- Αποστολή σε Φίλο
- Εκτυπώστε το!
- Σχόλιαστε!
Ατλαντίδα και διαστημικός αποικισμός
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια όλων των εποχών είναι αυτό της χαμένης Ατλαντίδος. Η Ατλαντίδα άρχισε ως ένας μύθος των περιοχών γύρω από την Μεσόγειο. Η αρχαιότερη ίσως αναφορά στην Ατλαντίδα γίνεται στην αρχαία Αίγυπτο. Ανάλογοι όμως μύθοι εμφανίστηκαν και σε άλλες περιοχές.
Γνωστότερη εκδοχή του μύθου είναι η Ελληνική εκδοχή, όπως μας την παραδίδει ο Πλάτωνας στο έργο του «Τίμαιος». Κατά τον Πλάτωνα, η Ατλαντίδα ήταν μία μεγάλη ήπειρος που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (πορθμός του Γιβραλτάρ) και την οποία διοικούσε μία θαυμαστή δύναμη βασιλέων.
Οι Ατλάντιοι, όπως αυτοί εμφανίζονται στον «Τίμαιο», ήταν μία φυλή με επεκτατικές διαθέσεις που προσπάθησε, με μία μόνο επίθεση να καταλάβει όλες τις περιοχές που βρέχονταν από την Μεσόγειο. Ακολούθησε ένας μεγάλος και πολύνεκρος πόλεμος μεταξύ των δυνάμεων της Ατλαντίδας και αυτών της Ευρασίας και της Αφρικής.
Στην πλευρά των αμυνόμενων, διακρίθηκαν οι Αθηναίοι οι οποίοι απώθησαν τους Άτλαντες ελευθερώνοντας τα κατεκτημένα απ’ αυτούς εδάφη και τελικά τους πέταξαν στην θάλασσα. Μετά, όπως λέει ο μύθος, μέσα σε μία μόνο νύκτα, ολόκληρη η Ατλαντίδα βυθίστηκε κάτω από τα κύματα της θάλασσας κι από τότε ο Ατλαντικός Ωκεανός έγινε απροσπέλαστος για τα καράβια τα οποία κατευθύνονταν στην «απέναντι ήπειρο».
Στην ήπειρο που βρίσκεται απέναντι από την Ευρασία, στην Αμερική, οι προκολομβιανοί πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν εκεί, αν και ήταν πολιτισμοί ερυθρόδερμων ανθρώπων, μίλαγαν για θεούς και άλλες μυθολογικές μορφές που ήρθαν πέρα από την θάλασσα και που ήταν λευκοί στο χρώμα και γενειοφόροι. Οι μύθοι αυτοί αποκλείεται να ήταν τελείως φανταστικοί καθώς η κόκκινη φυλή δεν είχε γένια άρα, αν δεν είχε έρθει σε επαφή με λευκούς ανθρώπους, δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως οι άνθρωποι μπορεί να έχουν γενειάδα ή και να μην είναι ερυθρόδερμοι.
Τόση δε ήταν η πίστη των ιθαγενών Αμερικάνων ότι θα γύρναγαν πίσω οι λευκοί γενειοφόροι θεοί που, όταν ήρθαν από την Ευρώπη οι πρώτοι εξερευνητές και αργότερα οι πρώτοι άποικοι στην Αμερική, οι Ινδιάνοι τους δέχτηκαν με χαρά. Τόσο όμως οι γεωγραφικές γνώσεις των αρχαίων Αιγυπτίων και των αρχαίων Ελλήνων σχετικά με την Αμερική, όσο και η γνώση των προκολομβιανών πολιτισμών για τα βιολογικά χαρακτηριστικά της λευκής φυλής είναι αδύνατον να υπήρξαν αν κάποια μέρη έστω του μύθου της Ατλαντίδος δεν αληθεύουν.
Πλην τούτου, ο μύθος της Ατλαντίδος, ο οποίος κατά τον Πλάτωνα έγινε 9000 χρόνια πριν απ’ αυτόν, δηλαδή μεταξύ του 10000 και του 9500 προ Χριστού, σχετίζεται από πολλούς και με μία ανεπτυγμένη τεχνολογία. Μία τεχνολογία αρκετά προηγμένη για να σβήσει από τον χάρτη μία ολόκληρη ήπειρο μέσα σε μία νύχτα. Η ίδια τεχνολογία με την οποία οι Άτλαντες πέταγαν και προσθαλασσώνονταν στις αμερικανικές ακτές κάνοντας τους εκεί πολιτισμούς να νομίσουν ότι είναι οι θεοί που κατεβαίνουν από τον ουρανό.
