ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Τις τελευταίες μέρες έχουν εκδοθεί αλλεπάλληλα NOTAM’S και αντίστοιχα NAVTEX, από την Τουρκία, δηλαδή προειδοποιήσεις προς τις αεροπορικές και ναυτιλιακές εταιρείας, ότι κάποιες περιοχές του Αιγαίου δεν είναι ασφαλείς, λόγω στρατιωτικών ασκήσεων.

Η Τουρκία επιχειρεί να δεσμεύσει εκτεταμένες περιοχές στο Βόρειο, Κεντρικό και Ανατολικό Αιγαίο για ένα διάστημα 12 μηνών, δηλαδή για ολόκληρο το 2016, προκειμένου να πραγματοποιήσει αεροναυτικές ασκήσεις και βολές όπλων των τουρκικών ενόπλων Δυνάμεων.

Η Τουρκία με τις περιοχές που αυθαίρετα δεσμεύει στο Αιγαίο, εγείρει πιο πιεστικά σοβαρά ελληνοτουρκικά ζητήματα, που αφορούν στο εύρος του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων, την ελληνικότητα νησιών, καθώς επίσης και την οροθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο.

Για παράδειγμα, αν γίνουν δεκτές οι Τουρκικές απαιτήσεις, τότε, τα Ελληνικά αεροσκάφη και τα πλοία, για να πάνε στο Καστελόριζο, οφείλουν, είτε να παρακάμψουν τις τουρκικές ζώνες (με ότι τούτο συνεπάγεται για την ομαλότητα της ναυσιπλοΐας-αεροπλοΐας), είτε να ζητήσουν άδεια από τις τουρκικές αρχές.

Το ενδιαφέρον είναι, ότι οι τουρκικές ενέργειες εκδηλώνονται σε ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο , όπου η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, έχει γίνει πεδίο σημαντικών γεωστρατηγικών και ενεργειακών εξελίξεων. Και ακόμη, σε περίοδο, που οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία είναι τεταμένες, ενώ είναι σε εξέλιξη η πολύ σοβαρή κρίση στη Συρία (με τις γνωστές δραματικές συνέπειες στο μεταναστευτικό).

Η Τουρκία δεσμεύει περιοχές του Αιγαίου για ολόκληρο το 2016 (με εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα), για την διεξαγωγή αεροναυτικών ασκήσεων και την πραγματοποίηση βολών με πραγματικά πυρά, καθώς η Τουρκία ιδρύει στις περιοχές αυτές μόνιμα Πεδία Βολής, δηλαδή σε περιοχές που περιλαμβάνουν και ελληνικά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο.

Συγκεκριμένα με τις ΝΟΤΑΜ, Α5885/15, Α5884/15 και Α5881/15 η Τουρκία δεσμεύει τρεις μεγάλες περιοχές στο βόρειο, κεντρικό και νότιο Αιγαίο. Η πρώτη εκτείνεται από τα όρια του ελληνικού εναέριου χώρου βορείως της Λήμνου και νότια της Σαμοθράκης, περνά από το κοίτασμα του Μπάμπουρα νότια της Θάσου και φτάνει μέχρι την χερσόνησο του Άθω.

Η δεύτερη περιοχή εκτείνεται από το μέσο της απόστασης Αη Στράτη και Σκύρου, μέχρι και ανατολικά της Κύμης, εγκλωβίζοντας τελικά όλη την Σκύρο. Η Σκύρος αποτελεί την «καρδιά» της Ελληνικής Αεράμυνας, αφού εκεί είναι εγκαταστημένοι οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι ΠΑΤΡΙΟΤ.

Η τρίτη περιοχή εκτείνεται μεταξύ Πάτμου, Αμοργού, Δονούσας και της νήσου Κίναρου. Επίσης η Τουρκία με μια σειρά νέων ΝΟΤΑΜ δέσμευσε μονομερώς ολόκληρη την περιοχή μεταξύ της Ρόδου και Μεγίστης (Καστελόριζο), για ασκήσεις του τουρκικού Ναυτικού και Αεροπορίας.

Η Τουρκία , ταυτόχρονα, αμφισβητεί την ελληνικότητα, άρα και την κυριαρχία σε 19 νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο, δηλαδή ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, αρχίζοντας από τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο μέχρι τη Μεγίστη (συμπεριλαμβάνει ολόκληρο το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου), καθώς επίσης και σε δεκάδες νησίδες και βραχονησίδες.

Τι επιδιώκει η Άγκυρα

Οι Στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας είναι:

1. Όχι μόνο η διχοτόμηση του Αιγαίου (ανατολικά του 25 μεσημβρινού), αλλά να απομονώσουν το βόρειο Αιγαίο από το υπόλοιπο, το νοτιανατολικό Αιγαίο (συμπεριλαμβάνουν και τη Μεγίστη) να το εντάξουν στην ανατολική Μεσόγειο (ειδικό καθεστώς στην οροθέτηση της ΑΟΖκαι των Θαλασσίων Ζωνών) και να δημιουργήσουν, ένα μόνιμο πεδίο βολής στο κέντρο του Αιγαίου.

