Η σημερινή κατάντια της Πατρίδος μας, με όλες τις παραμέτρους, διαστάσεις και συνέπειες, πρέπει επιτέλους να προβληματίσει όλους εμάς τους Έλληνες, ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών τοποθετήσεων.  Εις την ουσία, το πρόβλημα της κρίσης χρέους της Πατρίδος μας δεν είναι καθαρώς οικονομικό, ως εσφαλμένως υποστηρίζεται και προπαγανδίζεται από τα δεκανίκια του Πολιτικού Συστήματος, αλλά κυρίως Θεσμικό, με εντέλει  οικονομικές τώρα διαστάσεις και τεράστιες συνέπειες για την πορεία του Έθνους. Εις την πραγματικότητα πρόκειται για μεγάλη εκτροπή και διαστροφή των Πολιτειακών Θεσμών και Φορέων, η λειτουργία των οποίων όχι μόνον δεν έχει την ανάλογη απήχηση εις την αληθινή Δημοκρατία και εναρμόνιση με αυτήν, αλλά ευρίσκεται τώρα σε αέναη διάσταση και σύγκρουση με την ιστορική υφή αυτού του νοήματος της υπάρξεως ενός ολόκληρου Λαού.

Ας πούμε τα πράγματα πιο απλά. Χωρίς τον Λαό, χωρίς τις Αξίες, τις Αρχές, την παρακαταθήκη των προγόνων, τα θεμελιώδη δικαιώματα του, χωρίς την ελευθερία και την βούληση του να αυτοπροστατεύεται δεν νοείται και δεν πρέπει να υπάρχουν Πολιτειακοί Θεσμοί και Φορείς που να είναι υπεράνω του νοήματος της Δημοκρατίας, δηλαδή υπεράνω αυτής της βαθιάς έννοιας της υπάρξεως ενός  Λαού. Διάφοροι νομικοί, συνταγματολόγοι, σύγχρονοι δήθεν φιλόσοφοι, πολλοί άλλοι άσχετοι ειδήμονες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.α. μολυσμένοι από το καρκίνωμα της υλικής επιρροής του χρήματος, παρερμηνεύουν τώρα την πραγματική  φύση του ανθρώπου, τις Αξίες, Αρχές και δικαιώματα αυτού του ίδιου του Λαού. Η υπεροψία, η αλαζονεία, η διαστροφή και  ηθικός εκφυλισμός έχει απομακρύνει αυτούς από τον Ελληνικό Λαό, με τον οποίο εις την πραγματικότητα ευρίσκονται  εδώ και δεκαετίες σε διαρκή δυσαρμονία.

Ισχυρίζονται ευθαρσώς, ως να μη συνέβη απολύτως τίποτε, ακόμη και εν μέσω της οξύτατης κρίσης, της κατάρρευσης και ολοκληρωτικής φτωχοποίησης του Λαού μας, της εθνικής ταπείνωσης και ευτελισμού της Πατρίδος μας, ότι  το Αξίωμα της Διακρίσεως των Εξουσιών, η Εκτελεστική, η Νομοθετική και η Δικαιοσύνη, αλλά και οι συνακόλουθοι Θεσμοί και Φορείς των, είναι «οι πυλώνες της Δημοκρατίας»! Oι ασυγχώρητοι, αμετανόητοι και ατιμώρητοι δεν θέλουν να αποδεχθούν, ότι υπεράνω όλων, πυλώνας της Δημοκρατίας είναι μόνο ο Λαός. Ότι αυτή  η δυσαρμονία και ως επακόλουθο αυτής η επί δεκαετίες διαστροφή και παρεκτροπή ευθύνεται για την τεράστια οικονομική χρεοκοπία και εθνική κρίση, την μεγαλύτερη εις την Ιστορία του Έθνους, που βιώνει τώρα η Πατρίδα και ο Λαός μας.