Κατά καιρούς έχουν ακουστεί πολλά σχετικά με το τι έκαναν οι Ατλάντιοι στο διάστημα. Κλασσικό παράδειγμα είναι τα πρόσωπα που βρίσκονται στον πλανήτη Άρη τα οποία είναι σχεδόν απίθανο να δημιουργήθηκαν με φυσικό τρόπο. Υπάρχει ακόμα η θεωρία πως ίσως οι Ατλάντιοι να είχαν αποικήσει άλλα ουράνια σώματα εντός ή και εκτός του ηλιακού μας συστήματος, πράγμα που συνεπάγεται πως σε κάποιους πλανήτες στο Σύμπαν μπορεί να υπάρχουν πληθυσμοί που να κατάγονται από Ατλάντιους, Έλληνες ή Αιγύπτιους αποίκους και που, στους αιώνες που θα ακολουθήσουν, θα συναντήσουμε καθώς θα εξερευνούμε το απέραντο Σύμπαν…
Έχοντας στηριχτεί σε αυτήν την θεωρία, δημιουργήθηκε και η καναδοαμερικανικής παραγωγής σειρά επιστημονικής φαντασίας «Stargate Atlantis» κατά την οποία η πόλη-αστρόπλοιο Ατλαντίδα έχει μεταφερθεί σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη κάπου στον γαλαξία Πήγασο και προσεγγίζεται από μία αποστολή στρατιωτικών και επιστημόνων που έρχεται από την Γη μέσω μίας Αστροπύλης.
Πέρα όμως από την επιστημονική φαντασία, μήπως τον καιρό πριν τον ελληνοατλαντικό πόλεμο, εμείς οι άνθρωποι σπείραμε το διάστημα με ανθρώπινους πληθυσμούς, κάποιοι από τους οποίους έχουν επιβιώσει ως σήμερα και περιμένουν καρτερικά την πρώτη μας επαφή μαζί τους; Μήπως πάλι ο πόλεμος που άρχισε πριν 12000 χρόνια δεν έχει ακόμα σταματήσει και μαίνεται κάπου εκεί έξω μεταξύ των Ελλήνων και των Ατλάντων αποίκων;
Στην αυγή της 3ης χιλιετίας μ.Χ. λοιπόν, θα κληθούμε άραγε να ερευνήσουμε ένα Σύμπαν με περίεργες μορφές ζωής, ή μήπως ένα Σύμπαν σπαρμένο με ανθρώπους που κάποτε οι πρόγονοί μας έστειλαν εκεί; Το μέλλον θα δείξει…
Υπάρχουν δε πάμπολλες θεωρίες σχετικά με το τι είδους τεχνολογία ήταν αυτή και με το πώς οι Ατλάντιοι την απέκτησαν. Όλες όμως συμφωνούν ότι, ακόμα και σήμερα, δεν έχουμε φτάσει τεχνολογικά στο σημείο όπου είχαν φτάσει οι Άτλαντες.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: αφού εμείς με την τεχνολογία που είχαμε την δεκαετία του 1960, φτάσαμε στην Σελήνη, οι Άτλαντες οι οποίοι είχαν πολύ μεγαλύτερη τεχνολογική πρόοδο απ’ ότι έχουμε εμείς σήμερα, δεν θα είχαν φτάσει σε άλλα ουράνια σώματα;
Γνωστότερη εκδοχή του μύθου είναι η Ελληνική εκδοχή, όπως μας την παραδίδει ο Πλάτωνας στο έργο του «Τίμαιος». Κατά τον Πλάτωνα, η Ατλαντίδα ήταν μία μεγάλη ήπειρος που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (πορθμός του Γιβραλτάρ) και την οποία διοικούσε μία θαυμαστή δύναμη βασιλέων.
Οι Ατλάντιοι, όπως αυτοί εμφανίζονται στον «Τίμαιο», ήταν μία φυλή με επεκτατικές διαθέσεις που προσπάθησε, με μία μόνο επίθεση να καταλάβει όλες τις περιοχές που βρέχονταν από την Μεσόγειο. Ακολούθησε ένας μεγάλος και πολύνεκρος πόλεμος μεταξύ των δυνάμεων της Ατλαντίδας και αυτών της Ευρασίας και της Αφρικής.
Στην πλευρά των αμυνόμενων, διακρίθηκαν οι Αθηναίοι οι οποίοι απώθησαν τους Άτλαντες ελευθερώνοντας τα κατεκτημένα απ’ αυτούς εδάφη και τελικά τους πέταξαν στην θάλασσα. Μετά, όπως λέει ο μύθος, μέσα σε μία μόνο νύκτα, ολόκληρη η Ατλαντίδα βυθίστηκε κάτω από τα κύματα της θάλασσας κι από τότε ο Ατλαντικός Ωκεανός έγινε απροσπέλαστος για τα καράβια τα οποία κατευθύνονταν στην «απέναντι ήπειρο».
Στην ήπειρο που βρίσκεται απέναντι από την Ευρασία, στην Αμερική, οι προκολομβιανοί πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν εκεί, αν και ήταν πολιτισμοί ερυθρόδερμων ανθρώπων, μίλαγαν για θεούς και άλλες μυθολογικές μορφές που ήρθαν πέρα από την θάλασσα και που ήταν λευκοί στο χρώμα και γενειοφόροι. Οι μύθοι αυτοί αποκλείεται να ήταν τελείως φανταστικοί καθώς η κόκκινη φυλή δεν είχε γένια άρα, αν δεν είχε έρθει σε επαφή με λευκούς ανθρώπους, δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως οι άνθρωποι μπορεί να έχουν γενειάδα ή και να μην είναι ερυθρόδερμοι.