2. Στα πλαίσια του ελληνοτουρκικού διαλόγου, να «ξεκαθαρίσει» η αμφισβητούμενη από την Τουρκία ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες ελληνικά νησιά.

3. Η περιοχή του Καστελόριζου (σύμπλεγμα 13 νησίδων), αποτελεί μόνιμο στόχο της τουρκικής διπλωματίας. Το Καστελόριζο εξασφαλίζει κοινά θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Κύπρο και την Αίγυπτο, επομένως, αποτελεί τη βάση για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Αν όμως επικρατήσει η Τουρκική άποψη, τότε η Τουρκία και όχι η Ελλάδα, θα έχει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο και τη Αίγυπτο. Σε αυτό το πλαίσιο της τουρκικής διπλωματίας, η Άγκυρα δέσμευσε μονομερώς ολόκληρη την περιοχή μεταξύ της Ρόδου και Μεγίστης (Καστελόριζο) για ασκήσεις του τουρκικού Ναυτικού και Αεροπορίας, για το διάστημα από 4 Ιανουαρίου μέχρι και 29 Φεβρουαρίου 2016, επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, με την έκδοση σχετικής ΝΟΤΑΜ. Τι σημαίνει αυτό; Αν τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη ή πολεμικά πλοία επιχειρήσουν να πλησιάσουν την δεσμευμένη περιέχει του Καστελόριζου, θα πρέπει υποχρεωτικά να πάρουν την άδεια των τουρκικών αρχών, αν δεν θέλουν να δεχθούν τα τουρκικά πυρά!

Φυσικά η Ελληνική Κυβέρνηση, απέρριψε τις τουρκικές ΝΟΤΑΜ για την εκτέλεση των τουρκικών στρατιωτών ασκήσεων, με τα αδιαμφισβήτητο επιχείρημα, ότι οι περιοχές που ζητάει η Άγκυρα να δεσμευτούν στο Αιγαίο, καταλαμβάνουν ελληνική εθνική κυριαρχία.

Η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αν. Αιγαίου

Το σημαντικότερο είναι ότι η Ισλαμική Τουρκική Κυβέρνηση, ξεπερνώντας κάθε όριο θρασύτητας, ψεύδους και αλαζονείας, με δύο ξεχωριστές αγγελίες δήλωσε διεθνώς, ότι βάση της Συνθήκης της Λωζάννης 1923 και Παρισίων 1947, όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατικοποιημένα και απαγορεύεται στην Ελλάδα να τα χρησιμοποιεί για οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα, δηλαδή είναι «ουδέτερες ζώνες», όπου η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ασκήσει πλήρη κυριαρχία. Ουδέν ψευδέστερον τούτου του ισχυρισμού, διότι: το καθεστώς των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου διέπεται από τις εξής διεθνείς συνθήκες.

• 1. το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε με τη Σύμβαση του Montreux του 1936. Η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης, μαζί με την αποστρατικοποίηση των Δαρδανελλίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923,καταργήθηκε όμως από τη Σύμβαση του Montreux του 1936 και η Ελλάδα δικαιούται να διατηρεί στρατιωτικές δυνάμεις. Μάλιστα το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίσθηκε και από την Τουρκία το 1936.

• 2. το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923. Όμως, πουθενά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης δεν προβλέπεται ότι αυτά θα τελούν υπό καθεστώς αποστρατικοποιήσεως. Η Ελληνική Κυβέρνηση ανέλαβε μόνον την υποχρέωση, σύμφωνα με το Άρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης, να μην εγκαταστήσει εκεί ναυτικές βάσεις ή οχυρωματικά έργα.

• 3.το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα «κατά πλήρη κυριαρχία» από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947. Όμως διατάξεις τηςΣυνθήκης προβλέπουν πράγματι την αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών: «Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι». Ωστόσο, η Ελλάδα, όπως και κάθε άλλο κυρίαρχο κράτος, δεν μπορεί να παραιτηθεί από το φυσικό και νόμιμο δικαίωμά της, για άμυνα σε περίπτωση απειλής από την Τουρκία. Και είναι συνεχής και συστηματική η απειλή από την Τουρκία, αφού παραβιάζει σχεδόν καθημερινά τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο και τα στρατιωτικά της αεροσκάφη, υπερίπτανται κατοικημένων ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Επίσης, η Τουρκία, διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές μονάδες μεαποβατικά σκάφη σε περιοχές της Μικράς Ασίας, γεγονός που συνιστά σοβαρή απειλή κατά της Ελλάδας.

Συμπερασματικά, οι Τούρκοι έχουν σταθερές επιδιώξεις σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αντιδράσει, υλοποιώντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής , αλλά και σύσσωμη η αντιπολίτευση , θα πρέπει να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την πρωτοφανή και κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα.