Η θέση Ελλάδας-Κύπρου, η ρωσική ετοιμότητα, η δυτική υποκρισία και η τύχη της Τουρκίας…
Από τα γεγονότα της Ουκρανίας και την προσπάθεια των παγκοσμιοποιητών της Δύσης να υπονομεύσουν τα ρωσικά συμφέροντα ξεκίνησε η μεγάλη αναμέτρηση ισχύος που οδηγεί, όπως βλέπουμε σιγά-σιγά στην μεγάλη σύγκρουση. Μετά την αστραπιαία και αναίμακτη δίκαια προσάρτηση της Κριμαίας στην ρωσική επικράτεια, οι προσπάθειες Η.Π.Α. και συμμάχων, έχουμε εκτιμήσει, επικεντρώνονται στο να παρασύρουν την Ρωσία μακριά από τα σύνορά της, όπου δεν θα έχει τις ίδιες δυνατότητες ανεφοδιασμού.
Μήπως λοιπόν ένα «θερμό επεισόδιο» σε Αιγαίο και Κύπρο θα βόλευε τους παγκοσμιοποιητές της Ουάσινγκτον, οι οποίοι επιδιώκουν την σύγκρουση με την «Αρκούδα» για να την βγάλουν από την μέση;
Οι Τούρκοι πάντως κλιμακώνουν τόσο σε Αιγαίο όσο και σε Κύπρο και δεν θα το έκαναν, αν κάποιος δεν τους σιγοντάριζε να το κάνουν (θυμηθείτε ΕΔΩ). Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της γείτονας κατέταξε την «προστασία των τουρκικών συμφερόντων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο» στην τρίτη θέση των απειλών ασφαλείας που αντιμετωπίζει η Τουρκία, μετά την «Παράλληλη Δομή» του Φ. Γκιουλέν και το ΠΚΚ.
«Η Τουρκία θα λάβει με αποφασιστικότητα κάθε αναγκαίο μέτρο για την προστασία των συμφερόντων και των δικαιωμάτων της, εντός της δικής της υφαλοκρηπίδας αλλά και ως εγγυήτριας δύναμης στις περιοχές που η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» την έχει εξουσιοδοτήσει…», τονίζεται στην, αν μη τι άλλο, πολεμική ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.
Οι «φίλοι και σύμμαχοι» Αμερικανοί κρατούν δήθεν «ίσες αποστάσεις» και μάλιστα σε ερώτηση γνωστού Έλληνα δημοσιογράφου, γιατί οι Η.Π.Α. δεν πράττουν στην περίπτωση των τουρκικών παραβιάσεων στην κυπριακή ΑΟΖ αυτό που έπραξαν στην περίπτωση της Κίνας και των διαφορών της με το Βιετνάμ στην Νότια Κινεζική Θάλασσα, η εκπρόσωπος του State Department απάντησε πως δήθεν «κάθε περιοχή, κάθε ένταση και κάθε χώρα είναι διαφορετικές περιπτώσεις». Πιο έντιμο θα ήταν να πει τα αφεντικά μου έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Όλες δε οι «παροτρύνσεις» δυτικών αξιωματούχων να αποσύρουν οι Τούρκοι το ερευνητικό Barbaros γίνονται για τα μάτια του κόσμου. Αν η διεθνής Κοινότητα ήθελε να κάνει κάτι για να σταματήσει την γειτονική προκλητικότητα, θα το είχε ήδη κάνει. Οι Τούρκοι παρά-βιάζουν την διεθνή νομιμότητα. Μόνο η Ρωσία όμως αγριοκοιτάζει την Άγκυρα.
Στην Μόσχα γνωρίζουν την παγκοσμιοποιητική τακτική «αφήνω την ένταση να κλιμακωθεί και μετά παρεμβαίνω να δώσω την «λύση»» (Κυπριακό, συνεκμετάλλευση Αιγαίου για παράδειγμα). Ο Πούτιν ανοιχτά πλέον βγήκε και κατηγόρησε τις Η.Π.Α. ότι υποδεικνύουν σε χώρες τι πρέπει να κάνουν, προκειμένου να περάσει η παγκόσμια χούντα των πολυεθνικών εκείνων που ελέγχουν το αμερικανικό ομόσπονδο κράτος και θέλουν να καθυποτάξουν και την Ρωσία.
Ο «Τσαρ Βλαντ» όμως, έχουμε ξαναγράψει, δεν είναι Καντάφι. Οι Ρώσοι εντόπισαν το καινούριο μέτωπο που ενδεχόμενα βάλθηκαν να ανοίξουν οι Η.Π.Α. μέσω Τουρκίας και αμέσως αντέδρασαν ζητώντας συνομιλίες με την Λευκωσία για αμυντικές συμφωνίες, ενώ το 2016 κηρύχθηκε, ως γνωστόν, σε έτος Ελλάδας στην Ρωσία. Άλλωστε πολλάκις οι Ρώσοι έχουν καταστήσει σαφές ότι το Αιγαίο και η Κύπρος τους ενδιαφέρουν γεωστρατηγικά.
Έτσι, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του ελλαδικού ΥΠΕΞ να τα σπάσει η Ελλάδα με την Ρωσία, μένοντας χωρίς τον σημαντικότατο ίσως συγκυριακό της σύμμαχο στην παρούσα δύσκολη περίοδο για τα ελληνοτουρκικά, η χώρα λόγω εξελίξεων τα «έχει καλά» τόσο με το ΝΑΤΟ, όσο και με την Μόσχα. Οι συγκυρίες το επέτρεψαν και εμείς το είχαμε προβλέψει.
Αντίθετα η Τουρκία φαίνεται πως θα «θυσιαστεί» (θυμηθείτε ΕΔΩ τι γράφαμε) χάριν της σύγκρουσής, την οποία τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και η Ρωσία χαρακτηρίζουν αναπόφευκτη. Η γείτονα θεωρείται πλέον ως ανάχωμα προς την Μέση Ανατολή, όπου σχετικά σύντομα θα αναγκαστεί να κατέβει η ρωσική στρατιωτική μηχανή.
Η Κριμαία δρομολογεί τις εξελίξεις γρηγορότερα απ” όσο και εμείς περιμέναμε…