Τόση δε ήταν η πίστη των ιθαγενών Αμερικάνων ότι θα γύρναγαν πίσω οι λευκοί γενειοφόροι θεοί που, όταν ήρθαν από την Ευρώπη οι πρώτοι εξερευνητές και αργότερα οι πρώτοι άποικοι στην Αμερική, οι Ινδιάνοι τους δέχτηκαν με χαρά. Τόσο όμως οι γεωγραφικές γνώσεις των αρχαίων Αιγυπτίων και των αρχαίων Ελλήνων σχετικά με την Αμερική, όσο και η γνώση των προκολομβιανών πολιτισμών για τα βιολογικά χαρακτηριστικά της λευκής φυλής είναι αδύνατον να υπήρξαν αν κάποια μέρη έστω του μύθου της Ατλαντίδος δεν αληθεύουν.
Πλην τούτου, ο μύθος της Ατλαντίδος, ο οποίος κατά τον Πλάτωνα έγινε 9000 χρόνια πριν απ’ αυτόν, δηλαδή μεταξύ του 10000 και του 9500 προ Χριστού, σχετίζεται από πολλούς και με μία ανεπτυγμένη τεχνολογία. Μία τεχνολογία αρκετά προηγμένη για να σβήσει από τον χάρτη μία ολόκληρη ήπειρο μέσα σε μία νύχτα. Η ίδια τεχνολογία με την οποία οι Άτλαντες πέταγαν και προσθαλασσώνονταν στις αμερικανικές ακτές κάνοντας τους εκεί πολιτισμούς να νομίσουν ότι είναι οι θεοί που κατεβαίνουν από τον ουρανό.
Κατά καιρούς έχουν ακουστεί πολλά σχετικά με το τι έκαναν οι Ατλάντιοι στο διάστημα. Κλασσικό παράδειγμα είναι τα πρόσωπα που βρίσκονται στον πλανήτη Άρη τα οποία είναι σχεδόν απίθανο να δημιουργήθηκαν με φυσικό τρόπο. Υπάρχει ακόμα η θεωρία πως ίσως οι Ατλάντιοι να είχαν αποικήσει άλλα ουράνια σώματα εντός ή και εκτός του ηλιακού μας συστήματος, πράγμα που συνεπάγεται πως σε κάποιους πλανήτες στο Σύμπαν μπορεί να υπάρχουν πληθυσμοί που να κατάγονται από Ατλάντιους, Έλληνες ή Αιγύπτιους αποίκους και που, στους αιώνες που θα ακολουθήσουν, θα συναντήσουμε καθώς θα εξερευνούμε το απέραντο Σύμπαν…
Έχοντας στηριχτεί σε αυτήν την θεωρία, δημιουργήθηκε και η καναδοαμερικανικής παραγωγής σειρά επιστημονικής φαντασίας «Stargate Atlantis» κατά την οποία η πόλη-αστρόπλοιο Ατλαντίδα έχει μεταφερθεί σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη κάπου στον γαλαξία Πήγασο και προσεγγίζεται από μία αποστολή στρατιωτικών και επιστημόνων που έρχεται από την Γη μέσω μίας Αστροπύλης.
Πέρα όμως από την επιστημονική φαντασία, μήπως τον καιρό πριν τον ελληνοατλαντικό πόλεμο, εμείς οι άνθρωποι σπείραμε το διάστημα με ανθρώπινους πληθυσμούς, κάποιοι από τους οποίους έχουν επιβιώσει ως σήμερα και περιμένουν καρτερικά την πρώτη μας επαφή μαζί τους; Μήπως πάλι ο πόλεμος που άρχισε πριν 12000 χρόνια δεν έχει ακόμα σταματήσει και μαίνεται κάπου εκεί έξω μεταξύ των Ελλήνων και των Ατλάντων αποίκων;
Στην αυγή της 3ης χιλιετίας μ.Χ. λοιπόν, θα κληθούμε άραγε να ερευνήσουμε ένα Σύμπαν με περίεργες μορφές ζωής, ή μήπως ένα Σύμπαν σπαρμένο με ανθρώπους που κάποτε οι πρόγονοί μας έστειλαν εκεί; Το μέλλον θα δείξει…
Υπάρχουν δε πάμπολλες θεωρίες σχετικά με το τι είδους τεχνολογία ήταν αυτή και με το πώς οι Ατλάντιοι την απέκτησαν. Όλες όμως συμφωνούν ότι, ακόμα και σήμερα, δεν έχουμε φτάσει τεχνολογικά στο σημείο όπου είχαν φτάσει οι Άτλαντες.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: αφού εμείς με την τεχνολογία που είχαμε την δεκαετία του 1960, φτάσαμε στην Σελήνη, οι Άτλαντες οι οποίοι είχαν πολύ μεγαλύτερη τεχνολογική πρόοδο απ’ ότι έχουμε εμείς σήμερα, δεν θα είχαν φτάσει σε άλλα ουράνια σώματα;
Δημοφιλέστερα Άρθρα
Δημοσκόπηση
