Εάν περιμένεις αυτό για να πεισθείς πως είμαστε σε πόλεμο και ν' αντιδράσεις ...τότε θα είναι πια πολύ αργά...

Στις κοινωνίες που βιώνουν πολεμικές συνθήκες υπάρχει μια εξοικείωση με αυτή την κατάσταση.

Θεωρείται πως η επιλογή του πολέμου είναι μια φυσική επιλογή, όπως ακριβώς και οι διάφορες πιθανές ειρηνικές επιλογές.

Καμιά φορά, θεωρείται δε ακόμη πιο φυσική επιλογή...

Λες και τα πράγματα οδηγούν αναπόδραστα σ’ αυτήν.

Και οι πάντες το κατανοούν και το αποδέχονται...

Πως δεν μπορεί δηλαδή να γίνει διαφορετικά...

Κάποτε, μέχρι και τα χρόνια του ’40, όταν οι Ελληνική κοινωνία ήταν πιο κοντά στον πόλεμο, συνέβαινε κι εδώ αυτό...

Κάποτε...

Τώρα πια, όχι...

Σε κάποιες άλλες εποχές, μπορούσε να γίνει αντιληπτό και αποδεκτό πως όταν έχεις έναν αντίπαλο που επιμένει να σου κλέβει εδάφη και κυριαρχία με κάθε τρόπο (φανερό ή αφανή/ύπουλο, εξόφθαλμο ή συγκεκαλυμμένο) κι όταν αυτός δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα, δεν σου απομένει παρά η επιλογή του όπλου...

Του αίματος...

...ή αποδέχεσαι την απώλεια...

(...υπ’ όψιν πως ο “απλός λαός” μεταξύ των χαμένων ζωών στον πόλεμο και της απώλειας εδαφών και εθνικής κυριαρχίας εν καιρώ ειρήνης, εάν αφεθεί να “επιλέξει” χωρίς “σθεναρή πολεμική κατήχηση” – ίσου επιπέδου με την “υπερ του αντιθέτου προπαγάνδα” – επιλέγει πάντα ενστικτωδώς το δεύτερο (απώλειες εδαφών, κλπ)...ασχέτως εάν οι καταστροφές μεταξύ τους στην τελική μπορεί να είναι εφάμιλλες ή ακόμη και χειρότερες κατά την “ειρηνική επιλογή”)

Όσον αφορά στις διεθνείς διαιτησίες των οργανισμών και των ισχυρών – των εκάστοτε μεγάλων δυνάμεων – (ως βασική επιλογή στην εργαλειοθήκη της ειρήνης) αυτά πάντοτε λειτουργούσαν προς όφελος των δεύτερων και μόνον...

Ή έχεις νύχια να ξυστείς μόνος σου – λέει ο σοφός λαός – ή ξέχνα το...κανείς δεν θα σε ξύσει...

Η κοινωνία ούτε και τότε ήθελε βεβαίως να «ξεβολευτεί»...

Είναι γλυκειά η νάρκη της ειρήνης...

Ας τα πάρουν όλα αρκεί να ζήσουμε, έλεγαν πάντα...

Τα ίδια λένε και σήμερα...

Μόνον που τότε, είχε γίνει συνείδηση ο πιο βασικός κανόνας του πολέμου...

Όταν πρέπει να εμπλακεί σε πόλεμο μια χώρα για την υπεράσπιση εδαφών και εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, δεν έχει καμία σημασία τι θα πει μια μάνα ή ένας πατέρας...

Αυτοί λογικό είναι να ενδιαφέρονται μόνον για την ζωή του παιδιού τους...

Και όχι για τις πέτρες και τα βραχονήσια ή τα βαλτόνερα των συνόρων...

Δουλειά κάποιων άλλων όμως είναι να βλέπουν συνολικά την εικόνα..

Και να νοιάζονται συνολικά για την εθνική ασφάλεια...

Να νοιάζονται συνολικά για τις ζωές των Ελλήνων...

Να γνωρίζουν πως ναι μεν θα χαθούν κάποιες – πιθανόν πολλές – ανθρώπινες ζωές πολιτών και ενστόλων αλλά θα χαθούν για να σωθούν πολλοί περισσότεροι...και περισσότερα...

