Η είδηση δεν είναι ούτε νέα, ούτε αποτελεί έκπληξη, τουλάχιστον για όσους παρατηρούν τα όσα συμβαίνουν στις γενικότερες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αποτελεί, μάλλον, "ρουτίνα" των μυστικών υπηρεσιών όλου του κόσμου, αφού οι προσπάθειες για εύρεση και εκμετάλλευση ανθρώπινου δυναμικού, που έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι μόνιμος στόχος όλων των αρμοδίων τμημάτων των μυστικών υπηρεσιών και αποτελεί πάγια τακτική "ανανέωσης" του ανθρώπινου δυναμικού τους. Σύμφωνα με δημοσίευμα ελληνικής εφημερίδας...
μεταξύ των χιλιάδων Ελλήνων που τα τελευταία χρόνια έχουν μεταναστεύσει στην Τουρκία, αναζητεί πράκτορες η Τουρκική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ), που διευθύνεται από τον «κολλητό» του Ταγίπ Ερντογάν, Χακάν Φιντάν. Ο τελευταίος, που έχει μετατρέψει την συγκεκριμένη υπηρεσία σε οργάνωση «ειδικού ενδιαφέροντος», αντίστοιχη της Μοσάντ, προσπαθεί να διευρύνει, μέσω επιχειρηματικών κύκλων, τις επαφές του με Έλληνες πολίτες που βρίσκονται στην Τουρκία, εργαζόμενοι σε διάφορες εταιρείες. Σε αρκετές περιπτώσεις (αν όχι σε όλες) οι έλεγχοι γίνονται μεγαλύτεροι και ξεφεύγουν από το βιογραφικό, αφού οι άνδρες της ΜΙΤ προσπαθούν να συλλέξουν (από την Ελλάδα) κάθε δυνατή πληροφορία (ακόμη και για συνήθειες ή "ατέλειες" της προσωπικότητας), ενώ γίνεται ενδελεχής έλεγχος στα οικονομικά του υποψήφιου Έλληνα εργαζόμενου.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τα περισσότερα βιογραφικά που υποβάλλονται στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, εξετάζονται από ανθρώπους της ΜΙΤ, προκειμένου να επιλεγούν τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν την Πέμπτη φάλαγγα της Άγκυρας στη χώρα μας. Τον ίδιο τρόπο λειτουργίας, όμως, έχει η ΜΙΤ και για τις περιπτώσεις Ελλήνων (κυρίως μουσουλμάνων της Θράκης) που πηγαίνουν στην Τουρκία για να σπουδάσουν σε Πανεπιστήμιο ή ακόμη και για μεταπτυχιακές σπουδές. Μέσα από αυτό το ανθρώπινο «υλικό» η ΜΙΤ προσπαθεί να βρει τους πλέον κατάλληλους προκειμένου να χρησιμοποιηθούν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα.
Μάλιστα, ενδεικτικά αναφέρουμε, ο τρόπος προσέγγισης των νεαρών Ελλήνων μουσουλμανοπαίδων που επιλέγουν να σπουδάσουν στην Τουρκία, στηρίζεται αποκλειστικά στην ψυχολογία και στην προσεκτική μετατροπή τους σε νέο-γενίτσαρους. Έτσι, με την εγγραφή στην Γραμματεία του Πανεπιστημίου, ο Έλληνας μουσουλμάνος τη στιγμή που παραδίδει τα προσωπικά του στοιχεία (ονοματεπώνυμο κ.λ.π.) αμφισβητείται ευθέως, αφού του γίνεται χαρακτηριστικά η παρατήρηση: «α, εσύ είσαι Έλληνας, δεν είσαι Τούρκος…», οπότε δημιουργείται ένα "σημείο" διαφοροποίησης, το οποίο ο φοιτητής/τρια πρέπει να προσπαθήσει να το απαλείψει, για να αποδείξει το αντίθετο. Μετά αυτή την πρώτη ψυχολογική πίεση, το κλίμα γίνεται ιδιαίτερα φιλικό, συνήθως από άλλους μουσουλμάνους της Θράκης οι οποίοι σπουδάζουν στο ίδιο πανεπιστήμιο, αλλά έχουν εγκολπωθεί στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και αναλαμβάνουν τον δύσκολο ρόλο της προετοιμασίας του νέου «φοιτητή».
Πέρα από φοιτητικές διευκολύνσεις (παρόμοιες δίνουν οι κομματικές νεολαίες και στα ελληνικά πανεπιστήμια), διευκολύνσεις δωρεάν παροχής στέγης και σίτισης, ο νέος μουσουλμάνος φοιτητής εισάγεται σε παρέες ελεγχόμενες για τα εθνικιστικά τουρκικά πιστεύω τους, συμμετέχει σε ειδικές εκδρομές που διοργανώνει το τουρκικό υπουργείο Παιδείας (οι εκδρομές αυτές γίνονται μέσα στην Τουρκία, αλλά κυρίως σε άλλες χώρες όπως οι χώρες της βόρειας Αφρικής και των Βαλκανίων), συνήθως με κρουαζιερόπλοια. Αργά, μεθοδικά και σταθερά, οι επιλεγμένοι νεαροί φοιτητές (μουσουλμάνοι και μουσουλμάνες της Θράκης) μετατρέπονται σε «τούρκους», η «πρόοδός» τους σημειώνεται από ομάδα πανεπιστημιακών καθηγητών που εργάζονται για τη ΜΙΤ και αφού τελικά διαμορφωθούν ως «καλοί τούρκοι» τελειωνουν εγκαίρως και με πολύ καλή βαθμολογία το τουρκικό πανεπιστήμιο, επιστρέφουν στην Ελλάδα για να "αναλάβουν έργο".
Στον αντίποδα, οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, διανύουν μία περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη, αφού δεν έχουν την δυνατότητα -λόγω οικονομικής κρίσης- είτε να εμπλουτίσουν είτε να ανανεώσουν το ανθρώπινο δυναμικό τους, στερούμενες έτσι τη δυνατότητα υλοποίησης μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επιχειρησιακών σχεδίων. Η σύγκριση των οικονομικών στοιχείων μεταξύ ΕΥΠ και ΜΙΤ ξεπερνά το τραγικό, αφού η τουρκική μυστική υπηρεσία έχει στη διάθεσή της εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ενώ η ΕΥΠ δεν ξεπερνά το ποσό το 6 εκατομμυρίων ευρώ (ετησίως)!!! Αναλογιζόμενοι την διαφορά διαχείρισης των οικονομικών δεικτών, κατανοούμε πως το προσωπικό της ΕΥΠ καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες προκειμένου να λειτουργεί με απόλυτη επχιειρησιακή επάρκεια η συγκεκριμένη κρατική μυστική υπηρεσία.
Το ζητούμενο και το βασικό ερώτημα, όμως, προκύπτει προς την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, η οποία σε πλήρη αντιδιαστολή με την τουρκική πολιτική, τα τελευταία χρόνια μειώνει σταθερά και αισθητά τα σχετικά κονδύλια, δημιουργώντας μείζον πρόβλημα στην συλλογή πληροφοριών άκρως ευαίσθητων και άρρηκτα συνδεδεμένων με την ασφάλεια της χώρας... Εμείς, από την πλευρά μας, τονίζουμε ότι κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του και οι θεσμοί του οποίου λειτουργούν υπέρ της προάσπισης των συμφερόντων και της ακεραιότητάς του, αναπτύσσει και δεν ελαχιστοποιεί την επιχειρησιακή ικανότητα των μυστικών του υπηρεσιών...
