Ένα ανέπαφο νοικοκυριό της Ύστερης Νεολιθικής Εποχής, που χρονολογείται περίπου την τέταρτη χιλιετία π.Χ., πλήρως εξοπλισμένο με αγγεία, εργαλεία και δύο φούρνους βρήκαν οι αρχαιολόγοι με αφορμή την εγκατάσταση του κεντρικού αγωγού μεταφοράς νερού από τη Σωσάνδρα προς την Αρίδαια Νομού Πέλλας.
Πρόκειται για μία πασσαλόπηκτη οικία, ορθοφώνιας κάτοψης 58 τ.μ. χωρισμένη εσωτερικά σε τρία μέρη. Είχε ξύλινο σκελετό κατασκευασμένο με πασσάλους, ενώ οι τοίχοι ήταν κατασκευασμένοι με πλέγμα κλαδιών και καλαμιών μαζί με πηλό.
Η ανασκαφή έφερε στο φως ένα σχεδόν πλήρες πλέγμα από πασσαλότρυπες και ένα ανέπαφο εδώ και 6.000 χρόνια σπιτικό με τον εξοπλισμό του σε άριστη κατάσταση. Ο οικιακός εξοπλισμός περιελάμβανε ένα μεγάλο αριθμό πήλινων αγγείων, λίθινα εργαλεία και δύο οικιακούς φούρνους.
Από την κατανομή των αγγείων και των εργαλείων οι αρχαιολόγοι συμπεραίνουν ότι οι δύο ακρινοί ήταν χώροι παρασκευής της τροφής και εστίασης, δηλαδή κουζίνα και τραπεζαρία.
Ο τρίτος χώρος ανάμεσα τους, με είσοδο στη νότια απάνεμη πλευρά, ήταν χώρος επεξεργασίας των σιτηρών και αποθήκευσης των αγροτικών προϊόντων. Εντός αυτού βρέθηκαν εργαλεία, όπως μυλόπετρες και τριπτήρες, αλλά και ένας από τους δύο συνολικά αποθηκευτικούς λάκκους. Όσο για τα δάπεδα, ήταν στρωμένα με ψάθινη μοκέτα, όπως διαπιστώθηκε από τα αποτυπώματα στις βάσεις των πήλινων σκευών.
Το οικοδόμημα αυτό καταστράφηκε από φωτιά, λένε οι αρχαιολόγοι σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία». Οι ένοικοι φαίνεται πως πρόλαβαν να φύγουν παίρνοντας μαζί τους λεπίδες και πελέκεις τα λίθινα εργαλεία που ήταν πολύτιμα γι’Α αυτούς, καθώς η κατασκευή απαιτούσε χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία.
