Με σαθρά, έωλα επιχειρήματα ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης προσπαθεί να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα. Να ενοχοποιήσει σκοπίμως τους πολλούς ώστε να κρυφτούν οι λίγοι και πραγματικοί ένοχοι.

Την όψιμη αποκάλυψη που ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος έκανε, ότι το 2008 αποκρύφτηκε πρόβλεψη του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, το οποίο θα έφτανε σε δυσθεώρητα ύψη, στο 800% του ΑΕΠ, και η οικονομία της χώρας θα καταβαραθρωνόταν, την ακολούθησε -προκειμένου να καλυφθεί η σπουδαιότητα της είδησης και ο θόρυβος που ξέσπασε- μια ατυχής προσπάθεια συγκάλυψης.

Υπέπεσε όμως σε δύο σοβαρά ατοπήματα. Πρώτον, δεν ανέφερε ότι ήταν μια μακροπρόθεσμη εκτίμηση για το χρέος έως το 2060, κάνοντας να φανεί ότι το 800% του ΑΕΠ αφορούσε μέχρι την περίοδο του 2008. Δεύτερον, δεν διαχώρισε το είδος του χρέους (σ.σ.: δηλαδή αν συμπεριλαμβανόταν το ασφαλιστικό, ιδιωτικό, επιχειρηματικό ή δημόσιο).

Με ανάρτησή του στο Facebook «πατάει» στο επιχείρημα ότι από το 2009 όλοι γνώριζαν τα περί βιωσιμότητας του χρέους, ύστερα από δημοσίευση σχετικής έκθεσης του ΔΝΤ. Δηλαδή έναν χρόνο μετά....

Γράφει ο κ. Προβόπουλος: «Επειδή αρκετοί δεν κατάλαβαν ή έκαναν πως δεν κατάλαβαν τι ακριβώς είπα σε πρόσφατη ομιλία μου, ιδού η σχετική μελέτη του ΔΝΤ του Ιουλίου 2009, τα ονόματα των συγγραφέων και η σχετική περικοπή στη σελ. 15 της μελέτης, ιδιαίτερα η παράγραφος με τίτλο: Debt (σ.σ.: χρέος). Η μελέτη αυτή έχει αναρτηθεί από το ΔΝΤ. Άρα όλοι όφειλαν από τότε να γνωρίζουν τα όσα πρόσφατα υπενθύμισα γύρω από το θέμα. Και σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για αποκάλυψη δική μου, όπως κάποιοι ισχυρίζονται. Το θέμα ήταν γνωστό τοις πάσι από το 2009».



H έκθεση που εντόπισε και δημοσίευσε το zougla.gr



Σε τι ακριβώς απαντάει ο κ. Προβόπουλος; Η έκθεση, όπως ήδη έχει γράψει το zougla.gr, είχε πράγματι δημοσιευθεί το 2009. Τα ερωτήματα όμως προς το πρόσωπό του αφορούν το 2008, όταν -όπως ο ίδιος δήλωσε ξεκάθαρα και με σαφήνεια- είχαν «παρακαλέσει» τον τότε επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ελλάδα Μπομπ Τράα «να μην τη δημοσιεύσει γιατί θα γίνει χαμός».

Από το 2008 έως το 2009 υπήρξε ένας ολόκληρος χαμένος χρόνος και το ζητούμενο είναι αν η «εσωτερική πληροφόρηση» που είχε ως κεντρικός τραπεζίτης έμεινε μόνο σε αυτόν ή είχε φροντίσει να ενημερώσει το οικονομικό επιτελείο. Ως εκ τούτου η απάντηση του κ.Προβόπουλου μέσω των social media είναι... εκτός θέματος, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και τόσο ο ίδιος όσο και οι τότε ταγοί της εξουσίας Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Αλογοσκούφης συνεχίζουν να είναι έκθετοι, καθώς αν γνώριζαν αποδεικνύεται ότι ήταν πολύ κατώτεροι των αξιώσεων ενός λαού που τους είχε εμπιστευθεί την τύχη του και τη μοίρα της χώρας. Η παρατεταμένη σιωπή καμιά φορά δείχνει πολλά...

Η χρονιά-ορόσημο

Τα μαύρα σύννεφα πάνω από την ελληνική οικονομία είχαν μαζευτεί από το φθινόπωρο του 2008, χρονιά που τελικά αποδεικνύεται ορόσημο για τις μετέπειτα τραγικές εξελίξεις. Τα σήματα έρχονταν από παντού για το ότι η επερχόμενη κρίση θα ήταν βαθιά και διαρθρωτική, και η υπέρβασή της θα απαιτούσε γρήγορα αντανακλαστικά και, κυρίως, υπέρβαση του φόβου για πολιτικό κόστος.

