρίφθηκαν από τον Βρετανό διοικητή του νησιού. Ούτε η βασίλισσα συγκινήθηκε.

Εκτέλεση

Την παραμονή της εκτέλεσής τους, όλοι οι κρατούμενοι τούς κάνουν συντροφιά, τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο. Το ξημέρωμα βαδίζουν στην κρεμάλα, τραγουδώντας το ίδιο άσμα. Μαζί.

Ο Καραολής λέει: «Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, αφού εγώ δεν βρίσκω λόγο για να με κλαίω, ούτε οι συγγενείς μου πρέπει να με κλαίνε».

Λίγη ώρα μετά, τον ακολουθεί ο Δημητρίου.

Στους συγκρατούμενούς του λέει περήφανα: «Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν».

Ο Βρετανός εκτελεστής τραβάει τον μοχλό και η καταπακτή υποχωρεί. Τα σώματα των νεαρών κρέμονται στον αέρα από μια θηλιά. Για την πατρίδα!

Οι αρχές δεν έδωσαν τα άψυχα κορμιά των παιδιών στις οικογένειές τους – τους έθαψαν σε έναν χώρο της φυλακής.

Την προηγούμενη ημέρα των εκτελέσεων, όλη η Ελλάδα βγήκε στους δρόμους και στις πλατείες στις πιο ογκώδεις, παλλαϊκές, μαχητικές διαδηλώσεις που γνώρισε ποτέ η πατρίδα μας, διαδηλώνοντας κατά των εκτελέσεων. «4 νεκροί και 164 τραυματίαι εις Αθήνας κατά τας χθεσινάς βίαιας συγκρούσεις», έγραφε, στην 1η σελίδα, το μεσημέρι της Πέμπτης, 10 Μαΐου 1956, η αθηναϊκή εφημερίδα «Τα Νέα». Και όπως έγραψε και ο Λάζαρος Μαύρος στη «Σημερινή», της 10ης Μαΐου 2014: «Τέσσερις Ελλα-δικοί μας θυσιάσθηκαν, στις συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και ελληνικής Αστυνομίας, στην Αθήνα: Ο Ευάγγελος Γεροντής, απ’ τον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης, ο Ιωάννης Κωνσταντόπουλος, απ’ το Ράδο Τρίπολης. Ο Φραγκίσκος Νικολάου, απ’ τον Πειραιά και ο Κωνσταντίνος Γιαννακούρης απ’ το Ευπάλιο Δωρίδας».

Από την επομένη, οι περισσότερες ελλαδικές εφημερίδες επιτίθενται με ιδιαίτερα καυστικά σχόλια κατά του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Κων. Καραμανλή, Σπύρου Θεοτόκη, τον οποίο κατηγορούν ότι δεν υπήρξε επαρκής στις πιέσεις του προς τη βρετανική κυβέρνηση για ματαίωση των εκτελέσεων. Στην ελληνική Βουλή το κλίμα γίνεται πολύ βαρύ, ύστερα από έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Το βεβαρημένο κλίμα δεν οδήγησε σε παραίτηση της κυβέρνησης Καραμανλή, όπως απαίτησε η αντιπολίτευση. Λίγες ημέρες αργότερα, ο Θεοτόκης παραιτείται και αντικαθίσταται από τον Ευάγγελο Αβέρωφ.

Ο Καραολής και ο Δημητρίου υπήρξαν οι πρωτομάρτυρες. Μαζί με τις μανάδες τους έκλαψε κάθε Ελληνίδα μάνα στο νησί και στην πατρίδα, σαν να έχασε δικό της παιδί. Πώς αλλιώς; Ήταν πια παιδιά όλων των Ελλήνων. Κι η θυσία τους ήταν η συνεκτική ύλη που ένωσε τότε σε κοινό σώμα τους Έλληνες.

Ανδρέας Δημητρίου: ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Μιχαλάκης Καραολής: ΑΘΑΝΑΤΟΣ

ΖΗΤΩ Ο ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