Εάν σκέφτονταν έτσι όλοι όσοι πολέμησαν γι’ αυτά τα εδάφη στις χιλιετίες Ελληνικής ιστορίας, σήμερα όχι μόνον δεν θα υπήρχαν αυτά τα εδάφη που πάνω τους ζούμε, αλλά δεν θα υπήρχε ούτε καν ο Έλληνας...

Αυτή ακριβώς η φιλοσοφία, η ετοιμότητα να κάνουμε την Πολεμική Επιλογή όταν χρειαστεί δεν υπάρχει σήμερα...

Δεν έχει καμία σημασία εάν διατηρούμε έναν ικανό – για τα ευρωπαϊκά αλλά και τα τοπικά δεδομένα -στρατό έτοιμο ν’ απαντήσει εάν δεχτεί επίθεση...

(αν κι ένας τέτοιος στρατός χρειάζεται και συντήρηση δυνάμεων που ίσως οι περικοπές του την στερούν...επειδή ακριβώς κυριαρχεί η αντιπολεμική προπαγάνδα)

Δεν είναι όμως πάντα τόσο απλά και μονοδιάστατα τα πράγματα...ο εχθρός δεν έρχεται πάντα έφιππος και ξιφήρης ώστε να σου δώσει την “νόμιμο αφορμή” μπαίνοντας σε άμυνα να αντισταθείς...

Άσε που εάν εκδηλωθεί η πρώτη επίθεση του εχθρού θα είναι και ολέθρια τα αποτελέσματά της...

Η πίεση μπορεί να είναι εκτενής και συντριπτική...να μην αφήσει και πολλά περιθώρια για αποτελεσματική αμυντική απάντηση...

Και το κυριότερο, η πολεμική προετοιμασία της κοινωνίας θέλει χρόνο...πολύ, πάρα πολύ χρόνο...και δεν μπορεί να αποδώσει μέσα σε λίγες ώρες αφού εκδηλωθεί η εχθρική πρώτη επίθεση...

Είναι ηλίθιος ή/και επικίνδυνος όποιος προωθεί τέτοιες λογικές...

Και δυστυχώς, κατόρθωσαν να τις επιβάλλουν ως κυρίαρχες στην Ελληνική κοινωνία...ως το μεγάλο μας καρκίνωμα...

Ο πόλεμος έχει πολλές μορφές...

Και σύμφωνα με τον sun tzu ο καλύτερος στρατηγός είναι αυτός που κατορθώνει να νικήσει τον αντίπαλό του χωρίς να χρειαστεί να δώσει ούτε καν μια μάχη...

Σήμερα, υπάρχει μια ιδιαίτερη εμμονή σ’ αυτόν τον «υπόγειο διακριτικό ασύμμετρο πόλεμο» κατά των εθνών/κρατών...

(Όχι πως παλαιότερα δεν υπήρχε αυτό το “έργο”...πχ στους Ρωμαίους πήρε σχεδόν 200 χρόνια επίμονης και συστηματικής δουλειάς η εισβολή και κατάληψη της Ελλάδας)...

Ένας απ’ αυτούς τους στόχους ενός τέτοιου αριστοτεχνικά συγκεκαλυμμένου πολέμου είναι και η Ελλάδα...

Ένας πόλεμος που διεξάγεται εναντίον της επί πολλά πολλά χρόνια και στον οποίο χάνουμε ακατάπαυστα στο ένα μετά το άλλο σε όλα τα μέτωπα...

Κι αυτός ο πόλεμος έχει όπως όλοι καταστροφές υλικές, ψυχολογικές, ηθικές, πνευματικές, συναισθηματικές...

Έχουν χαθεί εδάφη (Ίμια/γκριζάρισμα Αιγαίου, Β. Κύπρος), έχουν χαθεί ζωές (εγκληματικότητα, αυτοκτονίες, υποβάθμιση τομέα υγείας, φτωχοποίηση, κλπ), έχει υποστεί κατάρρευση η οικονομία μέσω της κρίσης, υφιστάμενη εισβολή (ισλαμ) και αλλοίωση της εθνικής καθαρότητας (ισλαμοποίηση, πολυπολιτισμός) αλλά και ισχυροποίηση των φιλοσοφιών/θρησκειών που αντίκειται στην αίσθηση της Ελλάδας/πατρίδας καθώς και στην αναγκαιότητα πολεμικής υπεράσπισής της (Νέα Εποχή, ανατολικές θρησκείες, προτεσταντισμός, χιλιαστές, άθεοι/διεθνιστές, νεοφιλελεύθεροι πιστοί της παγκοσμιοποίησης, κλπ).

Όλα αυτά – και πολλά περισσότερα – συνιστούν ασύμμετρο (πλην σαφή) πόλεμο ενάντια στην Ελλάδα...έναν πόλεμο εξόχως καταστροφικό...σε πολλά δε σημεία του, πολύ πιο καταστροφικό από έναν ξεκάθαρο πόλεμο που βλέπεις τον αντίπαλο και μπορείς να τον πολεμήσεις επί ίσοις όροις...

Είναι μια συστηματική φθορά που οι κοινωνικοπολιτικές και θεσμικές δομές της Ελληνικής Πολιτείας απέδειξαν πως αδυνατούν να αντιμετωπίσουν...

Η τελευταία επιλογή σωτηρίας είναι η πιο πανάρχαια όλων...

Η Πολεμική Επιλογή...

Η Ελληνική Κοινωνία πρέπει να συνειδητοποιήσει πως οφείλει να μεταστραφεί προς την «Πολεμική εξοικείωση»...

Αυτό είναι το πρώτο βήμα...

Καθώς, “Πολεμική Επιλογή” δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και άμεση θερμή εμπλοκή τώρα, αυτή τη στιγμή...

Η χώρα, έτσι που τα κάνανε οι άθλιοι πολιτικοί της δεν είναι έτοιμη να κάνει κάτι τέτοιο άμεσα...

Απαιτείται προετοιμασία..

Σε πολλά επίπεδα...

Ακόμη κι αυτό όμως είναι μέρος της Πολεμικής επιλογής...

Είναι κι αυτό μέρος της Εμπλοκής...

Είναι η συναισθηματική, νοητική και ψυχοπνευματική εμπλοκή και εξοικείωση της κοινωνίας με την Επιλογή του Πολέμου...

Αυτή θα είναι η “πρωταρχική μήτρα” που θα “γεννήσει/παράγει” τα “υπόλοιπα”...

Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να υπάρξει τονισμός αυτής της αναγκαιότητας κατ’ αρχήν από πολλούς, πάρα πολλούς «εξέχοντες» ανθρώπους αυτού του τόπου...

Ανθρώπους του Πνεύματος και της Σκέψης, ανθρώπους των Όπλων, της Πολιτικής, της Εθνικής και Δημόσιας Ασφάλειας, της Δικαιοσύνης, ακόμη και της Εκκλησίας...

Και μετά ν’ ακολουθήσουν συστηματικές αναφορές, επισημάνσεις και αναλύσεις από πλήθος ΜΜΕ...

Πρέπει όλοι αυτοί που συνειδητοποιούν αυτή την αναγκαιότητα της Πολεμικής Προετοιμασίας να βγούν και να μιλήσουν επιτέλους...

Να πάψουν να φοβούνται πως θα περιθωριοποιηθούν...

Ναι, στην αρχή θα το υποστούν αυτό...

Θα τους κοιτάζουν οι γύρω τους με αποστροφή...με αποτροπιασμό...με φόβο...ανήσυχα...θα τους κοιτάζουν σαν τρελούς...

Η αλήθεια είναι πως μιλάμε για έναν εφιάλτη που η κοινωνία πείστηκε – κακώς και ψευδώς – από πολλούς πως πάει, θάφτηκε στα βάθη της αβύσσου και πως ποτέ ξανά δεν θα απασχολήσει την Ελλάδα...

Φευ! Ουτοπία...

Ο Πόλεμος δεν εξαφανίζεται ποτέ από μπροστά μας...

Είναι εδώ και μας γελάει πάντα κατάμουτρα...

Κι έχει πολλά, μα πάρα πολλά πρόσωπα και μορφές με τις οποίες παρουσιάζεται και σκορπάει την καταστροφή...

Πάψτε να φοβάστε πως θα λερώσετε το κοινωνικό σας προφίλ...

Πως θα σας βγάλουν στην άκρη..

Πως θα σας αφαιρέσουν από το κάδρο...

Κι αν συμβεί, κάντε το σαν θυσία ώστε να γίνετε σημείο αναφοράς και μίμησης για την υπόλοιπη κοινωνία που προσδοκά τους ταγούς και τους ηγέτες της για την Εποχή του Πολέμου...