Ενδεικτική είναι παλαιότερη συνέντευξη του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη για το πώς έμεινε εκτός κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος ήταν αποκαλυπτικός ως προς την «απραξία» και τη διστακτικότητα του Καραμανλή να πάρει ριζικά μέτρα.

«Δεν ήμουν διατεθειμένος να παραμείνω στην κυβέρνηση αν η κυβέρνηση δεν αποφάσιζε να λάβει μέτρα. Ο κ. Καραμανλής δεν φαινόταν διατεθειμένος να λάβει μέτρα γιατί υπήρχε ο κίνδυνος των πρόωρων εκλογών. Άσε που τότε πολλοί στην κυβέρνηση, επικαλούμενοι το πολιτικό κόστος, μας έλεγαν να πάρουμε πίσω και αυτά τα μέτρα που είχαμε λάβει».

Η χώρα οδηγείτο με μαθηματική ακρίβεια σε έξοδο από τις αγορές και βάδιζε προς τη χρεοκοπία. Η «Ζoύγκλα» είχε αποκαλύψει τέσσερις επιστολές-κόλαφο του πρώην υφυπουργού Οικονομικών Πέτρου Δούκα προς τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, στις οποίες έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για τα βασικά δημοσιονομικά μεγέθη και τη δυνατότητα της Ελλάδας να συνεχίσει να δανείζεται απρόσκοπτα και με χαμηλό επιτόκιο.

Το Μαξίμου όμως σήμανε... λήξη συναγερμού μπροστά στο πολιτικό κόστος. Οι μεγάλοι κίνδυνοι είτε δεν αξιολογήθηκαν σωστά -πράγμα που αν συνέβη φανερώνει μεγάλη πολιτική αδυναμία και διακυβέρνηση στον... αυτόματο πιλότο- είτε αγνοήθηκαν σκοπίμως και οδηγήθηκε η χώρα σε δύο καθοριστικές εκλογικές αναμετρήσεις που επιβάρυναν την οικονομία χωρίς επιστροφή.

Παράλληλα, σε δημόσια τοποθέτησή του (2009-2010) μέσω της «Ζούγκλας» και της εκπομπής του ΜάκηΤριανταφυλλόπουλου, ο κ. Δούκας είχε μιλήσει ανοιχτά για τη μέγγενη του χρέους, επισημαίνοντας -βάσει επίσημων στοιχείων- ότι θα έφτανε σε δυσθεώρητα ύψη. Αποκάλυψε επί της ουσίας ότι το συνολικό χρέος (δημόσιο, ασφαλιστικό, επιχειρηματικό, ιδιωτών) ξεπερνούσε τα 800 δισ. ευρώ. Ήταν μια τοποθέτηση που έφερνε στην επιφάνεια όσα μέχρι τότε μόνο ψιθυρίζονταν, καθώς η πολιτική, η οικονομική αλλά και δημοσιογραφικά παρελκόμενα και κονδυλοφόροι προσπαθούσαν να καλύψουν, παρουσιάζοντας μια διαφορετική, ήπια εικόνα και δίνοντας άλλοθι στην πανθομολογούμενη «απραξία» της κυβέρνησης Καραμανλή.

Τα στοιχεία όμως είναι καταγεγραμμένα. Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε παραλάβει το 2004 ένα χρέος 185 δισ. ευρώ (108% ΑΕΠ – αν και αυτό αναθεωρήθηκε από την απογραφή Αλογοσκούφη για τα κρυφά ελλείμματα της περιόδου Σημίτη) και το παρέδωσε στο τέλος της θητείας της στα 298 δισ. ευρώ (126%)!



Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε μιλήσει για έλλειμμα 12,7% το 2009, το οποίο η Eurostat ανέβασε, ύστερα από έλεγχο, στα 13,6% και τελικά στα 15,4%! Ήταν το υψηλότερο έλλειμμα απ’ όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

H κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και ο Γιώργος Αλογοσκούφης είχαν υποπέσει σε λανθασμένη πρόβλεψη-εκτίμηση για την εξέλιξη του ελλείμματος, για το οποίο στη συνέχεια είχαν ζητήσει συνεννόηση και συμπαράταξη με τα υπόλοιπα κόμματα ώστε να αναχαιτιστεί ο κίνδυνος, αλλά ήταν... αργά.



Ο Γιώργος Παπανδρέου μέσω του «ΚΙΔΗΣΟ» έβαλε κατά του Γιώργου Προβόπουλου για την αλήθεια που κρύφτηκε, σε βάρος του ελληνικού λαού.

«Γιατί όσοι πληροφορήθηκαν την ύπαρξη αυτών των στοιχείων επέλεξαν να αποφύγουν ένα χαμό από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Τράα, δίχως να ενδιαφερθούν για την καταστροφή που εν γνώσει τους πια επέτρεπαν να εξελιχθεί;» επισημαίνεται σε ανακοίνωση του ΚΙΔΗΣΟ.

