Περίοδος εξετάσεων για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και λίγο πολύ όλοι βρίσκονται σκυμμένοι πάνω από ένα βιβλίο, προσπαθώντας για το καλύτερο. Μαζί με τους μαθητές συμπάσχουν και οι γονείς, ευελπιστώντας ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους με την αξιοποίηση των αγαθών της παιδείας.
Για ποια παιδεία όμως πρόκειται; Αν η κουβέντα αφορά την παιδεία, που παρέχεται σήμερα στα σχολεία του προτεκτοράτου με το όνομα Ελλάδα, τότε κρίμα στους κόπους των παιδιών και στις αγωνίες των γονιών. Ο λόγος για τα βιβλία, τα οποία βρίσκονται σε χρήση σήμερα, χωρίς να υπάρχει μέρα, που να μη διαπιστώνεται και από μια αθλιότητα, έτοιμη να δηλητηριάσει το μυαλό των παιδιών. Βέβαια τα στραβά είναι τόσα πολλά, που αναρωτιέται κανείς, ποιοι ήταν αυτοί οι φωστήρες που τα έγραψαν και τι τελικά στόχευαν με τη δημιουργία τέτοιων εκτρωμάτων.
Τελευταία ανακάλυψη το βιβλίο Γεωγραφίας της Β΄ Γυμνασίου και συγκεκριμένα η ενότητα 3, «οι κάτοικοι της Ευρώπης», στη σελίδα 105. Αναφέρεται επί λέξει «….Τέταρτο χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού πληθυσμού είναι η μετανάστευση. Το έντονο δημογραφικό πρόβλημα του συνόλου σχεδόν των χωρών της Ευρώπης έχει δημιουργήσει την ανάγκη εισαγωγής εργατικού δυναμικού από άλλες ηπείρους (μετανάστες). Εκτιμήσεις λένε ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη εισαγωγής τουλάχιστον πέντε εκατομμυρίων μεταναστών κάθε χρόνο, προκειμένου να καλύψει παραγωγικές και άλλες ανάγκες της και να στηρίξει τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά της συστήματα.…».
Αυτό λοιπόν που μαθαίνουν οι 14χρονοι μαθητές είναι ότι υπάρχει ανάγκη εισαγωγής μεταναστών για να καλυφθούν παραγωγικές και ασφαλιστικές ανάγκες και αυτή είναι μια «γνώση» που κυριολεκτικά φυτεύεται σε παιδικές ψυχές, κάνοντας τες δεκτικές στα αρρωστημένα πολυπολιτισμικά σχέδια τους.
Και συνεχίζει παρακάτω «….Η παρουσία μεταναστών σε μια χώρα με στασιμότητα ή μείωση πληθυσμού (όπως είναι οι περισσότερες χώρες της ηπείρου μας) είναι θετική για την οικονομική της ανάπτυξη, καθώς οι μετανάστες είναι κατά κανόνα νέοι, με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης και επομένως καταλαμβάνουν κυρίως ανεπιθύμητες για τον τοπικό πληθυσμό θέσεις. Επίσης, οι μετανάστες πληρώνοντας εισφορές στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία συμβάλλουν στη συντήρηση τους, εργαζόμενοι στην καλλιέργεια και στη συλλογή των αγροτικών προϊόντων βοηθούν στο να διατηρηθεί η ζωή στην ύπαιθρο, στέλνοντας τα παιδιά τους σε σχολεία με λίγους μαθητές (τα οποία αλλιώς θα έκλειναν) συντελούν στη διατήρηση τους και γενικά δίνουν ζωτικότητα στην κοινωνία….», που συνδυασμό με την ακατάσχετη προπαγάνδα των τσοντοκάναλων, κάνει εύκολα αποδεκτές τις προκόπειες ρήσεις του στυλ «ευχαριστούμε τους μετανάστες που επέλεξαν τη χώρα μας» Τέτοιου είδους «γνώση» στα 14 γίνεται στάση ζωής στη συνέχεια και μάλιστα μη αναστρέψιμη, πράγμα που φαίνεται ότι είναι ο απώτερος στόχος.
Σε αγαστή σύμπνοια νεοφιλελεύθερες και μαρξιστικές λογικές, δημιουργούν σιγά σιγά μια γενιά μαζοποιημένων πολιτών του παγκόσμιου χωριού, χωρίς σύνορα, χωρίς έθνη, προορισμένων μόνο να παράγουν, διάγοντας βίο περίπου αγελαίο. Ενδεχόμενη δημόσια διαφωνία με όλα αυτά σημαίνει εξοβελισμό και απομόνωση, συνοδευόμενη μάλιστα από το χαρακτηρισμό του «ρατσιστή» και του «μισάνθρωπου», ενώ δεν είναι λίγες οι χώρες που έχουν ήδη ποινικοποιήσει μέσω «αντιρατσιστικών νόμων» τη διαφωνία με τέτοιες απόψεις.
Εντωμεταξύ, όσο περισσότεροι 14χρονοι ενηλικιώνονται και όσο εντείνεται η προπαγάνδα, οι αντιστάσεις των εθνικών κοινωνιών αμβλύνονται και ο αριθμός των εποίκων αυξάνεται, που σε συνδυασμό με τους εκρηκτικούς ρυθμούς γεννήσεων που σημειώνουν, οδηγούμαστε σε αντικατάσταση πληθυσμού μέσα σε λίγες δεκαετίες.
Πηγή:
http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/dhlhthriazoun-to-mualo-twn-ellhnopoulwn-mesa-apo-ta-scholika-biblia#When:19:28:00Z
