Την ώρα που οι απλοί πολίτες αγωνιούν για τους φόρους που θα επιβληθούν στην ακίνητη περιουσία τους και για το ενδεχόμενο να τις δουν να βγαίνουν στο σφυρί λόγω οφειλών, με φόντο τον ιερό βράχο της Ακρόπολης βρίσκεται σε εξέλιξη μια «μάχη» κροίσων! Ρώσοι, Κινέζοι αλλά και Ελληνες εφοπλιστές είναι διατεθειμένοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να αποκτήσουν ένα από τα υπερπολυτελή νεοκλασικά που πωλούνται σε περιοχές κοντά στην Ακρόπολη και στο νέο μουσείο.
Οι τιμές των κατοικιών, αν και έχουν πέσει σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, εξακολουθούν να κρατούνται ψηλά, αφού οι ιδιοκτήτες δεν σκοπεύουν -όσο και αν σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ανάγκη τα χρήματα- να τα «σκοτώσουν».
Οπως εξηγεί στην «Espresso» ο γνωστός κτηματομεσίτης Αλέξανδρος Ρώμας, ο οποίος έχει πολυετή εμπειρία σε περιοχές-φιλέτα της Αθήνας, οι τιμές των κατοικιών στην Ακρόπολη έχουν μειωθεί έως και 35% σε σχέση με άλλα σημεία της Αθήνας όπου υπάρχει σημαντικότερη πτώση, που ξεπερνά κατά περίπτωση ακόμα και το 50%.
«Η περιοχή της Ακρόπολης εξακολουθεί να κρατά ακόμα τις τιμές των σπιτιών που πωλούνται ή και ενοικιάζονται. Αυτό φυσικά οφείλεται στη θέα προς τον ιερό βράχο που παραμένει ανεκτίμητη και στο γεγονός ότι η περιοχή είναι μικρή και δεν υπάρχουν ακίνητα, καθιστώντας έτσι την προσφορά μικρότερη από τη ζήτηση. Αλλωστε, στη συγκεκριμένη περιοχή επιθυμούν να επενδύσουν και όσοι αυτή την περίοδο ενδιαφέρονται για μια αγορά γύρω ή κοντά σε ένα από τα πιο διάσημα μνημεία του πλανήτη».
Ετσι, ένα διαμέρισμα 84 τ.μ. σε άριστη κατάσταση κατασκευής του 2008 αυτή τη στιγμή πωλείται προς 430.000 ευρώ, ενώ ένα διαμέρισμα 72 τ.μ. μη ανακαινισμένο του 1938 προς 220.000 ευρώ. Επίσης, ένα διαμέρισμα του ίδιου έτους κατασκευής 144 τ.μ. Προς 390.000 ευρώ, ενώ ένα πλήρως ανακαινισμένο του 1969 προς 500.000 ευρώ.
Οι απαιτήσεις
Πρώτοι στην αναζήτηση ενός σπιτιού στην Ακρόπολη έρχονται οι Ρώσοι, ενώ στη λίστα με τους ενδιαφερομένους βρίσκονται επίσης Κινέζοι, Αμερικανοί αλλά και Ελληνες εφοπλιστές, οι οποίοι ζουν στη χώρα μας ή στο Λονδίνο. Και Γερμανοί δεν θα έλεγαν όχι σε μια συμφέρουσα αγορά, με τη μοναδική προϋπόθεση να μην ξεπερνά κατά πολύ το αρχικό τους budget, που έτσι κι αλλιώς είναι ιδιαίτερα χαμηλό, ενώ προσαρμόζονται και σε λιγότερα τετραγωνικά μέτρα, καθώς ένα pied a terre ενός Ευρωπαίου δεν ξεπερνά τα 65 τ.μ., σε αντίθεση με άλλους που φτάνουν και τα 500 τ.μ.!
«Πάντα υπήρχαν ισχυρά πρόσωπα που ενδιαφέρονταν για το δικό τους σπίτι σε έναν από τους διάσημους δρόμους που οδηγούν στον ιερό βράχο. Τώρα είναι πιο έντονο, θα έλεγα, κι αυτό γιατί κάποιοι θεωρούν, λανθασμένα βέβαια, ότι μπορούν να αγοράσουν στην τιμή που θέλουν. Μόνο που δεν είναι έτσι, αφού τον τελευταίο λόγο τον έχουν πάντα οι ιδιοκτήτες αλλά και οι ανάγκες τους.
Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι θέλουν μεγάλα σπίτια, ευρύχωρα και υπερπολυτελή με θέα την Ακρόπολη. Τέτοια φυσικά υπάρχουν στην περιοχή της Πλάκας, αλλά δυστυχώς είναι λίγα. Μια τέτοιου τύπου μονοκατοικία, ισογείου 1ου-2ου ορόφου, με σοφίτα ή ταράτσα, νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, μπαρόκ ή bauhaus σε προνομιακό σημείο, με φύλλα χρυσού, ψηφιδωτά μπάνια, ταπετσαρίες, εσωτερική σκάλα πολυτελείας μπορεί να φτάσει να πωλείται ακόμα και 7.000.000 ευρώ» εξηγεί ο Αλέξανδρος Ρώμας, ο οποίος φωτογραφήθηκε σε διαμέρισμα που ενοικιάζεται προς 600 ευρώ, με θέα το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα.
«Υπάρχει Κινέζος δισεκατομμυριούχος, ο οποίος ενδιαφέρεται αυτή τη στιγμή για την αγορά πολλών κατοικιών ή διαμερισμάτων για μελλοντική επένδυση. Αυτές οι απαιτήσεις, όπως κι άλλες που έχουν να κάνουν με τη διακόσμηση ή τη διαρρύθμιση, δυσκολεύουν κάπως το έργο μας. Κι αυτό γιατί κάποιοι ιδιοκτήτες δεν φρόντισαν να ανακαινίσουν σπίτια που κληρονόμησαν από τους γονείς τους ή τους παππούδες τους, με αποτέλεσμα κάποια από αυτά να είναι σε κακή κατάσταση. Εάν αυτές οι κατοικίες είχαν ανακαινιστεί, έστω και με λίγα χρήματα αλλά με γούστο, οι τιμές πώλησης και ενοικίασής τους θα ήταν εντελώς διαφορετικές από αυτές που είναι σήμερα.
Δυστυχώς οι σημερινοί ιδιοκτήτες, επειδή ζουν σε άλλες περιοχές, τα έχουν παρατημένα από τη μια κι από την άλλη έχουν την απαίτηση να τους τα πουλήσεις σε πάρα πολύ καλή τιμή, κάτι που δεν γίνεται. Κάνουν ένα απλό βάψιμο και αυτό είναι όλο. Υπάρχουν άτριφτα πατώματα, με παλιά μωσαϊκά και πλακάκια άλλων δεκαετιών και αντί να φωνάξουν έναν εξειδικευμένο διακοσμητή εσωτερικού χώρου, καλούν απλούς εργολάβους κι έτσι δεν υπάρχει όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα».
Τα ετοιμόρροπα και εγκαταλειμμένα χαλάνε την εικόνα όλης της περιοχής
Σημαντικό ρόλο παίζει και το πώς είναι η γειτονιά όπου βρίσκεται το σπίτι, αφού τα εγκαταλειμμένα και τα έτοιμα προς κατεδάφιση δεν είναι και λίγα στην περιοχή της Ακρόπολης.
«Εκτός από το σπίτι, που όσο πιο γουστόζικο είναι τόσο το καλύτερο, σημαντικό ρόλο παίζει και ο περίγυρος. Προτού φτάσει ο ενδιαφερόμενος ή οι άνθρωποί του να έρθουν στην Αθήνα για να δουν από κοντά αυτό που έχεις επιλέξει για την περίπτωση τους, είσαι υποχρεωμένος να τους στείλεις κάποιες φωτογραφίες ώστε να έχουν μια εικόνα γι' αυτό που τους λες. Εκτός λοιπόν από κάθε πλευρά του σπιτιού, μας ζητάνε και τη θέα του» λέει ο γνωστός μεσίτης και προσθέτει:
«Μπορεί να έχεις ένα φίνο σπίτι και να βρίσκεται δίπλα σε ένα εγκαταλειμμένο και ετοιμόρροπο. Αυτό αυτομάτως αλλάζει τα δεδομένα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο δήμος ή το υπουργείο Πολιτισμού δεν κάνει κάτι ώστε να αναβαθμιστεί η περιοχή. Λες και περιμένουμε από τον ιερό βράχο να κάνει μόνος του το “θαύμα”. Για να πάει καλά η αγοραστική κίνηση των σπιτιών της περιοχής πρέπει άμεσα να βρεθούν λύσεις και οι αρμόδιοι στα υπουργεία να πάρουν αποφάσεις.