Τα παρακάτω ερωτήματα χρήζουν άμεσης απάντησης:

- Γιατί έγινε «παζάρι» ώστε να μη δημοσιευτεί η έκθεση;

- Ποιοι ήταν αυτοί που «παρακάλεσαν» και απέκρυψαν την αναφορά;

- Ενημερώθηκαν άλλοι θεσμικοί παράγοντες της χώρας;

- Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο ώστε να ενημερωθούν ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής, ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ γνώριζαν την ύπαρξη αυτής της έκθεσης πριν δημοσιευτεί;

- Γιατί θυμήθηκε ο κ. Προβόπουλος μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές του 2009 τι πραγματικά συνέβαινε, ενώ, όπως αποδεικνύεται τώρα, με δική του ομολογία, ήξερε πολύ νωρίτερα την πραγματική εικόνα;

- Το Τμήμα Μελετών της ΤτΕ είχε τα ίδια στοιχεία που συνυπολόγισε το ΔΝΤ;

- Οι σύμβουλοι του κ. Προβόπουλου δεν είχαν εκπονήσει μελέτες με επίσημα στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας;

- Γιατί δεν ελήφθησαν έκτακτα μέτρα ώστε να αποφευχθούν οι μοιραίες συνέπειες;

- Γιατί δεν έχουν τοποθετηθεί επί του μείζονος θέματος τα στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή;

Ημερομηνίες-σταθμοί στον δρόμο των Μνημονίων

19 Οκτωβρίου 2009

Ο Γιώργος Παπανδρέου, πρωθυπουργός της νέας σοσιαλιστικής κυβέρνησης, αποκαλύπτει το μεγάλο έλλειμμα στους ελληνικούς προϋπολογισμούς, το οποίο είναι διπλάσιο από εκείνο που είχε υπολογίσει η προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή.

Σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς, το έλλειμμα ανέρχεται στο 12% του ΑΕΠ. Ο πρωθυπουργός αναφέρει ότι η οικονομία είναι στην εντατική.

8 Δεκεμβρίου 2009

Ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβαθμίζει την ελληνική αξιολόγηση από «Α-» σε «ΒΒΒ ».

Το κόστος δανεισμού ακολουθεί ανοδικό σπιράλ. Ακολουθεί η αξιολόγηση από τους οίκους S&P και Moody’s, που δείχνουν ότι σύντομα τα ελληνικά ομόλογα θα καταχθούν στα «σκουπίδια».

14 Δεκεμβρίου 2009

Ο Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάζει μεταρρυθμίσεις προκειμένου να διασώσει τα δημοσιονομικά της Ελλάδας. Υποστηρίζει ότι η χώρα θα αξιοποιήσει τη χειρότερη κρίση χρέους εδώ και δεκαετίες προκειμένου να μεταμορφωθεί. Τα μέτρα λιτότητας οδηγούν σε απεργίες τους επόμενους μήνες.

23 Απριλίου 2010

Με την οικονομία της να βρίσκεται μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας, η Ελλάδα ζητεί επισήμως πακέτο διάσωσης ύψους 45 δισ. ευρώ από την Ευρώπη και το ΔΝΤ.

Το άνευ προηγουμένου αίτημα από χώρα-μέλος της ευρωζώνης έρχεται μόλις δέκα ημέρες μετά τη συμφωνία για δάνεια εκτάκτου ανάγκης εν αναμονή.

Οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ παραδέχονται τα χρήματα είναι μόνο η αρχή, καθώς θα χρειαστούν περισσότερα στη συνέχεια.

Σύντομα θα συμφωνηθεί ένα πακέτο αξίας 110 δισ. ευρώ, με την προϋπόθεση των μεταρρυθμίσεων από την Αθήνα.

6 Μαΐου 2010

Η Ελλάδα υιοθετεί σαρωτικά μέτρα λιτότητας προκειμένου να «ξεκλειδώσει» το πακέτο στήριξης. Σκληρές σκηνές στο κοινοβούλιο και οργή στους δρόμους.

23 Ιουνίου 2011

Η Ελλάδα ζητεί νέο πακέτο βοήθειας, ύψους 120 δισ. ευρώ. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφωνούν, απαιτώντας περισσότερα μέτρα λιτότητας. Το νέο πακέτο δανείων είναι ακόμη υψηλότερο από τα 110 δισ. ευρώ που συμφωνήθηκαν το 2010.

