Νέα επιχείρηση παραχάραξης της Ιστορίας από τους αλβανούς: Παρουσιάζουν ως δικό τους το πολυφωνικό Ηπειρώτικο τραγούδι

Ένα τεχνητά διαμορφωμένο Έθνος όπως των Αλβανών, είναι λογικό να ψάχνει τρόπους για να δημιουργήσει ένα υποτυπώδες παρελθόν, έστω και με ψευδή στοιχεία, τα οποία προέρχονται από την κλοπή πολιτισμού, ηθών και εθίμων που ανήκουν σ' άλλα Έθνη και Λαούς.

Το αναφέρουμε αυτό, καθώς έπεσε στην αντίληψή μας ένα κείμενο από την εφημερίδα “Το Παρόν”, το οποίο αναφέρει τα εξής: “Στην Αλβανία πάντως έχουν βρει θέμα να ασχολούνται: Από ακραίους κύκλους γίνεται επίθεση στον πρώην βουλευτή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Π. Μπάρκα, ιστορικό στέλεχος της ελληνικής μειονότητας και καθηγητή Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Αργυροκάστρου, με αφορμή τις δηλώσεις του για το πολυφωνικό τραγούδι, το οποίο, όπως είπε, ενώ ανήκει στην Ήπειρο, γίνεται προσπάθεια από τους Αλβανούς να χαρακτηρισθεί αλβανικό. Οι αλβανοί «ειδικοί» βεβαίως έσπευσαν να παραδεχτούν ότι το πολυφωνικό τραγούδι υπάρχει και στην Ελλάδα, αλλά μόνο μέσα από τις… κοινότητες Αλβανών που ζουν εδώ. Οι ακραίοι στα Τίρανα μάλιστα στράφηκαν εναντίον του Π. Μπάρκα, γιατί θεωρούν ότι με τη συζήτηση αυτή ουσιαστικά επιχειρεί να προωθήσει την αντίληψη περί εθνικής ταυτότητας της Ηπείρου!”.

Η επίθεση των αλβανών κατά του Μπάρκα αφορά προφανώς την πρόσφατη έκδοση του τρίτομου βιβλίου του με τίτλο “ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΗΣ ΦΗΓΟΥ”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΕΛΙΚΡΑΝΟΝ και ουσιαστικά πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο έργο για την Ιστορία της Ηπείρου (με ιδιαίτερη έμφαση στο Βόρειο τμήμα της) από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το οποίο καταρρίπτει πλήρως του τεχνητούς μύθους των αλβανών που εφηύραν για την ανόρθωση του εθνικού τους φρονήματος.

Τόσο οι προσπάθειες καπηλείας του πολυφωνικού τραγουδιού, όσο και άλλες απίστευτες θεωρίες (όπως ο ισχυρισμός τους ότι οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου βρίσκονται μόλις δύο αιώνες στα προαιώνια αυτά Ελληνικά εδάφη, καθώς και η οικειοποίηση εκ μέρους τους του Ελληνικής καταγωγής και συνείδησης Γεωργίου Καστριώτη ως... αλβανού) δείχνουν το σύμπλεγμα αναζήτησης εθνικής ταυτότητας ενός κράτους, του οποίου οι διαφορές ανάμεσα στους κατοίκους του (γκέγκηδες και τόσκηδες) είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από τις ομοιότητές τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