Το ανεξήγητο όμως που συμβαίνει τώρα εις την χώρα μας, είναι ότι παρά όλες τις ολέθριες συνέπειες της οικονομικής κατάρρευσης, της υποθήκευσης τώρα για γενεές ολόκληρες του μέλλοντος του  Ελληνικού Λαού και της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, δυστυχώς ουδείς λόγος γίνεται για όλους εκείνους τους ενόχους που ευθύνονται για την εθνική καταστροφή. Διότι η τεράστια οικονομική χρεοκοπία της Πατρίδος μας, πρωτόγνωρη και μοναδική εις τα παγκόσμια χρονικά, και η απώλεια τώρα και της εθνικής μας κυριαρχίας, δεν είναι συνέπεια μιας απώλειας ενός πολέμου ή τεράστιας φυσικής καταστροφής. Οφείλεται εις την ολοκληρωτική αποτυχία του Πολιτικού Συστήματος, των Πολιτειακών Θεσμών και Κομμάτων που εδώ και δεκαετίες κατέληξαν να είναι ένα αντεθνικό, συνωμοτικό συνονθύλευμα όλων των ενόχων-μαριονέτων οι οποίοι ακόμη και τώρα εν μέσω βαθύτατης κρίσης καπηλεύονται την εμπιστοσύνη, προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του Λαού μας, την παρακαταθήκη των προγόνων μας, αλλά παράλληλα ατιμώρητοι, ανενόχλητοι και ανερυθρίαστοι ξεπουλάνε τώρα την Πατρίδα και υποθηκεύουν το μέλλον του Ελληνικού Λαού.

Ασφαλώς το υπό αμφισβήτηση εδώ και δεκαετίες «Σύνταγμα της Ελλάδος»(!) εξασφαλίζει την επανεκλογή των Κομμάτων και το εκλογικό δικαίωμα κάθε πολίτη. Η εκλογή και επανεκλογή όμως των Κομμάτων δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση και απαλλαγή αυτών από οιαδήποτε ευθύνη, όπως δυστυχώς αυτό παρερμηνεύεται εδώ και δεκαετίες. Εκ του λόγου αυτού σκόπιμα δεν γίνεται ουδεμία αναφορά εις το Σύνταγμα για τον καταλογισμό ευθυνών και καταδίκη όλων εκείνων των ενόχων που ευθύνονται για την μεγαλύτερη εις την Ιστορία του Έθνους εθνική καταστροφή, αλλά ούτε γίνεται αναφορά  για το  δικαίωμα του Λαού να αποφασίσει μέσω ενός Δημοψηφίσματος για την καταδίκη των ενόχων για εσχάτη προδοσία.  Θεμελιώδη Δικαιώματα προστασίας ενός Λαού και ενός Έθνους τα οποία υπάρχουν εις τα Συντάγματα όλων των σύγχρονων Δημοκρατιών.

Απεναντίας, οι επί δεκαετίες αμετανόητοι και ατιμώρητοι εθνοκτόνοι ένοχοι για την μεγάλη τώρα συμφορά του Έθνους όχι μόνον επικαλούνται κάθε τόσο την ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού που στοχεύει μόνο εις την σωτηρία του διεφθαρμένου και εγκληματικού Πολιτικού Συστήματος και των υποστηρικτών του, αλλά παράλληλα μετά την ανυπολόγιστη χρεοκοπία και την εξασφαλισμένη από το Σύνταγμα ατιμωρησία ξεπουλάνε τώρα ανενόχλητοι επί πινακίω φακής και την Πατρίδα μας και το μέλλον του Έθνους.

Αναμφισβήτητα ήταν και είναι ολέθριο λάθος των Ελλήνων να επιλέγουν επί δεκαετίες ανίκανους, ανεπαρκείς και μοιραίους πολιτικούς, χωρίς εθνικό όραμα, χωρίς εθνική ευθύνη και συνείδηση, χωρίς ιδανικά και ιδέες, πίστη και προσήλωση προς την Πατρίδα.  Όμως ενόψει του τεράστιου εθνικού κινδύνου της ολοκληρωτικής υποδούλωσης και ταπείνωσης ούτε το Σύνταγμα, αλλά ούτε οι δημοκρατικές διαδικασίες αποτελούν τώρα διελκυστίνδα για τον Λαό να ανυψώσει και πάλιν το ανάστημα του εις την εκτέλεση του εθνικού καθήκοντος για την υπεράσπιση και σωτηρία της Πατρίδος.

Η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει εις τα χέρια των Ελλήνων. Το δήθεν ευρωπαϊκό κεκτημένο καταστρέφει την Ελλάδα με την ανοχή, την σιωπή και τα ανομήματα εκείνων που προδίδουν τον Λαό, την Δημοκρατία, την Πατρίδα και το Έθνος.

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.