Είναι ντροπιαστική η εικόνα που παρουσιάζει η περιοχή-διαμάντι της πρωτεύουσας. Ακρόπολη δεν είναι μόνο η Μακρυγιάννη και η Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Το υπουργείο Πολιτισμού, αντί να διευκολύνει τις άδειες ανακαίνισης των σπιτιών αυτών, τις καθυστερεί, με αποτέλεσμα να πρέπει να περάσουν δύο χρόνια για να εγκρίνουν και να αρχίσουν οι εργασίες.
Εναν δήμαρχο έχω παραδεχτεί αυτή την περίοδο και είναι της Νέας Σμύρνης, ο κ. Σταύρος Τζουλάκης, ο οποίος με έξυπνο τρόπο, βάζοντας ηλιακά πάνελ, φώτισε ένα σημαντικό κομμάτι του δήμου. Εδώ θέλεις βράδυ να περπατήσεις στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μόνος σου δεν το κάνεις, αφού υπάρχουν σημεία που είναι αφώτιστα.
Μας έχει δοθεί απλόχερα ένα πολύτιμο δώρο -ο ήλιος- και εμείς δεν ξέρουμε πώς να τον εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας. Μπορούμε να πουλάμε ενέργεια στο εξωτερικό από τον ήλιο, το κύμα και τον άνεμο κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα. Πληρώνουμε του κόσμου τα δημοτικά τέλη και δεν υπάρχουν ούτε παγκάκια να απολαύσεις τη θέα της Ακρόπολης».
Οι φόροι διώχνουν τους επενδυτές
Ζήτηση υπάρχει, αλλά δυστυχώς είναι ελάχιστοι εκείνοι που στο τέλος αποφασίζουν να ξοδέψουν τα χρήματά τους, όσο κι αν επιθυμούν να προσθέσουν ακόμα ένα ακίνητο στην περιουσία τους.
Αυτό οφείλεται, όπως μας λέει ο γνωστός μεσίτης, στους φόρους που συνεχώς προστίθενται στον χώρο των κατοικιών.
«Μπορεί να φτάσουμε σε κρίσιμο σημείο της συμφωνίας, να τα έχουμε βρει όλα όπως τα θέλει ο ενδιαφερόμενος και στο τέλος η δουλειά να χαθεί από μια πολιτική εξέλιξη, που είναι σε θέση να ακυρώσει τα πάντα. Σε αυτό φταίνε, όπως είναι φυσικό, η αστάθεια που δυστυχώς επικρατεί και οι φόροι στα ακίνητα.
Οι ξένοι δεν γνωρίζουν από φόρους ακινήτων, οπότε δεν μπορούν να καταλάβουν την τακτική που επικρατεί στη χώρα μας. Και να τους πείσεις, στο τέλος κάτι θα γίνει με τους φόρους, που ή θα αυξηθούν ή θα προστεθούν κι άλλοι, με αποτέλεσμα να κάνουν πίσω όχι επειδή δεν τους ενδιαφέρει η επένδυση, απλώς αρνούνται στο τέλος να ζήσουν την ελληνική δραματική πραγματικότητα.
Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα με τους ξένους επενδυτές, οι οποίοι επιθυμούν διακαώς να προβούν σε αγορά κατοικίας, μόνο που οι κρατικές απαιτήσεις δεν τους ευνοούν και τους προκαλούν φόβο και ανασφάλεια. Οι Ελληνες είναι πιο συνειδητοποιημένοι και το αποφασίζουν πιο γρήγορα.
Πρέπει οπωσδήποτε να μειωθούν οι φόροι και ο ΦΠΑ στα ακίνητα, αν θέλουμε να ανοίξει η αγορά» καταλήγει ο Αλέξανδρος Ρώμας, ο οποίος θεωρεί ότι την επόμενη πενταετία και έπειτα από συλλογική προσπάθεια τα πράγματα θα έχουν αλλάξει σημαντικά προς το καλύτερο στον χώρο του real estate στην Ελλάδα.
