Μετά από τη “τσαμουριά” κάποιοι στην Αλβανία ανακαλύπτουν κι άλλα εδάφη που πρέπει, λένε, να διεκδικήσουν!

Θα πείτε ότι όλα αυτά είναι γραφικότητες από Αλβανούς εθνικιστές, αλλά η επιμονή τους προκαλεί εντύπωση, όπως εντύπωση προκαλεί και η αναπαραγωγή των εθνικιστικών δημοσιευμάτων τους από ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης.

Η εφημερίδα Telegraph, δημοσιεύει μακροσκελές άρθρο του ''συνεργάτη της'' «καθηγητή Agim Koçillari», τα βασικά σημεία του οποίου έχουν ως εξής:

Το «τσάμικο» γνώρισε μεγάλη προβολή μετά τη μεταπολίτευση του 1990, όταν ιδρύθηκε ο Σύλλογος «Τσαμουριά». Σήμερα οι Αλβανοί στο εσωτερικό της χώρας γνωρίζουν πολλά για το «τσάμικο», ενώ για τη διεθνή προβολή του, βοήθησαν τα έργα για το θέμα αυτό, των Βρετανών μελετητών Miranda Vickers και James Petiffer.

Σήμερα δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για το «τσάμικο», αλλά και για ένα άλλο θέμα, δυστυχώς ξεχασμένο, εκείνο του αλβανικού πληθυσμού, που εκδιώχτηκε από τα δικά του εδάφη όπου ζούσε στη Νότιο - Δυτική Μακεδονία.

Άρα εκτός της «Τσαμουριάς», εντός της ελληνικής επικράτειας βρίσκονται «και άλλα αλβανικά εδάφη, από τα οποία ο αλβανικός τους πληθυσμός εκδιώχθηκε».

Από το βιβλίο «Νότιος Ήπειρος, Τσαμουριά» που κυκλοφόρησε το 2014 από τον εκδοτικό οίκο του ιδιωτικού Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Τιράνων, στο κεφάλαιο που έχει γράψει ο καθηγητής Σαμί Ρεπίστι, αναφέρει ότι τα αλβανικά εδάφη, τα οποία οι Μεγάλες Δυνάμεις παραχώρησαν στην Ελλάδα, είναι : Θεσπρωτία (Τσαμουριά ,1515 τ. χλμ), Ιωάννινα (4890 τ. χλμ), Πρέβεζα (1077 τ. χλμ), Καστοριά (685 τ. χλμ), Άρτα (1612 τ. χλμ.) Συνολικά 10779 τ. χλμ.

Άρα στην Ελλάδα βρίσκονται αλβανικά εδάφη σε έκταση πολύ μεγαλύτερη απ΄ εκείνη της «Τσαμουριάς», οπότε μπορούμε να μιλάμε πλέον για «αλβανικό ζήτημα με την Ελλάδα» και όχι για «τσάμικο ζήτημα με την Ελλάδα».

Οι Έλληνες, σε αντίθεση με τα όσα δεσμεύτηκαν στη Συνθήκη της Λωζάνης, εκδίωξαν δια της βίας από τα δικά τους εδάφη, περίπου 100 χιλιάδες Αλβανούς μουσουλμάνους. Από τη Φλώρινα και την Καστοριά εκδιώχθηκαν 35 χιλιάδες Αλβανοί.

Γιατί αυτή η ιστορική αλήθεια δεν αντικατοπτρίζεται στα αλβανικά σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας; Γιατί δεν θέτουν το θέμα οι Αλβανοί πολιτικοί;

Σύμφωνα με τον ιερέα Anton Belushi, το 1995 στη Φλώρινα υπήρχαν εννέα χωριά που μιλούσαν αλβανικά. Σύμφωνα με τον Αλβανό ιστορικό Αρμπέν Λάλα, ο οποίος έχει περιηγηθεί όλη τη Βόρεια Ελλάδα, σύμφωνα με τον Αρβανίτη Αριστείδη Κόλια κ.α., στον Έβρο, στην Ανατολική Θράκη, ζουν σήμερα 40 χιλιάδες Αλβανοί, οι οποίοι μερικές φορές έχουν δηλώσει σε αλβανικούς τηλεοπτικούς σταθμούς ότι ζητούν από το αλβανικό κράτος να ανοίξουν αλβανικά σχολεία στην περιοχή για τα παιδιά τους και συγκεκριμένα στην Κοινότητα Τυχερού.

Οι Έλληνες ζητούν σχολεία στην Κορυτσά και τη Χειμάρρα όπου δεν υπάρχουν Έλληνες, εμείς γιατί να μην ζητήσουμε σε μέρη της Ελλάδος όπου ζουν Αλβανοί; Τι φοβόμαστε, την αντίδραση της Ελλάδας;

Μήπως έκανε κάτι η Ελλάδα μετά τις δηλώσεις Ράμα κατά την επερώτηση Ντούλε για την εκκλησία στη Χειμάρρα;

Άρα με την Ελλάδα θα πρέπει να συζητήσουμε «το αλβανικό ζήτημα στην Ελλάδα και όχι το τσάμικο ζήτημα στην Ελλάδα».

Η αντίδραση της Ελλάδας σε αυτά τα δημοσιεύματα; ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ!