Παρά τα προβλήματα με τους ισλαμιστές (και ιδίως εκείνους που προέρχονται από την Τσετσενία) ανοίγε σήμερα στην Μόσχα των 2 εκατομμυρίων μουσουλμάνων το μεγαλύτερο τζαμί της Ευρώπης

Μετά απα δέκα χρόνια που χρειάστηκαν για την κατασκευή του, το μεγαλύτερο τζαμί της Μόσχας (αλλά και όλης της Ευρώπης) ανοίγει σήμερα τις πόρτες του. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα επιβλητικό κτήριο, το οποίο χτίστηκε πάνω στα απομεινάρια ενός προηγουμενου τζαμιού που βρισκόταν στην ίδια περιοχή από το 1904, και έχει χωρητικότητα πάνω από 10.000 προσκυνητές.

Με αυτό το νέο τζαμί, υπάρχουν πλέον έξι τόποι λατρείας για τους 2 εκατομμύρια μουσουλμάνους που υπολογίζεται ότι κατοικούν στη Μόσχα. Ενώ σχεδόν 20 εκατομμύρια είναι οι μουσουλμάνοι που είναι διασκορπισμένοι σε όλες τις επαρχίες της Ρωσίας.

Παρά το χτίσιμο του νέου τζαμιού, τα προβλήματα των μουσουλμάνων στην ρωσική πρωτεύουσα είναι αντίστοιχα με αυτά των άλλων ευρωπαϊκών πόλεων. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η Μόσχα είναι η πόλη με τους περισσότερους μουσουλμάνους από όλες τις ευρωπϊκές πρωτεύουσες.

Όμως υπάρχει μία διαφοροποίηση αρκετά χαρακτηριστική, καθώς το 40% των κατοίκων είναι εναντίον του Ισλάμ αλλά μόλις ένα 12% έχει αρνητική άποψη για τους μουσουλμάνους. Και αυτό γιατί συνδέουν την ίδια την θρησκεία με κάτι επικίνδυνο με έντονη την χροιά της πολιτικής ιδεολογίας και την σύνδεσή της με την τρομοκρατία.

Παρ' όλα αυτά, οι Ρώσοι δεν είναι και ιδιαίτερα ανεκτικοί με συγκεκριμένες εθνότητες, ιδίως αυτούς που προέρχονται από τις περιοχές του Καυκάσου, για τους γνωστούς λόγους. Και αρκετοί είναι εναντίον στην κατασκευή νέων τζαμιών, γιατί -όπως και στην χώρα μας- φοβούνται ότι θα αποτελέσουν σημεία όπου θα συγκεντρωθούν οι μετανάστες και θα αλλάξουν την φυσιογνωμία της συνοικίας τους.

Όπως και να έχει όμως, ποιώντας και την ανάγκη φιλότιμο, οι αρχές της ρωσικής πρωτεύουσας προσπαθούν να εντάξουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό στην χριστιανική κανονικότητα της πόλης. Φτιάχνοντάς τους εκτός των άλλων και το μεγαλύτερο τζαμί που υπάρχει στην Ευρώπη.

Και δίνοντας παράδειγμα σε χώρες που με σαφώς λιγότερο μουσουλμανικό πληθυσμό και εμφανώς μικρότερες ανησυχίες για την δράση των ισλαμιστών, αρνούνται πεισματικά να δημιουργήσουν χώρους λατρείας για τους πιστούς του Ισλάμ.