Κι αν διωχτείτε, για λίγο θα είναι...

Καθώς, συνειδητοποιείστε το πως είστε πολλοί...

Δεν είστε ένας και δύο...

Απλά, είναι τόσο θερμό αυτό το θέμα που όλοι σας φοβάστε να μιλήσετε δημόσια...και απλά περιμένετε ο ένας τον άλλον να κάνει την “αρχή”...

Σας έχουν κάνει να νοιώθετε πως είναι ένδειξη ψυχοπάθειας να υπερασπίζεσαι την αναπόφευκτη αναγκαιότητα της Πολεμικής Επιλογής...

Δεν είναι έτσι...

Το φυσικό, υγιές και ανθρώπινο, όταν βάλλεσαι από παντού και καταστρέφεσαι λίγο λίγο κάθε μέρα και ώρα που περνάει, είναι να υπερασπίζεσαι το δικαίωμα και υποχρέωση της Πολεμικής Επιλογής...

Αφύσικο, μη υγιές, παράδοξο και κυρίως καταστροφικό είναι να υπερασπίζεσαι την ειρήνη ενώ βλέπεις πως αυτή για σένα έχει μετατραπεί σε θανατηφόρο καρκίνο επειδή κάποιος άλλος την έχει μετατρέψει σε όπλο εναντίον σου...

Βγείτε και μιλήστε...

Όσο ακόμη έχουμε – ίσως – κάποιο ελάχιστο χρόνο ακόμη...αν τον έχουμε κι αυτόν....

Βγείτε και πείστε τον λαό μας για το απαραίτητο της Πολεμικής προετοιμασίας, Επιλογής και Εμπλοκής...

Προς πάσα κατεύθυνση...

Πρέπει η Ελληνική κοινωνία να συνειδητοποιήσει πως μπροστά της έχει έναν πολυμέτωπο πολεμικό αγώνα – τόσο προς τα έξω όσο και προς τα μέσα – και έχει πολύ δρόμο να διανύσει για να καταστεί έτοιμη όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα για να τον διεξάγει...

Να θυμάστε επίσης πως αυτή η πολεμική προετοιμασία θα αναγκάσει να εκδηλωθούν ξεκάθαρα όλοι όσοι εκ των συμπολιτών μας “διαφωνούν (αντιτιθέμενοι)” με την εθνική κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία και όσοι αρνούνται να υπερασπιστούν ένοπλα τα εδάφη της χώρας...και που ομνύουν σε “ξένους αφέντες”...

Αυτό θα επιφέρει όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι «κάποιες εντάσεις» και συνέπειες...οδυνηρές συνέπειες...

Θα οδηγήσει την Ελληνική Πολιτεία σε κάποιους αναγκαστικούς “σκληρούς χειρισμούς”...προκειμένου να οργανώσει αποτελεσματικά τα του οίκου της ώστε αργότερα να είναι απερίσπαστη στην Πρώτη Γραμμή...

Και όλα αυτά τα «προκαταρκτικά» (μεταξύ πολλών πολλών άλλων) καλό είναι να γίνουν προτού έρθει η «Τελική Στιγμή» της έναρξης των Θερμών Εμπλοκών...

Θυμηθείτε δε πως ΚΑΝΕΙΣ πολιτικός δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να ξεκινήσει αυτό τον αγώνα...είναι απλώς όλοι τους πουλημένα σε ξένους αφέντες δειλά κουτάβια ύαινας...αδίστακτοι πτωματοφάγοι χωρίς ιερό και όσιο...και κυρίως χωρίς καμία Πίστη σε Σημαία και Πατρίδα...

Πρέπει όλοι εσείς οι «εξέχοντες» Πατριώτες συμπολίτες μας που πιστεύετε σ’ αυτή την αναγκαιότητα να βγείτε και να μιλήσετε, ν’ αγωνιστείτε γι’ αυτό με τις δικές σας δυνάμεις, να ΠΕΙΣΕΤΕ την Ελληνική κοινωνία πως πρέπει να το πράξει...

Έστω και αν λοιδωρηθείτε ασύστολα γι’ αυτό που θα κάνετε...

Και θα λοιδωρηθείτε...

Απλά σφίξτε τα δόντια και κάντε το...

Γιώργος Ανεστόπουλος