6 Νοεμβρίου 2011

Ο Γιώργος Παπανδρέου παραιτείται από πρωθυπουργός και συγκροτείται κυβέρνηση συνεργασίας. Ακολουθούν έντονες διαβουλεύσεις και ο Λουκάς Παπαδήμος, πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, αναλαμβάνει πρωθυπουργός στις 10 του μήνα.

12 Μαρτίου 2012

Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης υπογράφουν το δεύτερο πακέτο βοήθειας, ύψους 130 δισ.ευρώ, ανεβάζοντας το σύνολο της συμφωνίας στα 240 δισ. ευρώ.

Η τελευταία συμφωνία φέρνει αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς η Ελλάδα «κουρεύει» τα χρέη της κατά περισσότερο από 100 δισ. ευρώ με swap στα ιδιωτικά της ομόλογα έναντι νέων, για λιγότερο από το μισό της ονομαστικής τους αξίας.

20 Ιουνίου 2012

Ο αρχηγός της κεντροδεξιάς παράταξης της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς αναλαμβάνει καθήκοντα νέου πρωθυπουργού σε κυβέρνηση συνασπισμού και δεσμεύεται να τιμήσει τις δεσμεύσεις της χώρας προς τους πιστωτές.

26 Ιουλίου 2012

Ο Μάριο Ντράγκι, διοικητής της ΕΚΤ, δηλώνει ότι το ευρώ είναι «μη αναστρέψιμο» και πως θα κάνει «ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την ευρωζώνη ενωμένη».

27 Νοεμβρίου 2012

Ο Σαμαράς χαιρετίζει την «αναγέννηση» του έθνους, καθώς η ΕΕ και το ΔΝΤ συμφωνούν να ξεκλειδώσει η αναμενόμενη βοήθεια προς την Ελλάδα και να περικοπούν 40 δισ. ευρώ από το βουνό του χρέους της.

Ωστόσο, ο ηγέτης της μείζονος αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας είναι μεταξύ εκείνων που προειδοποιούν ότι οι συνεχείς απαιτήσεις λιτότητας για την Ελλάδα θα συρρικνώσουν περαιτέρω την οικονομία.

5 Ιουνίου 2013

Το ΔΝΤ παραδέχεται πως έκανε λάθος στους υπολογισμούς του πρώτου προγράμματος βοήθειας.

9 Απριλίου 2014

Η Ελλάδα πραγματοποιεί μια επιτυχή επιστροφή στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς οι επενδυτές συρρέουν για την πρώτη πώληση κρατικών ομολόγων από τότε που φούντωσε η κρίση στην ευρωζώνη.

29 Δεκεμβρίου 2014

Η Ελλάδα βυθίζεται σε νέα πολιτική κρίση, καθώς αποτυγχάνει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο υποψήφιος Σταύρος Δήμας δεν κατάφερε να κερδίσει τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων, με αποτέλεσμα να διαλυθεί η Βουλή και να προκηρυχθούν εκλογές μέσα σε 30 ημέρες.

25 Ιανουαρίου 2015

Το αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές με σημαντική διαφορά, αλλά όχι τόση ώστε να ανακηρυχθεί αυτοδύναμος. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας λέει ότι η νίκη του κόμματός του σηματοδοτεί το τέλος του «φαύλου κύκλου της λιτότητας».

2 Μαρτίου 2015

Οι φόβοι για χρεοκοπία ξυπνούν πάλι, καθώς η Ελλάδα εξασφαλίζει από την ευρωζώνη νέα παράταση του προγράμματος, κατά 4 μήνες. Ο Τσίπρας υποκύπτει στις πιέσεις της γερμανικής ηγεσίας να παραμείνει προσκολλημένος στους γενικούς όρους του πακέτου διάσωσης.

Εξαιτίας του σκληρού προγράμματος για αποπληρωμές του χρέους κατά τους επόμενους μήνες, αυξάνεται ο φόβος ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, εκτός εάν οι διεθνείς πιστωτές της απελευθερώσουν τα 7,2 δισ. ευρώ που απομένουν να αξιοποιηθούν από τα κεφάλαια διάσωσης.

24-30 Ιουνίου 2015

Οι συζητήσεις για το χρέος εισέρχονται σε νέα, δραματική φάση. Η Ελλάδα καταφέρνει να καθυστερήσει μεγάλες αποπληρωμές δόσεων στο ΔΝΤ αυτόν τον μήνα με τη μέθοδο της ομαδοποίησης. Έτσι, στις 30 Ιουνίου οφείλει 1,6 δισ. ευρώ.

Οι τραπεζικές καταθέσεις εξακολουθούν να φεύγουν από τις ελληνικές τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα διατηρείται στη ζωή με στήριξη από την ΕΚΤ.

Η συνέχεια είναι -δυστυχώς- γνωστή: Υπογραφή νέου Μνημονίου και νέα δεινά για τους πολίτες...